Με τον υπότιτλο «25 όμορφα τραγούδια για λαμπερούς ανθρώπους» κυκλοφορεί η συλλογή που επιμελήθηκε και παρουσιάζει ο γνωστός καλός ραδιοφωνικός παραγωγός Νίκος Μουρατίδης με το εκλεκτικό γούστο και ξεχωριστό του στυλ.
Αν παραβλέψουμε το κάπως τον άτυχο τίτλο, τον φτωχό packaging και artwork της συλλογής, καθώς και την έλλειψη όποιων πληροφοριών για τα τραγούδια και τους καλλιτέχνες που εμπεριέχονται στην συλλογή, τα οποία όλα αυτά αποτελούν και τα αρνητικά σημεία της, μπορούμε να σταθούμε απέναντι στην μουσική. Για «λαμπερούς» ανθρώπους δεν ξέρω, αλλά το ότι και τα 25 τραγούδια είναι κάτι παραπάνω από όμορφα, κλασσικά τα περισσότερα, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Επιλεγμένα τα περισσότερα από ηχογραφήσεις των δεκαετιών ‘50 και ’60, από αυτό που κάπως αδικαιολόγητα αποκαλείται easy-listening ιδίωμα σήμερα, τα τραγούδια συγκαταλέγονται ανάμεσα στις κλασικές ηχογραφήσεις, όλα με μία κινηματογραφική μαγεία, θυμίζοντας μας άλλες εποχές όταν οι έννοιες pop και ποιότητα συμβάδιζαν και χάριζαν διαμάντια στην δισκογραφία.
Από την α λά «Χίλιες και Μία Νύχτες» εκδοχή της πασίγνωστης “Misirlou” από τον Μartin Denny από το 1960 που ανοίγει την συλλογή, έως την διασκευή που επιχείρησε η Esther Phillips στο “As Tears Go By” των Rolling Stones που την κλείνει, περνούν από τα ηχεία του στερεοφωνικού, τα αυτιά, το μυαλό και την καρδιά σας, μεταξύ άλλων εξίσου σημαντικών, ο Dean Martin με το πασίγνωστο “Sway”, η θεά Ella Fitzerald στη σύνθεση του Antonio Carlos Jobim “Water To Drink”, όπως και η Esther Phillips στο “Girl From Ipanema” ενώ τον ίδιο τον Α.C. Jobim μαζί με τον Herbie Mann και το Joao Gilberto συναντούμε δύο φορές στα “Desafinado” και “One Note Samba”, και μαζί με την Sarah Vaughan στο “Triste”.
Οι ιέρειες Aretha Franklin και Dionne Warwick ερμηνεύουν συνθέσεις του αξεπέραστου pop ντουέτου Burt Bacharach και Hal David, το “I Say A Little Prayer” η πρώτη και τα “This Empty Place” και “Walk On By” η δεύτερη, ενώ λόγω προσωπικού κολλήματος σε περίοπτη θέση ας τοποθετήσουμε την εκδοχή του “Spooky” από Percy Sledge, και το “It Had To Be You” του πραγματικού θρύλου της soul Ray Charles.
Μία θαυμάσια συλλογή για να έχετε μαζεμένα πολλά και κλασσικά δισκογραφικά διαμάντια λοιπόν, χωρίς όμως να μπορεί να εξυπηρετήσει και να έχει να προσφέρει ιδιαίτερα σε παλιούς φίλους του είδους και γνώστες.
