Ejekt Festival - more...

To μόνο σίγουρο είναι ότι βρέθηκε το εναλλακτικό θέμα για όσους δεν παρακολουθούν τα mainstream θέματα της τηλεόρασης. Η τελευταία ασχολήθηκε όσο έπρεπε για τα δεδομένα της (άλλωστε δεν το κατανοεί και ιδιαίτερα) και μένει σε μας, του "κυκλώματος", των μέσων, αυτών τέλος πάντων που κρυφοδιψούν για μανούρα, να το εξαντλήσουν.

Ως Ευαγγελάτοι θα γίνουμε κι εμείς ειδικοί, θα αναπαράξουμε κάθε φήμη/υποψία μιλώντας για τους security που "δεν ήταν οι γνωστοί, οι έμπειροι, εκείνοι που ξέρουν να χειρίζονται τα 100 άτομα που κάνουν το ντου και τους επιτρέπουν να μπουν" ή για εκείνους που "έχουν προηγούμενα με κάποιες άλλες ομάδες", για την απουσία της αστυνομίας (μολονότι κάποιες φορές που η αστυνομία είναι παρούσα τα πράγματα γίνονται και χειρότερα) για τη μη κατεύθυνση σε έξοδο κινδύνου (όλος ο κόσμος έφυγε από την ίδια πόρτα από την οποία μπήκε, τρομαγμένος κιόλας από μια αγχωτική ανακοίνωση να εκκενωθεί ο χώρος), για το ότι ο χώρος των καλλιτεχνών και της παραγωγής αντί να είναι απροσπέλαστος, ήταν κοντά στην είσοδο. Λάθη έγιναν, όπως λάθη γίνονται πάρα πολλά από όλους τους έλληνες διοργανωτές (τι να πρωτοθυμηθούμε) και το αποτέλεσμα στηρίζεται πολλές φορές στο τυχερό, στην σύμπτωση, στο θαύμα. Το festival, και γενικά ο χώρος πολλών χιλιάδων ατόμων, δεν είναι προφανώς συναυλία σε club, είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση που στο εξωτερικό είναι επιστήμη, ενώ εδώ καλύπτεται από κάποιες επισκέψεις σε διεθνή φεστιβάλ. Στου Κασσίδη το κεφάλι μάθανε οι έλληνες διοργανωτές να κάνουν συναυλίες σε ανοικτούς χώρους και φεστιβάλ. Ακούγεται σκληρό και ίσως υπερβολικό, αλλά πόσο απέχει από την πραγματικότητα; Χρειάζεται να ανοίξουμε το κεφάλαιο;



Πολλά μπορούμε να πούμε και να αρχίσουμε τα λαϊκά δικαστήρια. Δεν θα το κάνουμε -τα κάνει ήδη ο κόσμος. Αν μας επιτρέπετε ένα "δικαστήριο", αυτό θα είναι για τους ηθικούς αυτουργούς. Δεν μιλάμε για ανθρώπους που απλώς έκαναν το παραδοσιακό (εκεί φτάσαμε) ντου, ούτε για τους εξοπλισμένους με γκλομπ και λοστάρια που ήρθαν επί τούτου. Μπορούμε να τους πούμε αλήτες που κυνηγούσαν τους Madness στα παρασκήνια. Που πετούσαν πέτρες στα τζάμια, με κόσμο από πίσω (και τους Underworld) να τραυματίζεται (τελικά ήταν κόψιμο από γυαλί τζαμιού που έσπασε). Ληστές συνεπικουρούμενους (στο έργο τους) μάλιστα από απλό κόσμο σε ένα ανεπανάληπτο πλιάτσικο και μπαράζ βανδαλισμών. Είδαμε να σπάνε κινητά, να προπηλακίζουν κόσμο, να βαράνε τα αυτοκίνητα μέχρι την έξοδο και να βρίζουν τους ξένους εμφανιζόμενους. Είναι λοιπόν έτσι; Τόσο απλά τα πράγματα; Μερικοί ανεγκέφαλοι που ξεκίνησαν από το σπίτι τους με την αμφίεση με την οποία τους είδαμε για να παρακολουθήσουν τη συναυλία; Τόσο απλά; Αναρωτιόμαστε...



Αποδείχθηκε, λοιπόν, το ελλιπες της συγκεκριμένης ασφάλειας, σε ένα φεστιβάλ που κατά τ' άλλα τα πήγε περίφημα οργανωτικά. Κι έτσι όλο το υπόλοιπο πήγε στο βρόντο. Όλη η ατμόσφαιρα επισκιάστηκε από ένα ρεπορτάζ που μόνο μουσικό δεν είναι. Αναρωτιόμαστε τι είδους νίκη είναι αυτή και αν εξυπηρετεί όλους εμάς. Νίκη των οπλισμένων ενάντια στους μη καλά προετοιμασμένους άοπλους; Νίκη ενάντια στα τρωτά της ασφάλειας; Συγχαρητήρια... Στο διαδίκτυο διαφέρει ο cracker από τον hacker, εδώ είναι ένα και το αυτό.



Και στην πραγματική ζωή της μουσικής Ψωρωκώσταινάς μας, όλα αυτά δεν γίνονται χωρίς συνέπειες. Είναι γνωστό ότι τους Underworld τρέχει ένας εκ των μεγαλύτερων μάνατζερ διεθνώς. Ίσως το σήμα έχει ήδη δοθεί και για άλλες εμφανίσεις. Δεν είναι μόνο οι άμεσες επιπτώσεις, οι αποζημιώσεις (κάθε συμβόλαιο group αυτού του μεγέθους προβλέπει υπέρογκες αποζημιώσεις για την παραμικρή γρατζουνιά μέλους του -και δικαίως), το εξασφαλισμένο δικαίωμα άρνησης των χορηγών να πληρώσουν, οι φυσικές καταστροφές. Ο διοργανωτής είναι σίγουρο ότι δεν θα την πληρώσει από εμάς, τα Μ.Μ.Ε., αλλά από τις συνέπειες που προβλέπονται για τις πράξεις του. Είναι ενδεχομένως και πράγματα που δεν τα βλέπουμε με την πρώτη ματιά, όπως το πάγωμα άλλων εμφανίσεων, ο χαμένος κόπος που έχει γίνει ώστε να πειστούν κάποιες εταιρίες να επενδύσουν χορηγικά στη μουσική, οι οποίες δεν επιθυμούν με τίποτα να συνδέσουν το όνομά τους με ένα γεγονός στο οποίο έγιναν επεισόδια. Και πολλά άλλα. Και αυτά αφορούν όλους...



Πολλά, λοιπόν, αναμένεται να ειπωθούν, στο σοβαρό, στο αστείο, αντικειμενικά, υποκειμενικά, εκ του πονηρού, ανιδιοτελώς. Στο Avopolis.Community, μπορείτε να βρείτε όλες τις απόψεις. Στο other side άλλες τόσες την Τετάρτη. Επιτρέψτε μας, πριν από τον αναπόφευκτο καταιγισμό, και τις ενέργειες ή τις παραλείψεις των άοπλων ενάντια στους οπλισμένους, να δηλώσουμε περισσότερο απογοητευμένοι από το γεγονός ότι επικρατεί πλέον η βούληση 50 ανθρώπων και όσων βρίσκονται από πίσω τους. Και δεν μιλάμε για βούληση απλά, αλλά για καφρίλα και σκηνές που όσοι τις είδαν από κοντά δεν θα τις ξεχάσουν...



Καμία οργανωτική παράλειψη ή λάθος απόφαση δεν μπορεί να επισκιάσει το ίδιο το γεγονός, με την ανοχή μάλιστα αρκετών από εμάς. Όταν πρωταγωνιστεί το ξύλο, ο βανδαλισμός και η ληστεία και εμείς συζητάμε γιατί δεν απετράπησαν με τη χρήση βίας ή μη, αντί να αναρωτιόμαστε για την ίδια την πράξη (και την περνάμε στα ψιλά), τότε κάτι πάει στραβά. Για μουσικό φεστιβάλ μιλάμε, προς Θεού... Δε μπορεί να χωρέσει ο νους μας όλη αυτή την προσχεδιασμένη "οργή". Και το χειρότερο; Επικρατεί (δικαιωμένος) ο νόμος της ζούγκλας που στον πολύπαθο χώρο των ελληνικών συναυλιών, είναι μεγάλο μέρος του προβλήματος.



Τις επόμενες, λοιπόν, μέρες θα προσπαθήσουμε να μπούμε στα πραγματικά αίτια της προχθεσινής βραδιάς και να συντάξουμε ένα ρεπορτάζ με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, το οποίο θα δημοσιευτεί ολόκληρο στο sonik ιουλίου, αλλά και μερικώς στο avopolis. Πιο ψύχραιμα και με στοιχεία. Γιατί από φήμες, από τα εύκολα δικαστήρια, από προτροπές για χώσιμο, άλλο τίποτα.