Όταν πριν καιρό άκουγα τους Soilwork και το ‘Predator’s Portrait’, σκεφτόμουν ότι σε λίγα χρονάκια θα είχαμε ένα μεγάλο συγκρότημα να κάνει παρέα στους In Flames που ήξερα τότε. Δυστυχώς, έβγαλαν 5 δεκάρες παραπάνω και άμβλυναν αρκετά τον ήχο τους. Αυτό ακριβώς που περίμενα ως την εξέλιξη των Soilwork, το άκουσα στο καινούργιο (και πρώτο) δίσκο των Cipher System.
Μην παρεξηγήσετε την παραπάνω εισαγωγή και πιστέψετε ότι η μπάντα δεν έχει δική της προσωπικότητα. Ίσως στην αρχή να την δείτε σαν ακόμα μια σουηδική μπάντα, άλλα η διαφορά φαίνεται σε ορισμένες λεπτομέρειες. Σίγουρα το όνομα του κύριου Nordstrom στο οπισθόφυλλο δεν είναι τυχαίο. Φυσικό επακόλουθο λοιπόν η αρμόζουσα παραγωγή στο δίσκο. Ακολουθώντας τα γνωστά σουηδικά ύδατα, με βαριές κιθάρες, πλήκτρα στο φόντο, φωνητικά που στην αρχή δείχνουν υπερβολικά αλλά αργότερα συμπλέουν και τέλος εκπληκτικά τύμπανα. Δύσκολα περιγράφεται με λέξεις αυτό αλλά η ουσία είναι ότι τα τύμπανα γεμίζουν τέλεια τις μελωδίες που βγάζουν τα πλήκτρα και οι κιθάρες, όντας στην κατάλληλη ένταση με «κοφτερούς» ήχους σε κάθε τύμπανο και πατίνι. Ίσως αυτό να έχει να κάνει με την παρουσία του Patrick J. Sten στο studio καθώς έχω παρατηρήσει αρκετές διαφορές σε μπάντες από τότε που ανέλαβε καθήκοντα παραγωγού στα Fredman Studios.
Ακούγοντας κανείς για πρώτη φορά το ‘Central Tunnel 8’ δεν ενθουσιάζεται. Η αρχική σύνθεση δεν ανταγωνίζεται αυτές που ακολουθούν καθώς «φωνάζει» ότι είναι εναρκτήρια σύνθεση που απλά ξεκινάει το δίσκο. Ο πανικός ακολουθεί από το δεύτερο κομμάτι και μετά, όπου η παραγραφούλα που θα αναφερόταν σε συνθέσεις που ξεχωρίζουν χάνει το νόημά της. Βασικό στοιχείο που δυναμώνει τις συνθέσεις είναι η συνεργασία πλήκτρων και κιθάρας. Προσωπικά δεν έχω ξανακούσει σε σουηδικό συγκρότημα τέτοιου βαθμού αρμονίες και αλληλεξάρτηση των οργάνων. Στο δίσκο δε υπάρχουν τρανταχτά σημεία όπου τα πλήκτρα απλά υποβόσκουν ή γεμίζουν τα κομμάτια εις ένδειξη προχειροδουλειάς. Αντιθέτως, στα γρήγορα μέρη των κομματιών ακολουθούν την lead κιθάρα δημιουργώντας εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Τώρα τελευταία πολλά συγκροτήματα με έχουν εντυπωσιάσει με το συνδυασμό των ιδεών τους με τις ιδέες παλαιών συγκροτημάτων στο χώρο τους. Εδώ οι Cipher System το κάνουν και αυτό σωστά, ενσωματώνοντας στοιχεία από Dark Tranquillity και Soilwork, χωρίς να πέφτουν σε γραφικά επίπεδα απλής αντιγραφής και μετριότητας. Μοναδικός αστερίσκος που σημειώνω είναι στην απουσία καθαρών φωνητικών. Μόνο στο «Sufferstream» τραγουδάει καθαρά ο Patrick J. Sten και το αποτέλεσμα είναι πολύ ωραίο και δίνει άλλο αέρα στο τραγούδι. Ίσως αργότερα να το σκεφτούν και αυτό, καθώς για πρώτος δίσκος είναι αρκετά γεμάτος και προοδευτικός.
7
