Aγαπητός είναι προ πολλού ο Phil Shoenfelt σε ένα μικρό κομμάτι του ελληνικού κοινού κι έτσι με τη νέα του δουλειά δεν θα δυσκολευτεί τουλάχιστον να βρει μια σχετική απήχηση. Εξ Αγγλίας ορμώμενος, κόλλησε πριν 8 χρόνια στην Τσεχία, προφανώς μαγεμένος από την δημιουργική ατμόσφαιρα της πανέμορφης Πράγας, και πλέον ηχογραφεί με τη νέα του, τσέχικη, μπάντα, Southern Cross (όχι και τόσο νέα πλέον, αλλά λέμε τώρα...).
Συνθέτης και στιχουργός, μυθιστοριογράφος, αλλά και ποιητής, o Shoenfelt χρησιμοποιεί εικόνες της Βίβλου, τον ευρωπαϊκό ποιητικό συμβολισμό και film noir σκηνικά στις μακροσκελείς ιστορίες που αναπτύσσει για να συνοδέψουν τις απλές, μινιμαλιστικές μελωδίες του. Και μέσα σ'όλα αυτά αφήνει στίχους και μελωδίες που ορμώνται από βέρο ρομαντισμό ("She said 'I'll be with you, and if your heart is true, there's nothing on God's earth, that I would not do for you" στο "The spirit and the flesh" ή "Oh my darling, how I need you now, and this twisting pain, it won't go away, and while you sleep, I'll be there beside you, this is a dream, this is our destiny" στο "The Streets Tonight"). Το βασικότερο γνώρισμα όλων αυτών είναι κάτι που προφανώς διακρίνει τον ίδιο: H ανασφάλεια που οδηγεί σε παθιασμένες και καταστροφικές σχέσεις.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι κάτι μέσα στο 'Ecstatic' μας συγκλόνισε ιδιαίτερα. Είτε κινείται προς την αμερικανική και βρετανική παράδοση, είτε όλη αυτή η φινετσάτη μελαγχολία μας δίνεται μέσω Bunnymen επιρροών, Walkabouts γνωριμιών, ελαφράς Television ευωδίας, Nick Cave-ιζόντων δαιμόνων ή Steve Wynnικών ημι-ακουστικών ξεσπασμάτων, εδώ έχουμε να κάνουμε απλώς με δέκα ειλικρινή τραγούδια, βγαλμένα λες από την δεκαετία του 80, τα οποία συμπαθήσαμε, αλλά δεν μας κόλλησαν κιόλας.
Τίποτα δεν είναι πρόχειρο ή κακοφτιαγμένο εδώ - αντιθέτως υπάρχει μια πληθώρα οργάνων σωστά τοποθετημένων: κιθάρες ακουστικές και ηλεκτρικές, slide κιθάρες, βιολιά, μαντολίνα, cello, πιάνο, εκκλησιαστικό όργανο, κρουστά. Σωστά δεμένα όλα αυτά και με την πολύτιμη συνδρομή φίλων, ήτοι των Nikki Sudden (Swell Maps/Jacobites), Bruno Adams (ex-Once Upon A Time) και Chris Hughes (ex-Once Upon A Time, Hugo Race And The True Spirit) διατηρούν την αιγλη και τη γοητεία τόσο των επιρροών τους, όσο και των προηγούμενων δισκογραφικών καταθέσεων του ίδιου, παρά τις όχι πάντα δυνατές μελωδίες.
