Τραγικό να το πώ; Απαράδεκτο να το πώ; Θέλω να βγάλω το μάτι μου με κουτάλι να το πώ; Ή απλά να ξεκαρδιστώ στα γέλια μετά την ακρόαση του πονήματος των «σατανιστών» MORDANT;

Αφήνοντας τα μουσικά στην άκρη (θα αναφερθώ σε αυτόν τον τομέα αργότερα), το πρώτο πράγμα που παρατηρεί όποια μαζόχα προμηθευτεί το CD είναι οι τραγικές μορφές που απαρτίζουν το συγκρότημα. Ο τραγουδιστής είναι φτυστός ο Giovanni Ribisi (οι σινεφίλ γνωρίζουν). Ο κιθαρίστας είναι από τους πιο άσχημους ανθρώπους που κυκλοφορούν στον πλανήτη. Χρόνια είχα να δω τέτοια σκατόφατσα. Ο χειρότερος όλων όμως είναι ο ντράμερ. Ο τύπος μοιάζει με Σουηδό βλάχο γιδοβοσκό. Είμαι σίγουρος πως μυρίζει τυρίλα, τόσο που μύρισα το βιβλιαράκι για να επιβεβαιώσω τις υποψίες μου, καθώς και ότι διατηρεί σχέσεις με την αδελφή του και την κόρη του. Όταν ήταν μικρός τον έδερναν τα άλλα παιδάκια και του έπαιρναν τα κεφτεδάκια του με αποτέλεσμα τώρα να επιδίδεται σε επιθέσεις επιδειξιομανίας. Τους γουστάρω κάτι τέτοιους. Ο τρόπος που προσεγγίζουν τα πράγματα είναι φιλοσοφημένος και εξιτάρει τη φαντασία μου. Μακάρι μεγαλώνοντας να του μοιάσω.

Περνώντας τώρα στο ζουμί, έχουμε να κάνουμε με ένα black-thrash κράμα. Η κοινοτοπία σε όλο της το μεγαλείο. Υπάρχουν μπάντες σαν τους AURA NOIR, AUDIOPAIN κτλ. που έχουν άποψη και χαίρεσαι να ακούς. Ε, αυτοί δεν είναι έτσι. Αν μάλιστα γίνουν κατανοητοί οι στίχοι τους τότε... άστα να πάνε. Βασικά θα μπορούσα να τους δώσω συγχαρητήρια αφού επιτελούν κοινωνικό έργο. Πώς θα μου πείτε; Όταν ακούς στίχους όπως “Satan is the only master”, “Die, die I hope you die” και άλλα τέτοια καλά, τότε σίγουρα σκέφτεσαι «Είδες που υπάρχουν και χειρότερα, μια χαρά είμαι». Το ίδιο δηλαδή συναίσθημα που σου δίνουν οι σημερινές ποταπές εκπομπές της μεσημεριανής ζώνης.

Θα κλείσω παραθέτοντας τα ψευδώνυμα των πέντε στρατιωτών του Σατανά. Bitchfire, Carnage, Necrophiliac (στάνταρ, αφού σιγά μη σου κάτσει γυναίκα), Leatherdemon και τέλος ο θεός ντράμερ μπαρμπα-Hell. Το ξαδερφάκι μου που είναι τεσσάρων χρονών είναι περισσότερο σατανίστρια από τους πέντε μαζί.

Μοναδικός λόγος απόκτησης του Memento Mori το γέλιο που προσφέρει το βιβλιαράκι του.


2