Αν και η Dead Scarlet εκδίδει και έργα σύγχρονων καλλιτεχνών, έχει γίνει ιδιαίτερα αρεστή επειδή ανέλαβε την ψηφιοποίηση μη διαθέσιμων πλέον άλμπουμ τα οποία είχαν προηγουμένως κυκλοφορήσει σε δίσκους βινυλίου, από εταιρείες που δεν υπάρχουν πια (βλ. Creep, Wipe Out κ.α.). Μια περίπλοκη διαδικασία, εξαρτώμενη σε πολλά από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο δίσκος –ακόμα και τα master, οι μήτρες από τις οποίες έγιναν όλα τα αντίτυπα, δεν αντιστέκονται στη φθορά του χρόνου. Θεωρητικά, με την ψηφιοποίηση το μουσικό αρχείο έχει περισσότερες πιθανότητες αντοχής, πιστεύω πάντως ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί μια άλλη, ακόμα καλύτερη, τεχνολογία. Γιατί και οι σκληροί δίσκοι των υπολογιστών, στους οποίους σώζονται τα re-mastered, φθείρονται. Σειρά αυτή τη φορά για επανακυκλοφορία έχει το Rajah των South Of No North, που, για όσους είχαν την τύχη να ζήσουν τη σκηνή της δεκαετίας του 1980 υπήρξαν ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα συγκροτήματα. Όπως και άλλα darkwave γκρουπ της εποχής, είχαν κι αυτοί μια ιδιαίτερη αγάπη στην προερχόμενη από τη Μεγάλη Βρετανία σκοτεινή πλευρά της μουσικής. Οι South Of No North έκαναν ένα συναυλιακό reunion μετά από δεκαετή παύση εργασιών, το οποίο ακολούθησαν οι επανακυκλοφορίες των άλμπουμ τους. Μετά έτσι τα Lacrimae Christi (1985, επανακυκλοφορία 2007), Fell Frozen (1986, επανακυκλοφορία 2004) και South Of No North (1989, επανακυκλοφορία 2008), το Rajah έρχεται να ολοκληρώσει τη διαδικασία. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες δουλειές τους, το άλμπουμ αυτό περιλαμβάνει ακυκλοφόρητα κομμάτια και νέες εκτελέσεις σε παλιότερα. Στην επανακυκλοφορία της Dead Scarlet υπάρχουν αρκετές αλλαγές στη σειρά του αρχικού tracklist, ενώ έχει προστεθεί κι ένα ακόμη τραγούδι, το “The Ηand Of Glory” –ηχογραφημένο ζωντανά στο στούντιο Sound Palais στον Πειραιά με φωνητικά του Δανιήλ Γρηγοριάδη, αδερφού του τραγουδιστή του γκρουπ Ανδρέα Γρηγοριάδη. Σε ορισμένα τραγούδια (“Annabelle Lee”, “November”, “Monster”, “10000 Eyes - In the Age of Darkness”) η καθαρή ποιότητα του ήχου είναι ευνοϊκή. Αντίθετα, στα “Maximum Protection” και “Fly” λειτουργεί περισσότερο εις βάρος τους, καθώς έχει χαθεί το εφφέ από τη σκόνη του βινυλίου, ένα αρκετά καταστροφικό μεν στοιχείο για τον δίσκο, το οποίο όμως έδινε τον χαρακτήρα της εποχής στο άκουσαμ. Δεν πιστεύω άλλωστε πως το καθαρόαιμο darkwave μπορεί να αποδοθεί με τον νέο εξοπλισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το προαναφερθέν “The Hand Of Glory”, το οποίο έχει ηχογραφηθεί με σύγχρονα μέσα. Υπάρχει το dark στοιχείο, αδιαμφισβήτητα, αλλά το μπάσο υστερεί λίγο όσον αφορά στον όγκο του, η κιθάρα έχει αρκετό ψηφιακό τρέμολο που οδηγεί σε άλλα ηχητικά μονοπάτια, και τα τύμπανα είναι υπερβολικά κρυστάλινα. Μακάρι οι South Of No North να κυκλοφορήσουν και νέο υλικό, όπως φημολογείται. Πάντως, αν δεν θέλουν να αλλάξουν τον ήχο τους, ίσως θα πρέπει να δοκιμάσουν να ηχογραφήσουν με vintage (πλέον) εξοπλισμό.
