Έχω την εντύπωση ότι ορισμένα συγκροτήματα προσπαθούν να δώσουν με το όνομά τους μια γενική ιδέα του πώς ηχούν, και εκ πρώτης όψεως, αυτό δείχνουν να κάνουν και οι Ιάπωνες Acoustic Dub Messengers. Και ακουστικοί μεν μπορεί να είναι και με το παραπάνω, για το dub μέρος όμως θα σας στενοχωρήσω, μιας και εδώ, σε τούτο το διπλό cd, dub δεν πρόκειται να ακούσετε ούτε ως δείγμα, ούτε σαν ελάχιστο φόρο τιμής στον Augustus Pablo, τον Lee Perry, τον Mad Professor και δεν ξέρω κι εγώ σε ποιόν άλλον. Απ' ότι φαίνεται από τη μουσική που περιέχεται εδώ, το πιθανότερο είναι να μην ξέρουν ούτε που πέφτει το dub στον κοσμικό μουσικό χάρτη!
Από τα υπόλοιπα, πολλά πράγματα είναι σίγουρα ακουστικά, και μορφοποιούν ένα άκουσμα το οποίο θα εντάξουμε στον ευρύτερο χώρο του πολυφορεμένου και πολύπαθου lounge (ξέρετε τώρα, μουσική για chill out και μόστρα σε καναπέδες με ένα μαρτίνι στο χέρι), που σημαίνει ότι οι ADM ηχούν από ενδιαφέροντες έως και αφόρητα βαρετοί, ανάλογα με τα γούστα, τη διάθεση, τι έχεις ακούσει πριν και τι σκέφτεσαι να επακολουθήσει μετά (στο στερεοφωνικό ή και γενικώς, το πιάσατε το υπονοούμενο!).
Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, τα κομμάτια των δίσκων αποτελούν το απόλυτο σάουντρακ για καλοκαιρινά μαγαζιά με ακριβό μα αρκούντως αέρινο ντεκόρ (λες και οι Κυκλάδες μετακόμισαν για μια βραδιά σε μια κοσμοπολίτικη γωνιά της Γαλλικής Ριβιέρα, για να επιτρέψουν στο αληθινό glamour να τις χτυπήσουν κατακούτελα!) που προσπαθούν να φτιάξουν ατμόσφαιρα πριν ανέβει η ένταση για να κορυφωθεί το κέφι, που μεταφράζεται στη μουσική που ακούς τρώγοντας πανάκριβα φαγητά, κινδυνεύοντας να αποκοιμηθείς αν η παρέα σου δεν είναι ενδιαφέρουσα.
Απευθύνεται σε συγκεκριμένα γούστα αν τη δεχτείς σαν προϊόν προς κατανάλωση, είναι όμως και αρκούντως ακίνδυνη για να την ανέχονται κάθε λογής ακροατές. Απαρτίζεται από τα πλέον ακίνδυνα συστατικά της jazz, του funk και του Βραζιλιάνικου ακουστικού τραγουδιού, έτσι ώστε καταλήγει να ακούγεται σαν new age με λίγη παραπάνω ψυχή.
Τώρα που σφίγγουν οι ζέστες είναι πολύ πιθανό να τρακάρετε κάπου αυτή τη μουσική, και θα σας κάνει να περάσετε καλά, έτσι όπως πρόκειται να χαϊδέψει σαν γλυκό, λυτρωτικό αεράκι τα αυτιά σας. Όταν την αποχωριστείτε πάντως, θα έχετε ξεχάσει κιόλας ότι οι δυο σας, εσείς και η μουσική αυτή, έχετε ποτέ συναντηθεί.
