The Dead Could Dance, Can Dance and will Dance Forever… και αυτό όπως ακριβώς το γράφει στο βιβλιαράκι του CD είναι το συναίσθημα που μου άφησε η συγκεκριμένη κυκλοφορία όταν τελείωσα την ακρόασή της. Η ελληνική δισκογραφική Black Lotus έβαλε ένα μεγάλο στοίχημα όπως παραδέχεται η ίδια και δείχνει ότι το κερδίζει…
Αλήθεια ποιος δεν ξέρει τους Dead Can Dance έστω και σαν όνομα; Ποιος δεν έχει ακούσει ποτέ τραγούδι τους; Ένα συγκρότημα που δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Και αυτό το tribute album κάνει αυτό που λέει το όνομά του. Μόνο τις μπάντες που αποδέχτηκαν την πρόσκληση-πρόκληση της εταιρίας για την εν λόγω κυκλοφορία να δει κανείς, καταλαβαίνει για τι επίπεδο μιλάμε. Από πού ν’ αρχίσω… από τους The Gathering με την εκπληκτική απόδοση του “In Power We Entrust The Love Advocated”; Από τους Persephone που έχουν κάνει μια από τις καλύτερες εκτελέσεις στο ονειρικό “Spirit”; Τους Ulver, που οι τελευταίες κυκλοφορίες τους μας είχαν δείξει πόσο παρανοϊκοί και μυστηριακοί είναι και η απόδοση του “In The Kingdom Of The Blind The One-Eyed Are Kings” μας το επιβεβαιώνει; Τους δικούς μας Nightfall που προσάρμοσαν στο ύφος τους και μάλιστα με επιτυχία το “The Obiguitous Mr. Lovegrove”;
Επιπλέον έχουμε προσπάθειες από Arcana, Ataraxia, Trail Of Tears, Amber Asylum, Daniel Cavanagh (Anathema φυσικότατα), Imperia (η νέα μπάντα της Helena Iren Michaelsen, ex-Trail Of Tears), Sarah Jesabel Diva (χωρίς σχόλια), Antimatter (το όνομα Duncan Patterson όλο και κάτι θα σας λέει… ειδικότερα στους οπαδούς των Anathema), τη Liv Kristine (Leave’s Eyes, ex-Theatre Of Tragedy) να συμμετάσχει στη διασκευή των Hortus Animae στο “Windfall Introducing Summoning Of The Muse) και τόσοι άλλοι σχετικά άγνωστοι, αλλά σχεδόν όλοι έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους γι’ αυτή την κυκλοφορία-φόρο τιμής στους Dead Can Dance. Και όταν έχουμε μόνο 2-3 μέτριες στιγμές σε σύνολο 26, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι ικανές να μειώσουν αυτή την πραγματικά αξιομνημόνευτη προσπάθεια της Black Lotus.
Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια, για μένα θα ήταν το “Spirit” από τους Persephone στο πρώτο CD και το “In Power We Entrust The Love Advocated” των The Gathering στο δεύτερο. Γενικά όμως είναι ένα πακέτο 2 CD’s που όλα (πλην 2-3) τα κομμάτια είναι εξίσου καλά και ακούγεται ευχάριστα ολόκληρο και συνεχόμενα. Άλλωστε μόνο έτσι θα μπορείτε να μπείτε στον κόσμο των νεκρών που μπορούν και χορεύουν και απ’ ότι φαίνεται θα χορεύουν αιώνια.
Σημειώστε ότι όλα τα τραγούδια της κυκλοφορίας, δεν συμπεριλαμβάνονται πουθενά αλλού, εκτός από αυτό των The Gathering. Επομένως, για τους φίλους των Dead Can Dance δε το συζητάω…Οι υπόλοιποι μην το αγοράσετε επειδή σας αρέσει κάποια από τις μπάντες. Αγοράστε το επειδή είναι μια καλή ευκαιρία να δείτε και έναν άλλο κόσμο… εκείνον των Dead Can Dance. The dream remains a nightmare, which haunts our memories…
9
