Eίχα να ακούσω τόσο καλό ατμοσφαιρικό metal με την ευρεία έννοια του χώρου εδώ και αρκετό καιρό! Ευτυχώς λοιπόν έφτασε στα χέρια μου το CD των STREAM OF PASSION, ή καλύτερα της... internet μπάντας του απίστευτου αυτού δημιουργού που ακούει στο όνομα Arjen Anthony Lucassen!
Όταν ένα άλμπουμ γράφεται μέσω internet με τα μέρη να «ταξιδεύουν» απο το Μεξικό για τα φωνητικά και τους στίχους (Marcela Bovio) αλλά και το πιάνο (Alejandro Millán) στην Ολλανδία για τα drums (Davy Mickers) και το μπάσο (Johan van Stratum) και τη Σουηδία για τις κιθάρες (Lori Linstruth) και τα μέλη του γκρουπ τα έχει βρεί ο Arjen πάλι μέσω του net, τότε πιστεύω ότι αυτό και μόνο το στοιχείο το κάνει πρωτότυπο το λιγότερο! Δε ξέρω, αλλά μου φαίνεται ότι αυτός ο άνθρωπος έχει το κοκκαλάκι της νυχτερίδας. Δεν εξηγείται αλλιώς όταν καταφέρνεις και παρουσιάζεις μια μπάντα απο άτομα άγνωστα μεταξύ τους και σαν αποτέλεσμα σου δίνει έναν απο τους καλύτερους δίσκους του είδους της δεκαετίας που διανύουμε.
Στα καθαρά μουσικά τώρα, το άλμπουμ με το ξεκίνημά του (το μυστηριακό "Spellbound") σου λέει να ετοιμαστείς... για ένα ταξίδι! Με οδηγό την εκπληκτική φωνή της Marcela, η οποία σε στιγμές νομίζεις ότι είναι ίδια η ύψιστη Anneke των THE GATHERING (όσοι δεν έχετε ακούσει ELFONIA ή το “The Human Equation” των AYREON δε μπορείτε να καταλάβετε για τί φωνή μιλάμε) και συνοδοιπόρους τις υπέροχες μελωδίες που το πλημυρρίζουν, τα αρμονικότατα δεμένα σημεία, ένα rhythm section που παρά τον τρόπο που έχει γραφτεί είναι συμπαγές και δεμένο και φυσικά τον Lucassen να «δίνει» στα κομμάτια με τα σόλο του, το “Embrace The Storm” δείχνει να καταλήγει στο πάνθεον των ατμοσφαιρικών metal άλμπουμ!
Ένα πιάνο βασανιστικό αλλά και αποσστομωτικό, με μελωδίες που άλλωτε «ρίχνουν» τα κομμάτια σε πιο jazz μονοπάτια (“Deceiver”, “I’ll Keep On Dreaming”) και άλλωτε δίνουν μία μυστικιστική ατμόσφαιρα (όπως στο εκλπηκτικό “Wherever You Are”). Το βιολί εκτελεσμένο απο την Μarcela προσθέτει όπου χρειάζεται, ενώ η εναλλαγή των στίχων απο Αγγλικά σε Ισπανικά (στα “Out In The Real World”, “Haunted”) μόνο συν μπορεί να προσδώσει στο άλμπουμ.
Ο Lucassen έχει συνδυάσει τα πάντα που μπορούν να κάνουν έναν ατμοσφαιρικό δίσκο αξιομνημόνευτο... μελωδίες, εναλλαγές ρυθμών, φοβερά γυναικεία φωνητικά, έλλειψη υπερβολών, αποφυγή γλυκανάλατων ανούσιων σημείων και στίχων, ποικιλομορφία και φυσικά έμπνευση! Ο άνθρωπος έχει σίγουρα χάσει τον ύπνο του... όπως κι εμείς ακούγοντας τέτοιους δίσκους! Τί άλλο θα βγάλει αυτός ο άνθρωπος;;; Υποκλινόμαστε...
9
