Ο Ελληνοϊταλός Coti K είναι αναμφισβήτητα πολυπράγμων: μουσικός, συνθέτης, τεχνικός ήχου, μουσικός παραγωγός, installation artist. Τον τελευταίο δε χρόνο συμπράττει με τον Νίκο Βελιώτη και με τοv ILIOS στο μουσικό σχήμα Mohammad. Mε αφορμή την επικείμενη εμφάνιση του με τον ILIOS στο Κnot Gallery αυτή την Παρασκευή 29 του μήνα, ο Coti μας μίλησε για τους Mohammad που ήρθαν για να μείνουν –αφού όπως μας αποκαλύπτει ήδη υπάρχει έτοιμο υλικό και για άλλους δίσκους– όπως και για πολλά άλλα…
Οι Mohammad δημιουργήθηκαν για ένα project με προαποφασισμένη διάρκεια ή μετά το Roto Vildblomma θα υπάρξει και συνέχεια;
Οι Μohammad είναι ένα project τριών φίλων και δεν σκοπεύουμε να το σταματήσουμε παρά μόνο όταν δεν θα έχει ενδιαφέρον για εμάς. Πράγμα που πιστεύω πως είναι δύσκολο να συμβεί, καθότι αυτοαμφισβητούμαστε και ανανεωνόμαστε συνέχεια. Το Roto Voldblomma είναι μόνο η αρχή, έχουμε ήδη υλικό για επόμενους δίσκους.
Μίλησέ μας για τις αρχές της ενδοδιαμόρφωσης πάνω στις οποίες δουλεύεις με τον Νίκο Βελιώτη και τον ILIOS…
Είναι καθαρά ηχητικό φαινόμενο η ενδοδιαμόρφωση και είναι περισσότερο διακριτό όταν μιλάμε κυρίως για χαμηλές συχνότητες, το πώς η συνύπαρξη δύο ή περισσότερων ηχητικών κυμάτων δημιουργεί μια σχέση αλληλεπίδρασης.
Πόσο δύσκολο είναι να επικοινωνήσεις με το κοινό στις live εμφανίσεις με δεδομένο ότι παίζετε ένα ιδιαίτερο είδος electronica το οποίο, εκ πρώτης όψεως, δεν βοηθά τη σχέση μουσικού-θεατή; Η εμπειρία από τις μέχρι τώρα ζωντανές εμφανίσεις ποια ήταν;
Εγώ ως ακροατής δεν έχω πρόβλημα να επικοινωνήσω με οποιοδήποτε είδος μουσικής μου αρέσει, ενώ δυσκολεύομαι να επικοινωνήσω με άλλα πιο «επικοινωνιακά» είδη. Άρα είναι μάλλον υποκειμενικό αυτό που με ρωτάς. Κάθε μουσική έχει το κοινό της, όσο μικρό ή μεγάλο και να είναι. Έχω παίξει μπροστά και σε λάθος και –ευτυχώς τις πιο πολλές φορές– και σε σωστό κοινό.
Πέρυσι έκανες installations με τον Δημήτρη Χαρίτο στο πλαίσιο του ΕΜΣΤ και της έκθεσης Expanded Ecologies και της Μπιενάλε. Πιστεύεις εν τέλει ότι η Τέχνη είναι μία, ενιαία, και η μουσική ή τα installations εκφάνσεις της μίας αυτής Τέχνης; Ή η κάθε τέχνη είναι αυτούσια και απλώς τυχαίνει κάποιες φορές να μπορείς να τις συγκεράσεις με τρόπο πετυχημένο;
Για μένα, όλα τα παραπάνω έχουν καταρχάς ενδιαφέρον μουσικό, οπότε τα βλέπω σαν πολύ κοντινά πράγματα μεταξύ τους όλα αυτά που κάνω –είτε κάνω παραγωγή σε έναν δίσκο, είτε ένα installation, είτε παίζω στους Mohammad.
Έχεις συνεργαστεί με πολλά συγκροτήματα, όπως τα Διάφανα Κρίνα, οι Stereo Nova, οι Raining Pleusure, οι Tuxedomoon, στην παραγωγή των δίσκων τους. Από την πείρα σου ως παραγωγός, λοιπόν, θεωρείς ότι η συνεχόμενη πτώση των πωλήσεων των CD έχει συμπαρασύρει και την ποιότητα των παραγωγών; Είναι κάτι αναπόφευκτο λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας ή μπορεί ο καλλιτέχνης να το παλέψει με κάποιο τρόπο;
Μπορώ να σου πω πως η μουσική χαίρει άκρας υγείας! Αν σταματήσουν οι πωλήσεις δίσκων μπορεί να με θλίψει λίγο από ρομαντικής άποψης, αλλά κατά τα άλλα όλα θα είναι μια χαρά. Η ποιότητα των παραγωγών ήταν πάντα στα χέρια των μουσικών και ουδέποτε των εταιρειών. Μπορείς πια να κάνεις εξαίρετη δουλειά με χαμηλό budget στο υπνοδωμάτιο σου, εξάλλου.
Είναι μία ερώτηση που γίνεται και ξαναγίνεται στις συνεντεύξεις των μουσικών, αλλά νομίζω ότι η εκάστοτε χρονική συγκυρία μεταβάλλει και την απάντηση: το διαδίκτυο είναι ευχή ή κατάρα για τους μουσικούς;
Μα ευχή βέβαια! Δεν θα μπορούσα να περνάω τόσο καιρό στην Τήνο αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο.
…και για τους ακροατές; Είναι καλό που τα πάντα είναι τόσο εύκολα προσβάσιμα; Μήπως για να εκτιμήσεις και να αφομοιώσεις αυτό που ακούς πρέπει να το έχεις πληρώσει, με την έννοια να έχεις ποθήσει να αποκτήσεις τον τάδε δίσκο, να τον έχεις επιλέξει συνειδητά;
Aυτό είναι ένα θέμα, το οποίο με κάνει να αναπολώ την εποχή των βινυλίων. Δεν νομίζω πάντως πως είναι οικονομικό το θέμα. Η τηλεόραση φταίει βασικά για όλα τα κακά μας.
Έχει νόημα τη σημερινή εποχή να θελήσει κάποιος να ασχοληθεί αποκλειστικά, δηλαδή να βιοποριστεί από την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα;
Δεν βρίσκω το νόημα να βιοποριστείς στη μουσική και στις τέχνες γενικότερα. Κάνε ό,τι κάνεις ως μουσικός γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς! Εγώ είμαι τυχερός και μπορώ να ζω από τη μουσική, αλλά κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως είμαι καλύτερος από κάποιον ο οποίος εργάζεται το πρωί στην τράπεζα και δεν βλέπει την ώρα να γυρίσει σπίτι για να κάνει μουσική.
Έχεις πει: «Έχω μετανιώσει όσες φορές έχω αποφύγει τις συνέπειες των πράξεών μου.» Πιστεύεις ότι ο μέσος Έλληνας είναι διατεθειμένος να κάνει την αυτοκριτική του και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα; Ή απλώς επιθυμεί να περάσει ανώδυνα η επόμενη δύσκολη διετία και να βγει αλώβητος από αυτό;
Είναι πολύ σύνθετο αυτό τώρα, αλλά δεν ξέρω σε ποιο βαθμό φταίει το DNA του Έλληνα, η οικογένεια, το κράτος ή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η μουσική αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής σου ή η μουσική είναι η ζωή σου;
Δεν μπορώ να σου πω πόσες φορές έχω σωθεί από τη μουσική, από την εφηβεία μέχρι και πολύ πρόσφατα. Οπότε μάλλον θα πω το εξής: οφείλω τη ζωή μου στη μουσική.
