Καινούργια δουλειά από τους Σουηδούς SPIRITUAL BEGGARS. Μετά από απουσία τριών χρόνων επιστρέφουν με ακόμα μια αλλαγή στη σύνθεσή τους. Στη θέση του Roger Nilsson βρίσκουμε τον γνωστό σε όλους μας από ARCH ENEMY,DISMEMBER, MERCYFUL FATE και αρκετά άλλα συγκροτήματα, Sharlee D’ Angelo στο μπάσο.
Το album γενικότερα groov-άρει αρκετά, όπως ήταν και αναμενόμενο. Η μπάντα βρίσκεται σε κέφια και ο Janne Christoffersson φαίνεται να έχει δέσει απόλυτα με την υπόλοιπη παρέα πλέον.
Τα τρία πρώτα κομμάτια, εξαιρώντας την εισαγωγή, είναι πραγματικά δυναμίτες. Από εκεί και πέρα χαλαρώνουν λίγο τα πράματα, χωρίς απαραίτητα να πέφτει και η ποιότητα των κομματιών του album. Εκεί όμως που πιστεύεις απ’ τα τρία πρώτα κομμάτια ότι πρόκειται περί αριστουργήματος, μετά καταλαβαίνεις ότι απλά έχεις να κάνεις με ένα ακόμα πολύ καλό album.
Γενικότερα έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά αξιόλογο stoner southern rock album. Το rhythm session D’Angelo – Witt, αν και συνεργάζονται πρώτη φορά μεταξύ τους, ακούγεται πολύ δεμένο και έχει πραγματικά κάτι να προσθέσει στο όλο σύνολο απ’ το να κρατάει απλά τον ρυθμό. Τα πλήκτρα λίγα, απλά συνοδεύουν τις περισσότερες φορές. Η φωνή του Janne δένει πραγματικά απίστευτα με το όλο σύνολο χρησιμοποιώντας διάφορες χροιές. Όσον αφορά τον κύριο Amott τώρα, ό,τι και να πεις είναι λίγο… ο άνθρωπος έχει ξεφύγει!
Η παραγωγή του δίσκου είναι αρκετά καλή. Τίποτα λιγότερο ή τίποτα περισσότερο απ’ ότι θα χρειαζότανε. Βαριά για αναδειχθεί η doom-ίλα, αλλά και καθαρή για να αναδειχθούν τα groovy αλλά και τα μελωδικά σημεία του έκτου κατά σειρά album των Σκανδιναβών. Τα κομμάτια ποικίλουν από τις πολύ “groove-party-τα σπάμε όλα” έως και τις πιο χαλαρές και doom συνθέσεις και στιγμές. Καλύτερες στιγμές κατά την προσωπική μου άποψη είναι τα “Throwing Your Life Away”, “Salt In Your Wounds” και “One Man Army”.
7.5
