Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται αστεία η ελαφρότητα ενός σχήματος σαν τους Athlete, κάτι πάντως μου λέει, και μάλιστα επίμονα, πως από καιρό σε καιρό, έχουμε ιδιαίτερη ανάγκη από τέτοια συγκροτήματα που μοιάζουν ικανά να φέρνουν την λιακάδα όταν ορισμένα πράγματα γύρω μας δείχνουν ζοφερά και ελαφρώς σκοτεινά.
Όσο εύκολο είναι λοιπόν να τους πετάξεις στην άκρη σαν ένα γκρουπάκι που γράφει μικρές, ευκολομνημόνευτες ποπ βινιέτες μιας χρήσης, άλλο τόσο εύκολο είναι να τους βάλεις στην καρδιά σου και να τους επιτρέψεις να ομορφύνουν τις μέρες σου με τη γλυκιά, σχεδόν παιδική, μα ταυτόχρονα αρκετά επιδέξια και ψαγμένη τραγουδοποιία τους.
Οι Athlete είναι ένα κουαρτέτο απ' το Deptford που έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο στην ετικέτα Regal, και σε ορισμένες στιγμές θα σας θυμίσουν όντως τους ομόσταυλούς τους Beta Band. Ο Τύπος τους έχει ήδη χαρακτηρίσει σαν τους Βρετανούς Pavement, κάτι που επίσης δεν απέχει πολύ από την αλήθεια (ακούστε ας πούμε το "New Project" και τσεκάρετε το cd player σας για την περίπτωση που κατά λάθος βάλατε μέσα το νέο άλμπουμ του Malkmus!), ενώ εμείς βλέπουμε μια έφεσή τους προς τον παιχνιδιάρικο ποπ ήχο σχημάτων της απέναντι όχθης όπως οι Cake ή οι Weezer. Αυτό πάντως που οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε είναι ότι η Βρετανικότητά τους βρίσκεται υπεράνω όλων, με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν παλιότερα οι XTC για παράδειγμα ή το κάνουν σήμερα οι Turin Brakes.
Είτε λοιπόν θα σας πιάσουν με τη μια με το συγκρατημένο μα έξυπνο χιούμορ τους (όπως στο κομμάτι "Westside", όπου εν χορώ φωνάζουν "chorus" πριν το ρεφρέν, εκεί όπου παίρνουν στο ψιλό ορισμένους συναδέλφους τους, αφού "όλοι θέλουν να είναι μέρος της ροκ σκηνής"!), είτε θα σας κάνουν να τους αφουγκραστείτε σε ενδοσκοπικές στιγμές όπως το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου που φέρνει στο νου τους Eels.
Κι όσο κι αν, επαναλαμβάνουμε, δεν πρόκειται ποτέ να φέρουν τον κόσμο σας τούμπα, σίγουρα θα σας κάνουν να επιστρέψετε ξανά στο δίσκο τους όταν θέλετε να αποκτήσουν σάουντρακ οι θετικές σας σκέψεις, κι αυτή ίσως να είναι η απόλυτη ανταμοιβή τους.
