Σκοτεινή η βραδιά της Τετάρτης στο Ρομάντσο, σχεδόν απόκοσμη. Εννοώ φυσικά τη μουσική και το κλίμα που έφτιαχνε –αν τουλάχιστον είχες τα αυτιά αφοσιωμένα στα τεκταινόμενα· αλλά και ο χώρος ο ίδιος, με τα ελάχιστα φώτα και το σύννεφο από καπνό (από τσιγάρο ή ως εφέ από τη σκηνή), δεν απείχε πολύ... 

Hecker_2.jpg

Δυστυχώς, λόγω υποχρεώσεων, έχασα τις «εναρκτήριες τελετουργίες» (όπως προλογίζονταν στην αφίσα) του hyDrone. Αν κρίνω πάντως από το ηχογραφημένο υλικό του –ιδίως την τελευταία δουλειά του, Chronos– η παρουσία του στη σκηνή του Ρομάντσο θα πρέπει να ήταν κάτι παραπάνω από μία ταιριαστή εισαγωγή. 

Hecker_3.jpg

Οι τελετουργίες πάντως συνεχίστηκαν, με τον Γάλλο Treha Sektori. Ο οποίος Sektori (κατά κόσμον Dehn Sora) κινείται στο γενικό πεδίο του drone, πέραν όμως από τις προσωπικές του δουλειές, διατηρεί και μία σχετικά στενή συνεργασία με τους Amen Ra. Τούτο δεν το αναφέρω για να εμπλουτίσω τις εγκυκλοπαιδικές σας γνώσεις, αλλά γιατί οι δίοδοι προς το σκοτεινό μέταλ υπήρχαν, είτε στο επίπεδο της αισθητικής είτε σε αυτό της εσωτερικότητας. 

Η μουσική του Sora αποτελούνταν από απογυμνωμένες ατμόσφαιρες και από μπιτ (ή ό,τι τέλος πάντων μπορεί να οριστεί έτσι) που έρχονταν για να τις διαταράξουν. Σπανίως αυτά έπιαναν έναν υποτυπώδη ρυθμό, τις περισσότερες φορές έσκαγαν σαν ωστικά κύματα και αφήνονταν να σβήσουν προτού ακολουθήσει το επόμενο. Τα χείλη του Sora κολλημένα στο μεγαλύτερο μέρος του σετ σ’ ένα πυκνωτικό μικρόφωνο το οποίο μας μετέφερε απόκοσμους ψιθύρους ή περιστασιακές παραμορφωμένες κραυγές· στον ώμο μία ηλεκτρική κιθάρα που πότε-πότε έμπαινε στον κόπο να προφέρει μελωδίες, εντείνοντας το κλειστοφοβικό της όλης υπόθεσης. Τα μπιτ (τα οποία πρέπει να πυροδοτούνταν από το δεξί χέρι του Sora), σταθερά μέσα στην τελετουργική περιοδικότητά τους, έδιναν την κατεύθυνση· κι αυτή φυσικά είχε φορά προς τα κάτω. 

Hecker_4.jpg

Παράλληλα έτρεχε και ένα βίντεο καλογυρισμένο και απολύτως συντονισμένο με τις εξελίξεις του ήχου. Εκεί, μαζί με το μίνι μανιφέστο του Treha Sektori (από το οποίο μπορείτε να κρατήσετε τη φράση: «we’re born with the knowledge of death»), βλέπαμε έναν άνδρα να αναμετριέται με ένα ερημικό τοπίο –όπως λ.χ. όταν βρέθηκε παγιδευμένος σε έναν βάλτο, όπου η κάθε του κίνηση τον έχωνε ακόμα πιο βαθιά. Ήταν εξαιρετικός ο τρόπος με τον οποίον η εικόνα «εξηγούσε» τον ήχο και αντιστρόφως το πώς ο ήχος επεξεργαζόταν τους συμβολισμούς της εικόνας. 30-40 λεπτά κράτησε το οπτικοακουστικό σετ του Treha Sektori και ήταν, αν μη τι άλλο, μια δυνατή εμπειρία. 

Hecker_5.jpg

Λίγα λεπτά μετά τις 11, ο Tim Hecker είχε αναλάβει καθήκοντα. Και εδώ βεβαίως σε σκοτάδια βρισκόμασταν, το κλίμα, όμως, ήταν κάπως λιγότερο πένθιμο. Το drone του Hecker στηριζόταν κι αυτό σε υποτυπώδεις ρυθμούς και αργόσυρτους ηχητικούς όγκους, αν όμως άκουγες προσεκτικά, συνειδητοποιούσες πως στα επί μέρους υπήρχαν αρκετά μικροσυμβάντα. Αλληλουχίες δηλαδή που έκαναν μια συγκεκριμένη ομάδα συχνοτήτων να φαίνεται αρκετά δραστήρια αφ’ εαυτού της, σε αντίθεση με τη γενική στατικότητα. Είναι μια αντίθεση που δουλεύει εξαιρετικά μέσα στη μουσική του Hecker, διαμορφώνοντας την πιο κινητική κατάσταση ακινησίας που μπορώ προσωπικά να ανακαλέσω

Hecker_6.jpg

Σ’ έναν βαθμό αντιθετικά, δούλευε και με το φάσμα των συχνοτήτων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις δονήσεις των πολύ χαμηλών και στη διαπεραστική ικανότητα των πολύ υψηλών. Με τις μεσαίες πολλές φορές να υποβαθμίζονται, δημιουργούνταν η αίσθηση της απώλειας του κέντρου, της αιώρησης μέσα στα πυκνά κύματα αντιθετικών συχνοτήτων. Η μουσική του Hecker σε ρουφούσε μέσα της, ήταν με τον τρόπο της βιωματική. Παρά τα κάποια τεχνικά ζητήματα που φάνηκε να αντιμετωπίζει, ο Καναδός απέδειξε πως απολύτως δικαίως θεωρείται ένα σημαντικό κεφάλαιο στον συγκεκριμένο ήχο (αυτόν που χονδροειδώς μπορεί να χωροθετηθεί με τον χαρακτηρισμό «ηλεκτρονικό drone»). 

Το σετ του Hecker δεν ήταν μεγάλο (γύρω στο 50λεπτο) ήταν όμως όσο έπρεπε για να μην ξεχειλώσει ούτε δευτερόλεπτο. Το κοινό που είχε γεμίσει σχεδόν το Ρομάντσο χειροκρότησε δικαίως, κάποιοι επέμεναν (ματαίως) για κάποιο ανκόρ, κάποιοι (λίγοι) γκρίνιαζαν για τη μικρή διάρκεια. Λες και η ποσότητα είναι αυτή που καθορίζει την ποιότητα… 

{youtube}CEoz86NJuL8{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured