ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ - ΕΛΛΗΝΕΣ

Την επιστροφή τους στην Αθήνα (μετά από καιρό) καλωσόρισε ένα γεμάτο Θέατρο Ροές, κι εκείνοι ανταπέδωσαν με μια ωραία βραδιά, στην οποία δέσποσαν βέβαια οι λύρες, αλλά και όργανα σαν το αφγανικό ραμπάμπ και το τάρχου...

Παίζοντας punk και δυνατό rock 'n' roll, διέτρεξαν όλη σχεδόν την ιστορία τους, συνεπαίρνοντας το γεμάτο ΙΛΙΟΝ plus με μια σπαστικά τέλεια συναυλία...

Ποδαρικό με το δεξί για το νεοσύστατο φεστιβάλ, με αρκετό κόσμο να δίνει το παρών στο Gagarin και με τους Allochiria ως headliners, να γιορτάζουν τα 5 χρόνια του Omonoia με ζοφερές προβολές, άψογα συντονισμένες με τη μουσική τους και τα γρυλίσματα της Ειρήνης Παππά...

Λιτή και ουσιαστική παράσταση, η οποία ζωντανεύει μια Σαντορίνη άσχετη με τον χλιδάτο τουριστικό προορισμό του σήμερα. Απεικονίζοντάς τη ως ένα νησί όπου η γερμανική Κατοχή αποτελεί βίωμα νωπό, η φτώχεια πέφτει βαριά και το ηφαίστειο είναι επικίνδυνο...

Ξεδίπλωσαν τη φαντασία τους στο Underflow, αρθρώνοντας ένα ουσιαστικό συνονθύλευμα ήχων, στο οποίο χώρεσαν η post-punk εποχή των Del-Byzanteens, το krautrock των Can, οι Swans, η αυτοσχεδιαστική τζαζ, τα παιχνίδια των Yello, ακόμα και η Εναντιοδρομία του Γιάννη Χρήστου σε μια πιο ηλεκτρική θαρρείς εκδοχή...

Παρά τις εδώ κι εκεί αστοχίες και την τσαπατσούλικη αναφορά στο επίκαιρο θέμα του queer, είναι ένα τολμηρό ανέβασμα και μια παράσταση που κοιτάει μπροστά, έχοντας μια εντυπωσιακή Μυρτώ Παπαθανασίου στον πρωταγωνιστικό ρόλο...