Ομολογώ ότι η περίπτωση των VOLBEAT πραγματικά με προβλημάτισε. Η πρώτη τους αυτή επίσημη κυκλοφορία (έχουν αρκετά demos) είναι και το πρώτο δείγμα δουλειάς που έχω ακούσει από αυτούς, γεγονός που με απέτρεψε να το συγκρίνω με παλιότερες δουλειές τους (από τα αγαπημένα μου αρθρογραφικά cliche).
Πριν μιλήσω για το αυτό καθ’ εαυτώ το “The Strength/The Sound/The Songs”, αναγκαίο κρίνω το να δώσω κάποιο σύντομο βιογραφικό της μπάντας. Από την Κοπεγχάγη (Δανία) έρχονται λοιπόν οι VOLBEAT, σχηματισμένοι το 2001 με αρκετές demo/self-financed κυκλοφορίες στο βιογραφικό τους και frontman/main composer/ιθύνοντα νου της μπάντας τον –Δανό φυσικά- Michael Poulsen (ex- DOMINUS).
Σε γενικές γραμμές, αυτό το πρώτο official δισκογραφικό εγχείρημα των VOLBEAT μου ήταν δεόντως ευχάριστο στο αυτί ενώ πιστεύω πως με την κατάλληλη προώθηση δεν θα δυσκολευτεί να περάσει σαν άκουσμα και στο –όχι και τόσο απαιτητικό- κοινό των πιο mainstream ακουσμάτων. Η μουσική τους στο σύνολό της μου έφερε στο μυαλό από heavy metal μπάντες, κολόνες του στερεώματος (METALLICA, MEGADETH) έως και τον πιο trendy, MTV-friendly ήχο των LIFE OF AGONY, ενώ σε κάποια σημεία φλέρταρε ακόμα και με πιο Southern ηχοχρώματα έχοντας, τέλος, και αρκετές πιο true-metal-άδικες στιγμές που όμως δεν χαλάνε το όλο ear-friendly αποτέλεσμα στο οποίο αναφέρομαι παραπάνω.
Πότε επιθετικοί και πότε μελαγχολικοί, αλλά σε γενικές γραμμές υπέρογκα μελωδικοί, οι Δανοί heavy metallers παρουσιάζουν στο “The Strength...” ένα μουσικό style το οποίο αν μη τι άλλο δυσκολεύεσαι να περιγράψεις με μια απλή ταμπέλα, χωρίς ταυτόχρονα να είσαι σε θέση με μία μόνο ακρόαση να κρίνεις αν αυτό σαν γεγονός είναι καλό ή όχι. Τα φωνητικά του mainman Michael Poulsen είναι αυτά που ξεχωρίζουν στο όλο αποτέλεσμα διαφοροποιώντας το από οτιδήποτε παρόμοιο –μουσικά- έχω ακούσει ποτέ, με έναν τρόπο ιδιότροπο, που μάλλον δεν θα μπορέσει να αρέσει σε παραπάνω από το ήμισυ των ακροατών της κυκλοφορίας. Τα τύμπανα είναι δεόντως καλοπαιγμένα με την δίκαση σε αφθονία ενώ τα κιθαριστικά μέρη του album μάλλον δεν επιδέχονται ιδιαίτερης μνείας.
Η παραγωγή του Jacob Hansen (INVOCATOR, RAUNCHY) στέκεται στο ύψος των περιστάσεων δίνοντας στον ήχο της μπάντας την καθαρότητα αυτή που χρειάζεται, αναδεικνύοντας έτσι τις όποιες καλές τους ιδέες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αξιοσημείωτο είναι τέλος το καλλιτεχνικό ασπρόμαυρο inlay του booklet της κυκλοφορίας ενώ πλάκα είχε και η διασκευή/επανεκτέλεση στο “I only wanna be with you” των ASH.
Κλείνοντας θέλω να υπογραμμίσω το ότι όσο ευχάριστο κι αν μου ήταν στο άκουσμα αυτό το πρώτο full length album των VOLBEAT από την παγωμένη Δανία, μάλλον δεν είμαι σε θέση να προτείνω την αγορά του στην πλειονότητα των αναγνωστών του παρόντος άρθρου αν και καλό θα ήταν σαν άκουσμα για κάποιους που θέλουν να ρίξουν λίγο “νερό” στην δισκοθήκη τους για να σπάσουν την γεύση της καφρίλας.
6.5
