Οι Λονδρέζοι Clientele έχουν το κακό ελάττωμα να δίνουν από εδώ κι από εκεί τα τραγούδια τους, έτσι ώστε η δισκογραφία τους να είναι ένα σαφάρι κυκλοφοριών σε εταιρίες από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου – κάτι που πέρα απ’ την πλάκα δεν είναι καθόλου άσχημο μιας και με τον τρόπο αυτό έχει κανείς μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει όσο γνωστός μπορεί σε πολλές διαφορετικές χώρες.
Μετά λοιπόν από ένα επτάιντσο στην Ισπανική Elefant, έρχεται τούτο το εικοσάλεπτο cd για μια άλλη ετικέτα απ’ την ίδια χώρα με επτά κομμάτια κι έναν τίτλο παρμένο από ένα άλμπουμ των Monochrome Set.
Βάζω στοίχημα ότι το συγκρότημα αυτό το λατρεύουν οι Clientele, αν και ηχητικά βρίσκονται πολύ πιο κοντά σ’ ένα άλλο γκρουπ με το οποίο οι προαναφερθέντες διήγαγαν βίους παράλληλους, τους Felt (τουλάχιστον και οι δύο ηχογράφησαν για λογαριασμό της Cherry Red και της El). Ακόμη, δεν θα είμαστε παράλογοι αν συμπεραίναμε ότι έχουν βαθιά στην καρδιά τους άλμπουμ – ορόσημα για το ύφος που πρεσβεύουν, όπως το “North Marine Drive” του Ben Watt. Eξάλλου το πρώτο κομμάτι εδώ ονομάζεται “North School Drive”!
Οι πρώιμοι Felt και οι Galaxie 500 είναι τα κοντινότερα σημεία αναφοράς του ήχου των Clientele, καθώς και οι Belle & Sebastian σε ορισμένες στιγμές τους. Η μελαγχολική ποπ έχει εδώ την τιμητική της, ενώ το “Last Orders” που κλείνει το δίσκο είναι θα ’λεγες μια ωδή στην τέχνη του Eric Satie.
Πρόκειται για σκοτεινή anorak ποπ, με αμέτρητο λυρικό βάθος, από ένα τρίο που γνωρίζει πολύ καλά πώς να γράφει σχεδόν κλασικά τραγούδια, κάτι που είχε αποδείξει στο παρελθόν με τη συλλογή του “Suburban Light”.
