Βruce Springsteen ζωντανά... Ό,τι κι αν γράψεις λίγο θα ’ναι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στη χώρα μας ο εν λόγω καλλιτέχνης αποτελεί ευσεβή πόθο μεγάλου ποσοστού του κοινού, ανεξαρτήτως ηλικίας ή μουσικών προτιμήσεων. Ελπίζω να τον δούμε κάποια στιγμή και οι δηλώσεις περί αδυναμίας πρόσκλησής του τον περασμένο Σεπτέμβριο λόγω των «προκριματικών του Champion’s League» να μην δίνουν στο 100% το πολιτιστικό γίγνεσθαι των Ελλήνων.
Πάμε όμως στο ψητό… To DVD Star Spangled Nights φιλοξενεί οπτικό υλικό από μία από τις πρώτες συναυλίες του Bruce Springsteen με την E-Street Band στα πλαίσια της καμπάνιας «Vote For Change» (παραμονές Προεδρικών εκλογών στις Η.Π.Α.), η οποία έλαβε χώρα ένα καλοκαιρινό βράδυ του Αυγούστου του 2002, στο Hayden Planetarium – ένα εκ των ιστορικότερων μουσείων-πολιτιστικών κέντρων για τη Φυσική και την Αστρονομία της Νέας Υόρκης. Ζεστός χώρος, μακριά από το σύνηθες περιβάλλον των αρένων. Κι ο Springsteen, που ανέκαθεν υπήρξε ουσιωδώς πολιτικοποιημένος απέναντι στη σύγχρονη εργατική/μικροαστική τάξη των Η.Π.Α., ερμηνεύει δέκα κομμάτια σαν να μην υπάρχει αύριο. Όλη η παρέα βρίσκεται συγκεντρωμένη γύρω του: o αείμνηστος Danny, o πληθωρικός Nils, ο «χειρούργος» Max, ο μαέστρος Roy, o μάγος Clerence. Γενικότερα, μια στόφα σημαντικών μουσικών, που σε κάθε live αποδεικνύουν ότι, όταν το ταλέντο συνδυάζεται με την άψογη σκηνική παρουσία, τότε η μάχη με τον χρόνο έχει κερδηθεί (και στη συγκεκριμένη περίπτωση κερδίζεται αδιάκοπα από το 1974).
Ο Springsteen, όπως πάντα, παίζει και ερμηνεύει με αυτό το καταπληκτικό του κράμα ουσίας και περφόρμανς. Πάθος εικοσάρη με σιγουριά βετεράνου, καμιά φιοριτούρα κι αυθόρμητο σόου για τον τύπο ο οποίος τόσο εύστοχα αποκαλέστηκε «Αφεντικό». Aυτοσχεδιασμοί με τη φυσαρμόνικα στο “Thunder Road”, σόλο πιάνο στο “My City Of Ruins”, συγκίνηση στο “Rising” και ένα μεγαλειώδες κλείσιμο με το καταπληκτικό “Born To Run”. Λόγος βαρύς και ντόμπρος από ένα καλλιτέχνη που δεν χρειάστηκε ποτέ να υποκριθεί για κάτι και εξακολουθεί να παραμένει ενδιαφέρων επί σκηνής. Στο πάνω από μιας ώρας και μερικών λεπτών Star Spangled Nights απολαμβάνεις λοιπόν μια καταπληκτική συναυλία για την οποία κανείς – φαντάζομαι – δεν παραπονέθηκε στο τέλος για τη διάρκεια, τα εισιτήρια, τον ήχο, τα φώτα ή τον εξαερισμό…). Όμορφα τραγούδια και ένα πολύ ζεστό κοινό. Βλέπεις επίσης πως πρέπει να γίνεται η «μπίζνα», έτσι για να παραδειγματιζόμαστε και κατά ’δω...
