Οι Βρετανοί sleaze rockers, The Quireboys, επιστρέφουν με το καινούριο τους studio album, “Well Oiled”, ύστερα από την περσινή live κυκλοφορία τους “100% Live”. Από το 2000 και έπειτα, οι Quireboys έχουν επαναδραστηριοποιηθεί για τα καλά ύστερα από την περίπου 6ετή απραγία τους μετά το “Bitter, Sweet And Twisted” του 1993. Μέσα σε 4 χρόνια έχουν κυκλοφορήσει μια συλλογή, ένα live και δύο studio δίσκους. Είναι ένα συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1986 και η πρώτη δισκογραφική τους κυκλοφορία ήταν το 1990 με το επιτυχημένο “A Bit Of What You Fancy”. Έχουν αποκτήσει ένα σεβαστό όνομα στον χώρο τους και έχουν παίξει support σε μεγαθήρια της παγκόσμιας μουσικής όπως Rolling Stones, Guns N’ Roses, Yngwie Malmsteen κτλ.
Στο “Well Oiled”, οι Quireboys εμφανίζονται με διαφορετικό line-up απ’ ότι στον τελευταίο τους δίσκο. Αυτοί που προϋπάρχουν από την ίδρυση του συγκροτήματος είναι οι Spike (φωνητικά), Guy Griffin (κιθάρες) και Nigel Mogg (μπάσο), ενώ οι καινούριοι μουσικοί είναι οι Paul Guerin (κιθάρες), Keith Weir (πλήκτρα) και Pip (ντραμς), ο οποίος είναι και αδερφός του παραγωγού τους σ’ αυτό τον δίσκο, Nick Mailing.
Στο καινούριο τους λοιπόν άλμπουμ, οι Quireboys μας προσφέρουν ένα sleaze/pop/blues rock με επιρροές από τα μεγάλα συγκροτήματα της εποχής των 70’s. Σαν πιο κύρια επιρροή έχουν τους Rolling Stones. Βεβαίως μέσα στo “Well Oiled” μπορεί να βρει κανείς και στοιχεία από Led Zeppelin, Deep Purple αναμειγμένα με blues ρυθμούς. Και τα 9 κομμάτια του δίσκου είναι αξιόλογα και στέκονται ισάξια το ένα δίπλα στ’ άλλο. Εμπνευσμένες μελωδίες, ποικιλία ρυθμών και μια 70’s αίσθηση είναι τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στο “Well Oiled”. H παραγωγή του άλμπουμ είναι πολύ καλή. Όλα τα όργανα ακούγονται σε τέλεια αρμονία και ο ήχος χωρίς να είναι παλιομοδίτικος και ξεπερασμένος, καταφέρνει να βγάλει αυτή τη 70’s ατμόσφαιρα που απαιτείται.
Το “Well Oiled” είναι ένας δίσκος που δε θα λέγαμε ότι προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις στον metal ακροατή (γι’ αυτό έχουν φροντίσει οι επιρροές τους…) και ότι θα κάνει πάταγο στη rock αγορά. Οι Quireboys παίζουν αυτό που αγαπάνε χωρίς να θέλουν να πειραματιστούνε, να εντυπωσιάσουν και να προσφέρουν κάτι παραπάνω. Έτσι, αυτός ο δίσκος μπορεί να αγκαλιαστεί από τους fans του είδους αλλά για τους υπόλοιπους δεν πιστεύω ότι μπορεί να αποτελέσει ξεχωριστή εμπειρία το άκουσμά του. Ακούγεται ευχάριστα, χωρίς να ενοχλεί αλλά και χωρίς να εντυπωσιάζει. Κλασσική περίπτωση που αναγνωρίζεις ενα ποιοτικό επίπεδο, αλλά εν τέλει λες «πάμε παρακάτω» αν δεν "την βρίσκεις" με το (κορεσμένο;) ηχοτοπίο στο οποίο κινούνται...
6
