Ηλεκτρονική μουσική από την νευορκέζικη Matador; Ναι αγαπητοί/ες μου. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια εταιρία η οποία μέχρι τώρα ξεχώριζε για τις ποιοτικές indie rock κυκλοφορίες της (Pavement, Yo La tengo, Jon Spencer Blues Explosion, Liz Phair, Guided By Voices και πάει λέγοντας), και η οποία αποφάσισε να μπει (με το γνωστό εκλεκτισμό της) και στα χωράφια της πειραματικής electronica και του drum-n-bass. Αλλωστε στην Αμερική οι πωλήσεις τέτοιων δίσκων ανεβαίνουν και η Matador είχε ήδη κάνει κάποια δειλά βήματα με τους Boards of Canada και τους Burger/Ink, αλλά και τον Dylan Nathan, τον άνθρωπο πίσω από το όνομα Jega.
Το Spectrum αποτελεί μια παραγωγή η οποία έγινε από κοινού με την Planet μ Records, ένα label που ανήκει στον drill-n-bass leader Mike Paradinas (ήτοι μ-ziq), άρα η μ-ziq μυρωδιά είναι αναμενόμενα αισθητή στο παρόν album. Ο ήχος των Jega είναι βέβαια πιο ψυχρός σε σύγκριση με τον προαναφερόμενο, αλλά περισσότερο υπνωτικός.
Ο Νathan χρησιμοποιεί μια σειρά από εξεζητημένες ιδέες (τον ήχο του modem, sound effects από video games, τα βαριά hip hop beats) και αποκλείει κάθε υποψία οξυγόνου από το Spectrum δωμάτιο. Σπάνια κανείς μπορεί να ταυτίσει κάποιον ήχο με κάτι το φυσικό, με κάτι το ανθρώπινο, κι όταν δημιουργούνται υπόνοιες φροντίζει γρήγορα να τις εξαφανίσει με επιπρόσθετες, εξοντωτικές παρεμβάσεις.
Αν και η όλη ξεχωριστή μηχανιστική ατμόσφαιρα αποτελεί από μόνη της ένα νέο κόσμο, ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό και φουτουριστικό δημιούργημα με αρχή, μέση και τέλος, υπάρχουν μερικές σημαντικές λεπτομέρειες που κάνουν το όλο project ευχάριστο και στο μέσο "ανοικτό" αυτί. Είναι οι στιγμές που οι ρυθμοί χάνονται εκούσια, διαστρεβλώνονται, τα beats αναποδογυρίζουν και μένεις κρεμασμένος ανάποδα από το παράθυρο ενός ουρανοξύστη. Είναι οι στιγμές που τα bpms τρελλαίνονται και από τα ψηλά κατεβαίνουν σε μη ανεκτά επίπεδα, δημιουργώντας την αίσθηση της κίνησης στον αέρα με τη βοήθεια ενός ανάλαφρου μαγικού χαλιού.
Το "Spectrum" ανήκει στις ηλεκτρονικές κυκλοφορίες που συνδυάζουν το σαφή προσανατολισμό (και συνακόλουθα ή επιπρόσθετα τη συνοχή) και τη διαφορετικότητα των ήχων σε κάθε σύνθετο ηλεκτρονικό χτύπο, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά...
