Η Μέλανι είναι μια αμετανόητα ιδεαλίστρια νεαρή δασκάλα η οποία παρατά τον φίλο της και το σπίτι της στην επαρχία για μια νέα αρχή: να αναλάβει την πρώτη της δουλειά, στο σχολείο μιας γερμανικής πόλης. Ακόμα και οι καλύτερες προθέσεις, όμως, δεν είναι αρκετές για να αντιμετωπίσει τη σκληρή πραγματικότητα.
Σικελία. Καυτός ήλιος. Καλοκαίρι. Ένα ζευγάρι Γερμανών γύρω στα 30 περνάει τις διακοπές του στο νησί του ιταλικού νότου, αλλά το ειδυλλιακό περιβάλλον και η αρμονία του τοπίου έρχονται σε αντιπαράθεση με τη σχέση τους. Τίποτα τραγικό δεν έχει συμβεί, καμία ανυπέρβλητη δυσκολία.
Ο Αντρέας Κοφόντ, στο– επίσης δανέζικο- ντοκιμαντέρ του At Home in the World, προσπάθησε να αποφύγει την μονόπλευρη εικόνα του θύματος για τους ήρωές του. Ακολουθεί για ένα χρόνο πέντε παιδιά πρόσφυγες σε ένα σχολείο του Ερυθρού Σταυρού στη Δανία και καταγράφει τι σημαίνει να χτίζεις μια νέα ζωή, διατηρώντας έντονα στη μνήμη τα τραύματα του πρόσφατου παρελθόντος.
O Εγιάλ και η Βίκυ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι Εβραίων που έχασαν πρόσφατα τον 25χρονο γιο τους. Με την πάροδο του εβδομαδιαίου θρηνητικού τελετουργικού της Σίβα που ορίζει ο νόμος τους, επιστρέφουν στις καθημερινές τους ασχολίες, προσπαθώντας να ξεπεράσουν το τραγικό συμβάν.
Ενας νεαρός άνδρας σώζεται ως εκ θαύματος μετά από ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα στην Εθνική Οδό. Οταν όμως συνέρχεται δεν ξέρει πλέον ποιος είναι. Ενα ιταλικό διαβατήριο που δηλώνει το υποτιθέμενο όνομά του, Πέντρο Νούλα, ένα σπασμένο κινητό, μια επιταγή και η φωτογραφία μιας γυναίκας είναι τα μοναδικά στοιχεία που έχει στη διάθεσή του.
Ηλικιωμένος αποθηκάριος αποφασίζει να κάνει δώρο στον εαυτό του ένα παλτό κι ένας ράφτης ξαναπιάνει δουλειά για να κάνει πραγματικότητα το όνειρο του φίλου του.
Σεναριογράφος χαραμίζει το ταλέντο του γράφοντας σαπουνόπερες και βρίσκεται άθελά του μπλεγμένος με άτομα του υποκόσμου. Μία μεταμοντέρνα άσκηση στο μηδενιστικό χιούμορ; Μία μεταλλαγμένη κομεντί για το τέλος της αθωότητας; Ή μήπως μια ταινία που περίμενε κάτι παραπάνω από δύο δεκαετίες για να αποδειχθεί επίκαιρη;
Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί τις ιστορίες τεσσάρων ατόμων με τσιγγάνικη καταγωγή. Οι ιστορίες αυτές μιλούν για τη ζωή των ανθρώπων αυτών στη σύγχρονη Ελλάδα, μια ζωή γεμάτη προβλήματα, μια ζωή ως κομμάτι της ευρύτερης ιστορίας των τσιγγάνων στην Ευρώπη.
Καθηγήτρια κλασικών σπουδών, η Χουλιέτα διάγει θεωρητικά μια ήρεμη ζωή. Μια τυχαία συνάντηση όμως ξυπνά φαντάσματα του παρελθόντος, καλώντας τη να επιβιβαστεί σε ένα νοητό ταξίδι με προορισμό το χθες, προκειμένου να βάλει σε τάξη αξεδιάλυτα μυστήρια, ανοιχτά τραύματα και εκκρεμείς υποθέσεις που αφορούν τον άντρα που αγάπησε, την κόρη που έφερε στη ζωή, τους δικούς της γονείς και τον ίδιο της τον εαυτό.
Αυθ. Τίτλος: Julieta
Σκηνοθέτης: Πέδρο Αλμοδόβαρ
Παίζουν: Έμα Σουάρεθ, Αντριάνα Ουγκάρτε, Μισέλ Τζένερ, Ρόσι ντε Πάλμα
Το ελληνικής συμπαραγωγής ντοκιμαντέρ που γοήτευσε το πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών εστιάζει σε μία φαινομενικά κοινή παραλία της Τεργέστης, τον τόπο καταγωγής του Νταβίντ Ντελ Ντεγκάν, συνεργάτη του Θάνου Αναστόπουλου, με τον οποίο ο Ελληνας δημιουργός συνυπογράφει τη σκηνοθεσία. Η ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης παραλίας, ωστόσο, έγκειται σε έναν τοίχο ο οποίος διαχωρίζει τους άνδρες από τις γυναίκες που την επισκέπτονται.
Ο νεαρός δημοσιογράφος Σεμπάστιαν Ζόλνερ γράφει ένα άρθρο για τον εκκεντρικό ζωγράφο Μανουέλ Καμίνσκι. Ο Ζόλνερ ελπίζει ότι ο Καμίνσκι θα πεθάνει σύντομα για να εισπράξει από το άρθρο του.