Avopolis @ Berlin: Interpol, Blonde Redhead, Asobi Seksu

Πέμπτη βράδυ, δυο μέρες πριν τους Interpol, στο Magnet. Όλα τα hits των τελευταίων μηνών κάνουν τους Γερμανούς να χορεύουν. Δεν ξέρουν όλους τους στίχους (κανείς δεν το έχει το αγγλικό όπως εμείς, είναι η αλήθεια) αλλά όσους ξέρουν τους τραγουδάνε με ενθουσιασμό. Οι μπύρες είναι πάμφθηνες, αυτό βέβαια δεν είναι νέο, και τυπάκια που μοιάζουν με τον Doherty καίνε καρδιές, μόνο για να τις απογοητεύσουν αργότερα καθώς φιλιούνται με άλλα τυπάκια που μοιάζουν με τον Ewan McGregor. Έξω από το Magnet τα μάγουλά μας παγώνουν. Παίρνουμε το πρώτο ταξί που περνάει μπροστά μας και διασχίζει το Βερολίνο. Είναι τόσο «βαρύ» το Βερολίνο, είναι επιβλητικό και έρημο-κανείς δεν κυκλοφορεί καθημερινή ξημερώματα στον δρόμο.

Παρασκευή βράδυ, μία μέρα πριν τους Interpol στο Roter Salon, ένα κόκκινο club που θυμίζει cabaret, εμφανίζονται οι Asobi Seksu. Κολασμένο feedback, υπνωτικές shoegaze κιθάρες, δυνατή σκηνική παρουσία, σε τέτοιο σημείο που ο drummer διαλύει το drum kit του. Έχουμε μαζευτεί αρκετοί Έλληνες και αποφασίζουμε να πάμε αλλού για μπύρες. Από το διάδρομο του club κατεβαίνει για χάρη μου και μια φανταστική αφίσα Raveonettes, την οποία, την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, περιμένω ακόμα με αγωνία…

Σάββατο βράδυ, μέρα Interpol, στην Columbiadamm. Όποιος κυκλοφορεί στον δρόμο, κατευθύνεται προς το Columbiahalle, και όποιος φτάνει εκεί απαθανατίζει τη μαρκίζα, όπου με κόκκινα γράμματα γράφει “TONIGHT INTERPOL”. Το venue αρχίζει να γεμίζει με κόσμο από Γερμανία, Φινλανδία, Δανία, Πολωνία (χαρακτηριστικό το πανό που έλεγε “Come to Poland”). Το μπλοκ των Ελλήνων είναι μεγάλο, αλλά δεν μπορούμε να σπάσουμε το τοίχος των πανύψηλων Γερμανών και Γερμανίδων που φαίνεται να τρώνε περισσότερα λουκάνικα απ’ όσα θα έπρεπε.

Όταν τα αδέρφια Amedeo και Simone Pace και η Kazu Makino σκάνε στη σκηνή, βρισκόμαστε μόλις στην έκτη σειρά. Κατά τη διάρκεια του live υπάρχει η αίσθηση ότι βλέπεις κάποιο local group λόγω του μεγέθους που είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε στη συνέχεια. Πέρα από αυτό, οι Blonde Redhead αποδεικνύονται δυστυχώς κατώτεροι των προσδοκιών μας αφενός γιατί οι εκτελέσεις υστερούν σε σχέση με τα albums αφετέρου γιατί πολλά από τα φωνητικά είναι προηχογραφημένα. Η Kazu απολαμβάνει το γεγονός ότι το μισό Columbiahalle έχει «φτιαχτεί» για πάρτη της ενώ κάποιοι πιο λεπτολόγοι (όπως η γράφουσα και ο Μπούρας) ξενερώνουν με τα ρούχα της. Βέβαια, αν έχεις τέτοια πόδια, το outfit είναι το τελευταίο που μετράει. Το set κρατάει γύρω στα 45 λεπτά. Όσο ακριβώς πρέπει, μη σας πω και παραπάνω.

Κι ύστερα έρχεται η αναμονή. Ετοιμαζόμαστε για τρελά σπρωξίδια προκειμένου να φτάσουμε ακόμα πιο μπροστά, και καταφέρνουμε τεχνηέντως να βρεθούμε στην τρίτη σειρά. Η αγωνία μας μεγαλώνει και όταν πια νομίζουμε ότι θα σκάσουμε, τα χαλαρά τραγουδάκια σταματάνε, τα φώτα σβήνουν, και μια επιβλητική μπασογραμμή γεμίζει το χώρο. Μέρος του εξωφύλλου του Our Love to Admire εμφανίζεται στον προτζέκτορα και ένα λεπτό μετά, οι Interpol ανεβαίνουν στη σκηνή. Δε θα σας πω ψέματα, τσιρίζουμε σαν υστερικοί και με το “Pioneer to The Falls” γίνεται χαμός, σπρωξίδια από παντού, δυσκολία στην αναπνοή, και σιγά-σιγά, ένας-ένας βρισκόμαστε όλο και πιο πίσω. Ακολουθεί το ανεπανάληπτο “Obstacle 1”, το “Narc”, το “The Scale” (που αποδεικνύει τις συγκλονιστικές φωνητικές δυνατότητες του Paul Banks), το “Heinrich Maneuver”, το “Say Hello to the Angels”, το “Slow Hands”, και όσο τα κομμάτια από τα τρία albums τους εναλλάσσονται μεταξύ τους μας αφήνουν ολοένα και πιο άφωνους, ιδίως αφού συνδυάζονται με την εκπληκτική σκηνική παρουσία και τις απερίγραπτες κινήσεις του Daniel Kessel, του Carlos D. και του Paul Banks. Το set τελειώνει με το “Not Even Jail” και η μπάντα εξαφανίζεται. Ασφαλώς -και ευτυχώς- επιστρέφει για encore με το “Untitled” και το “Stella Was a Diver and She was Always Down”. Και ξαφνικά οι Interpol μας γυρίζουν την πλάτη. Στέκονται ακίνητοι. Είμαι τόσο σίγουρη για το τι πρόκειται να συμβεί. Και πράγματι τα καταιγιστικά drums δίνουν το σήμα για να μας αντικρύσουν ξανά και για να ξεκινήσει ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους, το “PDA:. Θέλουμε κι άλλο. Πολύ ακόμα. Δυστυχώς όμως το “PDA” είναι το τελευταίο.

Μετά το live, επικρατεί συνωστισμός έξω από το Columbiahalle. Μαθαίνουμε ότι παίζουν δύο after show parties, ένα στο Lido και ένα στο Magnet. Αποφασίζουμε να το παίξουμε εναλλακτικοί και ξεκινάμε για το 8mm, ένα λίγο παρακμιακό bar που θεωρείται όμως πολύ hip. Βγαίνουμε από το σταθμό του μετρό και περπατάμε μερικά μέτρα, όταν ξαφνικά, σταματάει μπροστά μας ένα βανάκι. Η πόρτα ανοίγει και πετάγονται έξω οι Interpol. Κάποιοι φωνάζουν από ενθουσιασμό και κανένας μας δεν πιστεύει αυτό που μόλις έχει γίνει. Λίγα λεπτά μετά, ο Paul Banks, ο Carlos D, ο Daniel Kessler πίνουν μπύρες δίπλα μας στο 8mm. Και σα να μην έφτανε αυτό, μια ώρα αργότερα σκάνε στο bar και οι Blonde Redhead, η Kazu με τελείως διαφορετικό ντύσιμο, μια μακριά φούστα και πράσινο καπέλο με βέλο, ενώ το τελειωτικό χτύπημα δίνεται με την εμφάνιση των Devastations. To 8mm μετατρέπεται σε ένα all star bar.

Για να κάνουμε και λίγο gossip, ο Paul Banks δεν αφήνει λεπτό το χέρι της γκόμενάς του, ενώ όλοι σχολιάζουν πόσο καλύτερη θα μπορούσε να έχει βρει (είναι, βέβαια, πανήψυλη και αδύνατη αλλά το «γυαλοφόρο» πρόσωπό της δεν αρέσει ούτε σε άντρες ούτε σε γυναίκες). Ύστερα μαθαίνουμε ότι είναι μοντέλο στη Νέα Υόρκη. Τα δίδυμα Redhead έχουν λίγο ύφος, και η Kazu πίνει κρασί, πρώτα λευκό και μετά κόκκινο. Από έγκυρη πηγή (μεθυσμένες Γερμανίδες στην τουαλέτα) μαθαίνουμε ότι το back room του bar αποκαλείται The Franz Ferdinand Room γιατί το εν λόγω group, μένει εκεί όποτε επισκέπτεται το Βερολίνο.

Αποχαυνωμένοι από το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» που προβάλλεται στον τοίχο απέναντί μας δεν καταλαβαίνουμε ότι το μπαρ έχει αδειάσει. Φεύγουμε μες στο ψιλόβροχο. Το μετρό, 24ωρο τα Σαββατοκύριακα, διασχίζει το Βερολίνο και από την ανατολικό κομμάτι βρισκόμαστε στο δυτικό. Μαζεύω τα πράγματα μου μες στη θλίψη και το μεσημέρι πηγαίνω στο αεροδρόμιο. Ευτυχώς το Circus de Grecia που επιβαίνει στο αεροπλάνο δεν επιτρέπει στη μελαγχολία να επικρατήσει. Πώς, άλλωστε, να μελαγχολήσεις όταν βλέπεις τους διπλανούς σου να προσπαθούν να κρύψουν όπως-όπως τη βότκα τους και να διαβάζουν το Hello;