Τα 60’s ήταν για τους περισσότερους μελλοντικούς γονείς μία γόνιμη περίοδος για ανατροπές και καταργήσεις των παραδόσεων. Οι γενιές που μεγάλωσαν στη συγκεκριμένη περίοδο σε σχέση με όλες τις προηγούμενες ήταν σαφώς πιο διαβασμένες, πιο ενημερωμένες και φυσικά πιο απελευθερωμένες. Οι γονείς της Holly Golightly προφανώς ήταν τόσο «άρρωστοι» αναγνώστες του Truman Capote, που ονόμασαν την κόρη της με το όνομα του βασικού χαρακτήρα του “Breakfast at Tiffany’s”. Πάλι καλά που δεν της έδωσαν το original όνομα του χαρακτήρα που ήταν Loula May. Στο κάτω κάτω, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που απ’αυτήν την περίοδο άπειρα παιδιά ονόματι Holden ή Ζoe ξεπρόβαλλαν στον κόσμο. Ο J.D. Salinger κέρδιζε με διαφορά.

Όλα αυτά τα αναφέρω διότι ήμουν σίγουρος ότι το όνομα της αγαπητής πρώην τραγουδίστριας των Thee Headcotees ήταν ψευδώνυμο, αλλά προφανώς όλα ήταν μία αυταπάτη. Αυταπάτη όμως θα πρέπει να ήταν και για την ίδια την τραγουδίστρια το γεγονός ότι έπαιζε στην Αθήνα σε ένα γεμάτο club με κόσμο που ήξερε τα τραγούδια της και δεν τον ένοιαζε η τροπική ζέστη που επικρατούσε. Ας μη γελιόμαστε, αν δεν ήταν ο Jarmusch και το soundtrack του “Broken Flowers”, η Ηolly θα ήταν ακόμη ένα ζωντανό όνειρο. Αυτού του είδους τη δύναμη που έχουν κάποιοι δημιουργοί και δεν είναι ενήμεροι (πώς μπορεί να φανταστεί ο Jarmusch ότι τον ευγνωμονούμε για άλλο πράγμα απ’αυτό που έκανε), είναι τελικά μία ευλογία. Και αυτό διότι το live της Παρασκευής ήταν δυναμίτης.

Φανταστείτε δε, ότι η Holly δεν έκανε καν τον κόπο να παίξει τα hits που την έφεραν τόσο έντονα στο προσκήνιο. Ανέβηκε στην μικρή σκηνή με τον Billy Childish και τα δύο υπόλοπα μέλη του group της και για μία ώρα και κάτι μας έκανε να ξεχάσουμε ακόμα και τους 40 βαθμούς που καίγανε στο club. Εκπληκτικές διασκευές σε Elvis (Big Boss Man) και Jaynettes (Sally go ‘round the roses), άψογες εκτελέσεις των κομματιών της, μία γνήσια τελικά απόγονος της rock’n’roll κληρονομιάς τόσο της χώρας της όσο και της Αμερικής. Σε μερικά τραγούδια θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε χαριτολογώντας Buddy Holly Golightly, και αυτό μόνο ευχάριστο είναι. Όσον αφορά τα δύο support, την τύπισσα απ’τους Hard Candy την πρόλαβα ελάχιστα, ενώ τους Mary & The Boy ευτυχώς καθόλου. Απ’ότι μάθαμε, την επόμενη μέρα στο Closer, η Holly ήταν ξανά καταπληκτική σε ακουστικό σετ αυτή τη φορά. Οφείλει να μας ξανάρθει σε πολύ μεγαλύτερο χώρο και με φυσιολογικές καιρικές συνθήκες αυτή τη φορά.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured