ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ - ΕΛΛΗΝΕΣ

Δέκα χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στην Ελλάδα, γέμισαν χαλαρά το Principal, προσφέροντας μια πολύ καλοστημένη συναυλία-τελετή...

Περισσότερο ιεροπραξία παρά συναυλία, απέδειξε ότι η κολεκτίβα του Στέλιου Ρωμαλιάδη άπτεται της μουσικής με δάχτυλα τεχνίτη και αυτί ποιητή, φτάνοντας σε υπερβατικά επίπεδα όταν ο Attila Csihar άρχισε να απλώνει τις μαγικές του επωδούς...

Γέμισε σχεδόν το Temple, κι ας ήταν του Αγίου Βαλεντίνου. Για μια βραδιά με  dark αισθητική, βρώμικα μπάσα, ηχηρά τύμπανα, ηλεκτρισμένα riffs και ανισόρροπες δοξαριές...

Μπροστά στο υποψιασμένο κοινό που κόπιασε ως το Six d.o.g.s., προλείανε το έδαφος για έναν επερχόμενο δίσκο, δείχνοντας συνάμα γιατί είναι ακριβώς στη δική του περίπτωση όπου βρίσκεται το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι που αιτούμαστε κάποιοι για τους καιρούς αυτούς...

Με πατημένα τα γκάζια και μέσα στην αντάρα των riffs, έδειξαν ότι μπορούν να παίζουν μεστό, αντρικό rock, διατηρώντας την αγορίστικη αγνότητα· χωρίς ανούσια πόζα και χωρίς indie μιζέρια...

Η πρωτότυπη μουσική του Μπάμπη Παπαδόπουλου, κάθε άλλο παρά χαλί είναι γι' αυτήν την παράσταση: είναι μια οντότητα που διαδρά με τους χορευτές, ανοίγοντας διάλογο με τη σωματικότητα της ομάδας...