Μετά από κάποια χρόνια απουσίας ο Σουηδός Peter Tagtgren επιστρέφει με καινούριο album για την one man band του Pain μέσω της άκρως Σουηδικής εταιρείας Stockholm Records. Στην τέταρτη κυκλοφορία υπό αυτό το όνομα περιγράφει στιχουργικά κάποιες προσωπικές εμπειρίες, αφού είχε ένα ατύχημα από υπερκόπωση και είχε αρκετές λιποθυμίες και κενά μνήμης -ίσως έπεσε και σ’ ένα μικρό κόμμα- αφού κατά κάποιο τρόπο όπως λέει “literally come back from the dead”…

Μουσικά τώρα το album στηρίζεται περισσότερο στις κιθάρες απ’ ότι τα τρία προηγούμενα. Φυσικά τα πλήκτρα και τα samplers γενικότερα κάνουν κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία τους. Τα κομμάτια είναι πλούσια σε μελωδίες οι οποίες κατά κύριο λόγω ερμηνεύονται απ’ τα πλήκτρα αλλά και πάρα πολύ απ’ τη φωνή στα refrains. Οι κιθάρες τώρα, παίζουν κυρίως κοφτά και επιθετικά riffs, ενώ πολλές φορές κάποιος ακούει και ανοιχτές συγχορδίες ή μελωδίες. Τα τύμπανα και το μπάσο δεν παίζουν κάτι το ιδιαίτερο. Στα samplers ο Σουηδός απ’ την επαρχιακή πόλη Dalarna έχει χρησιμοποιήσει πάρα πολλούς διαφορετικούς και περίεργους ήχους, από πιο soft ως και πιο “πριόνια”. Ήχοι οι οποίοι δένουν απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα όργανα συμπεριλαμβανομένου της φωνής αποδίδοντας ένα πολύ αξιόλογο ηχητικό αποτέλεσμα που πολλές φορές φτάνει σε αρκετά υψηλά επίπεδα.

Όσον αφορά την παραγωγή της εν λόγω κυκλοφορίας δεν είναι τίποτα λιγότερο απ’ ότι θα κανείς θα περίμενε. Στα δικά του Abyss Studios με τον ίδιο πίσω απ’ την κονσόλα ο mastermind των Pain, Peter Tagtgren, έχει κάνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Οι κιθάρες είναι αρκετά ογκώδης αλλά και καθαρές, τα τύμπανα έχουν έναν αρκετά διαυγή ήχο και το μπάσο κάνει πιο solid την όλη κατάσταση. Τα samplers όπως προείπα κάνουν κατι παραπάνω από αισθητή την παρουσία τους και οι φωνές έχοντας περάσει από κάποια effects και έχοντας ηχογραφηθεί σε σημεία παραπάνω από μία φορές, έχοντας αρκετές διαφορετικές χροιές, ακόμα και τόσες που είναι δεν θάβονται καθόλου αλλά ούτε καλύπτουν τα πάντα…

Κομμάτια που ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη μου είναι το “Same Old Song” το ένα εκ των δύο βίντεο για αυτό το album, το “Not Afraid To Die”, αλλά και το ομότιτλο “Dancing With The Dead”. Επίσης το “Bye/Die”, το δεύτερο βίντεο, και το κομμάτι με το οποίο κλείνει ο δίσκος αφήνοντάς σου πολύ καλές εντυπώσεις το “The Third Wave”. Κλείνοντας να αναφέρω και το πραγματικά καταπληκτικό artwork…


7.5