Η προσφορά της ευρύτερης ηπείρου της Ωκεανίας στο χώρο του rock’n’roll είναι ανεκτίμητη και άρχισε τα πρώτα δειλά βήματά της στα 70’s. Με μπροστάρηδες τους Radio Birdman αλλά και τους εξίσου σημαντικούς Saints, Sunnyboys, Screaming Tribesmen, Stems, Lime Spiders, Hoodoo Gurus, Beasts of Bourbon, Dubrovniks μεταξύ άλλων, η Αυστραλία (κυρίως) μπορεί να υπερηφανεύεται για μία τεράστια προσθήκη στο θησαυρό που λέγεται rock’n’roll. Οι The D4 είναι από το Auckland της Νέας Ζηλανδίας. Τέσσερεις «βρώμικοι» νεαροί, με επιθετικές κιθάρες θέλουν απλά να παίξουν garage και να γλεντήσουν σε ένα ατελείωτο πάρτυ. Εμείς είμαστε μαζί τους.
Mετά το μπάμ των Strokes, η παγκόσμια μουσική κοινή γνώμη είναι στραμμένη προς όλες τις κατευθύνσεις του πλανήτη για την νέα ανακάλυψη, για την νέα επιβεβαίωση ότι το αυθεντικό rock’n’roll όχι απλά δεν έχει πεθάνει αλλά ότι ανακτά την κυρίαρχη θέση που του αξίζει. Δεν προτίθεμαι να απαριθμήσω τις δεκάδες συγκροτημάτων που έχουν προκύψει μετά το “Is this it” και δεν έχει και σημασία. Το δύσκολο στην παρούσα φάση είναι να μην παρασυρθούμε από τη γενικότερη τρέλα και έτσι να παραβλέψουμε κάποιους σημαντικούς δίσκους που αξίζουν την προσοχή όλων. Κάτι τέτοιο συμβαίνει με τους The D4. Το 6Twenty, ντεμπούτο LP, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της κληρονομιάς των Radio Birdman, των Stooges, του Johnny Thunders, των Ramones αλλά και των AC/DC.
Από τα 12 τραγούδια του δίσκου, ούτε ένα δεν επιτρέπει στον ακροατή να ηρεμήσει. Τα γκάζια είναι πατημένα, η ζώνη ασφαλείας οφείλει να είναι δεμένη άλλα κάποια στιγμή θα σκιστεί γιατί το κέφι είναι ανεξέλεγκτο. Εκτός των original συνθέσεων της μπάντας, συναντάμε και μία εξαιρετική διασκευή στο “Pirate Love” των Johnny Thunders & The Heartbreakers η οποία αποδεικνύει τόσο τα σοβαρά γούστα της μπάντας όσο και το ταλέντο τους στην σύγχρονη μεταφορά κλασικών ήχων. Κατά τα άλλα, οι φωνές ουρλιάζουν, οι κιθάρες σκούζουν, ορισμένα σόλο κουράζουν λίγο, αλλά σε γενικές γραμμές ο δίσκος σκίζει.
Η αναβίωση του garage όσο συνεχίζεται σε αυτά τα τελευταία 3 χρόνια, μέσα στο γενικότερο χαμό, πότε-πότε αναδεικνύει κάποια σημαντική μπάντα. Μία απ’αυτές είναι και οι The D4, ένα κλασικό (στην ουσία του) garage/rock’n’roll σχήμα από εικοσάρηδες, με δίλεπτα και τρίλεπτα τραγούδια και πάντα το κέφι στα ουράνια. Μπείτε άφοβα στο πάρτυ τους. Χαμένος δε βγαίνει κανείς.
