Το αρμονικό φάσμα των πρωτότυπων συνθέσεων και η με ανοιχτό πνεύμα νέα ανάγνωση των milonga, habanera και candombe διαδρομών, βρίσκουν τον ιδανικό τους ερμηνευτή στο πρόσωπο του 76χρονου Αργεντίνου Juan Carlos Caceres. Μαζί με το εκλεπτυσμένο Tango Negro Trio του, απέδειξαν την Παρασκευή το βράδυ στο Gazarte ότι η παθιασμένη και με σεβασμό ματιά στο παρελθόν, όταν περνά από τη δεξιοτεχνία και τη δημιουργική, σύγχρονη άποψη, χαρίζει ουσιαστικές μουσικές εμπειρίες.
Αγέρωχη φιγούρα και γοητευτική ωριμότητα πλαισιώνουν έναν καλλιτέχνη που γνωρίζει να ανταποκρίνεται σε πολλαπλές καταστάσεις και προκλήσεις συνδυάζοντας τις τάνγκο, τζαζ, swing, classical αδυναμίες του. Η ιδιότυπα βαθιά φωνή του (με ένα κρύωμα της βραδιάς) μπορεί για τους μη θιασώτες να φέρνει στον νου τις μορφές των Paolo Conte, Leonard Cohen, Darko Rundek, όμως στις πρώτες αυτοσχεδιαστικές νότες του πιάνου τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους: είμαστε οι τυχεροί «επιβάτες» ενός διαπολιτισμικού ταξιδιού, το οποίο φλερτάρει φανερά με παραδοσιακές τάνγκο φόρμες, μπλέκοντας τζαζ και αφρικάνικες δομές ανοιχτών οριζόντων που αγκαλιάζουν τις ακροάσεις.
Ακριβή αισθητική και απλότητα απολαύσαμε στις συνθέσεις “Murga Cruel”, “Sudacas”, “Toca Tango”, “Suena El Tambon” και “Que Milonga Un Amor” , ενώ την ίδια στιγμή αναγνωρίσαμε την άριστη διείσδυση του τρίο στα λεπτά «νοήματα» των μελωδικών γραμμών των “Que Lindo”, “La Retirada”, “La Cumparsita”, “Serafin” και “Caminando”. To λίαν επιτυχημένο “Tango Negro” είχε δις την τιμητική του –στην αρχή της βραδιάς και στο encore– κι έτσι το σεβαστό κοινό που τίμησε με την παρουσία του τον Αργεντίνο καλλιτέχνη έφυγε λίαν ικανοποιημένο.
Η βραδιά του Juan Carlos Caceres στο Gazarte διακρίθηκε από τη σοφιστικέ ατμόσφαιρα, την ποίηση, το συναίσθημα, την αυθεντική ομορφιά και το άμεσο και ζεστό παίξιμο όλων των συντελεστών. Οι κρυφές ματιές και τα χαμόγελα μεταξύ μουσικών και κόσμου έχουν τη δική τους χάρη και αξία μερικές στιγμές...
{youtube}0L5TOjsv4Ro{/youtube}
