Δεύτερη δουλειά για τους Αυστριακούς goth-άδες Darkwell και πρώτο με την καινούργια τους τραγουδίστρια, την Stephanie Luzie. Μια αλλαγή η οποία δε νομίζω ότι ωφέλησε την μπάντα.
Μουσικά δεν υπάρχει κάποια έκπληξη. Όπως και στο ντεμπούτο τους “Suspiria” (2000) καθώς και στο miniCD που κυκλοφόρησαν το 2002 με τίτλο “Conflict Of Interest”, έτσι κι εδώ κινούνται στο χώρο του gothic metal με γυναικεία φωνητικά και προσφέρουν τον κλασικό σκοτεινό τους ήχο. Gothic metal, χωρίς να είναι ιδιαιτέρως μπαλαντοειδές. Όμως κάτι με χαλάει σ’ αυτό το CD. Και για αρχή σίγουρα είναι τα φωνητικά. Καλή, χρυσή η Stephanie (και αρκετά ωραία κοπέλα), αλλά Alexandra δεν είναι! Πώς να το κάνουμε. Όχι πως η προκάτοχός της ήταν η απίστευτη φωνή, αλλά είναι σαφώς πιο κοντά στο στυλ της μπάντας. Η Stephanie έχει μια παράξενη χροιά που όταν δοκιμάζει κάτι πιο «οπερατικό» ή πιο «ψηλό», δεν έχει το κατάλληλο αποτέλεσμα. Και δε μου ακούγεται καλά ούτε και στα σημεία που πρέπει να είναι γλυκιά. Φωνή που ταιριάζει με λίγο πιο heavy καταστάσεις από αυτή των Darkwell. Κάτι που φαίνεται και στα πιο δυνατά κομμάτια του “Metatron”. Και στέκομαι τόσο στο θέμα των φωνητικών, γιατί σε τέτοιου είδους μπάντες παίζουν τον μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου ρόλο.
Τα κομμάτια τώρα ούτε κι αυτά νομίζω ότι υπερτερούν των παλιότερων συνθέσεων της μπάντας. Άντε να είναι στα ίδια επίπεδα. Ιδέες καλές υπάρχουν, σημεία που τραβάνε τη προσοχή υπάρχουν, αλλά είναι στιγμές που δεν αποδίδονται και με τον καλύτερο τρόπο (κυρίως λόγω τυμπάνων που σε μερικά σημεία είναι πολύ άστοχα). Και η παραγωγή δεν αποτελεί και κανένα ορόσημο ούτε παράδειγμα προς ιδιαίτερη μίμηση. Πάντως δεν είναι άσχημη σχετικά με τη μελαγχολία και τη σκοτεινότητα που πηγάζει από τη μουσική των Darkwell.
Εντάξει, δεν είναι όλα μαύρα σ’ αυτή την κυκλοφορία. Κομμάτια όπως τα “Fate Prisoner”, “Hope Unborn” και το ομώνυμο “Metatron” στέκονται πολύ καλά ιδίως για το μουσικό χώρο που κινείται η μπάντα. Πάντως τα 40 λεπτά του CD μου άφησαν ένα κενό. Νομίζω ότι η φυγή της Alexandra και η αντικατάστασή της από την Stephanie δε βοήθησε και ιδιαίτερα. Ίσως τους άφησε στάσιμους. Και δεν είναι και ό,τι καλύτερο για δεύτερο δίσκο μετά από 4 χρόνια κυκλοφορίας του πρώτου. Και τόσο μικρό σε διάρκεια δίσκο…
5
