Ατυχήσατε παιδιά. Δυστυχώς για σας, σας άκουσα πριν ακούσω το “Echoes Of A Nightmare” των Moonlight Agony. Και λέω δυστυχώς γιατί ενώ αρχικά είχα κάποια επιείκεια την προσπάθειά σας (που είναι και η τρίτη σας) ακούγοντας το άλλο που είναι και στο ίδιο είδος, άλλαξα γνώμη...

Ωραίο τίτλο βρήκατε… δε λέω… “Starfall” το είπατε το cd σας, αν και αρκετά άσχετο με το περιεχόμενο. Συμπαθητικό και το εξωφυλλάκι σας. Έχετε και πολύ καλή παραγωγή (κι εδώ κοινά με τους Moonlight Agony.;) από τον Τom Englund πάλι και σε καλό στούντιο (Division One Studio). Τι βλέπω; Σας βοηθάει κιόλας συμμετέχοντας και σε μερικά κομμάτια. Υπογράψατε και στη Century Media αφήνοντας τη Black Lotus. Έχετε κι ένα «πληκτρά» (Elias Holmlid) που έχει περιοδεύσει με τον King Diamond και έπαιζε και στο δεύτερο δίσκο των Falconer. Έχετε και τον drummer των Nostradamus (Jesse Lindskog); Καθώς και τον κιθαρίστα των Prophanity (Nicklas Magnusson) και τον μπασίστα των Nightshade (Christer Pedersen)…

Κανένα κομμάτι που να πεις “αυτό είναι!” δεν έχετε. Γιατί ενώ έχετε συμπαθητικά σημεία σχεδόν σε όλα τα κομμάτια, το σύνολο είναι αδύναμο. Άντε… το “Starfall” που φλερτάρει με 80’s και είναι καρα-εμπορικό θα το ακούσω. To “The Dream Seeker” επίσης. Το “The Shores Of Our Lands” ξεχωρίζει επειδή έχει τις περισσότερες εναλλαγές σας που ξεκινάνε από μελωδικό In Flames της ‘Jester Race’ εποχής, περνάνε σε power, σε Gathering των τελευταίων χρόνων (τα γυναικεία φωνητικά που λέγαμε) και από ‘κεί σε sing-a-long και Gathering ξανά.

Καλό είναι το μελωδικό heavy/power που παίζετε, αλλά ανέμπνευστο ως προς το σύνολό του. Τρίτη δουλειά σας και το φως ακόμα τρεμοπαίζει.


4