Το album των εκ Chicago ορμώμενων Fruit Bats είναι από εκείνες τις περιπτώσεις των δίσκων που πέφτουν στα χέρια σου μαζί με έναν πάκο από promos και μέσα στο χάος και το «άγχος» των πρώτων ημερών για το ποιο απ’όλα θα περάσει περισσότερη ώρα στο στερεοφωνικό μου, ξεχνιέται σε μία σκονισμένη γωνία του δισκοθήκης μου... Κάποια στιγμή μερικούς μήνες αργότερα, το μάτι πέφτει στο απλοϊκό λευκό αλλά πάντα όμορφο promo pack της Sub Pop, και στο όνομα Fruit Bats, και όταν επιτέλους το ακούς προσεκτικά, καταλαβαίνεις ότι πάλι άφησες το μικρό άγνωστο διαμαντάκι στην άκρη... Διάολε...
Λοιπόν, αφού ζητήσω ταπεινά συγνώμη από τον φίλτατο Eric Johnson και την δεσποινίδα Gillian Lisee, που συνθέτουν το ευγενικό σχήμα των Fruit Bats, θα ήθελα να αναφερθώ σε μία διαδικασία που ονομάζεται ανέμελη ακρόαση, και την οποία πιστεύω ότι οι πιστοί αναγνώστες του Avopolis γνωρίζουν, επιζητούν και απολαμβάνουν. Σε αυτή την διαδικασία ας πούμε, ότι πρέπει να βυθιστεί όποιος επιθυμεί να ανακαλύψει την ομορφιά και την λάμψη που κρύβουν οι δέκα στιγμές έμπνευσης που αποτυπώθηκαν στον ψυχρό καθ’όλα ψηφιακό δίσκο.
Σε περιπτώσεις όπως αυτή των Fruit Bats όταν ανακαλύψεις όλα τα χαρίσματα που κρύβουν, χαίρεσαι να θαυμάζεις την πανέμορφη διάσταση και κατεύθυνση που έχει πλέον πάρει η ταπεινή folk-pop σκηνή των μεγαλουπόλεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Ανοίγεις τα αυτιά και ακολουθείς την πορεία νεαρών παιδιών προς τις Byrds-ιανές ελεγείες, τα υπνωτικά ταξίδια των Everly Brothers, και ονειρεύεσαι βόλτες δίπλα σε καλμαρισμένες θάλασσες μαζί με τα Αγόρια της Παραλίας και βουτιές πετάγματα από την κορυφή των Niagara Falls.
Ανάμεσα στα ηλεκτρονικά παιχνιδίσματα και τα τεχνάσματα του παραγωγού Brian Deck, (σηκώνω πέτρες τελευταία ανυποψίαστος και τον βρίσκω συνέχεια από κάτω κρυμμένο, λέτε να είναι απλά τυχαίο;) και τις ονειρώδεις μελωδίες που εκ πρώτης ακροάσεως σου φαντάζουν αθώες και αγνές, κρύβεται ένας στιχουργός που καταφέρνει να παρουσιάσει και τις πιο παράδοξες σκληρές εικόνες καλυμένες με ένα πέπλο, ικανό να εξιδανικεύσει και να παρασύρει σε εύκολα ευχάριστα συμπεράσματα, έως ότου βέβαια ανακαλύψεις την πραγματικότητα.
