Ο Ιούνιος είναι ο κατεξοχήν γκέι μήνας του Σαν Φρανσίσκο. Όχι πως οι υπόλοιποι έντεκα δεν είναι, αλλά τον Ιούνιο η πόλη πραγματικά μεταμορφώνεται σε μια τεράστια γιορτή ομοφυλό-, αμφί- και άλλων (κατηγοριoποιήσιμων και μη) φιλων. Δεκάδες events λαμβάνουν χώρα σε όλη την πόλη, από προβολές ταινιών μέχρι καλλιτεχνικές εκθέσεις και ομιλίες, με αποκορύφωμα την μεγάλη Κυριακάτικη παρέλαση στην οδό Μάρκετ στην καρδιά του Σαν Φρανσίσκο.
Ανάμεσα σε όλο αυτό το πολύχρωμο συναπάντημα γκέι σκύλων, παπούδων, μαμάδων, αστυφυλάκων, χορωδιών, χορευτών, dykes on bikes, δεν μπορούσαν φυσικά να λείψουν και τα συναυλιακά δρώμενα. Πέρυσι η μεγάλη Τσάκα Καν μάγεψε τα πλήθη στην ειδική σκηνή που στήνεται μπροστά από το Δημαρχείο της πόλης. Φέτος σειρά πήραν οι En Vogue, με support τα ποπ λοκάλια Third Eye Blind και τις γνωστές από το τηλεοπτικό πρόγραμμα ‘The L-Word’ Betty, εν μέσω διαφόρων τρανσέξουαλ παρουσιαστών.
Οι Betty είχαν μεγάλη απήχηση, ιδίως στο γυναικείο κοινό, μιας και το L-Word για το οποίο έχουν γράψει μερικά κομμάτια πραγματεύεται τη ζωή τεσσάρων λεσβιών στο κοσμοπολίτικο Λος Άντζελες (η μόνη σειρά του είδους στην Αμερικάνικη τηλεόραση). Ροκ με λίγο πασπάλισμα φανκ, μπόλικο ‘σκληρό’ attitude και αρκετές τρέλλες επί σκηνής. Έχουμε δει και καλύτερα.
'Κάναμε πολύ δρόμο για να έρθουμε σήμερα εδώ' αστειεύτηκε ο τραγουδιστής των Third Eye Blind Stephan Jenkins ανεβαίνοντας στη σκηνή. Γέννημα-θρέμα του Σαν Φρανσίσκο, οι Third Eye Blind έγιναν ευρέως γνωστοί από το πιασάδικο χιτάκι τους 'Semi-Charmed Life', το οποίο έζησε μια πρόσφατη αναβίωση μέσα από το soundtrack της ταινίας 'A Lot Like Love'. Κινούμενοι στα όρια του εναλλακτικού ποπ και ροκ, έχουν ομολογουμένως τρελό εφηβικό κοινό. Ξαφνικά η πρώτη γραμμή γέμισε 14χρονα. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι επακολούθησε: γυναικείες τσιρίδες, απορημένα ανδρικά βλέμματα και την γράφουσα να αναρωτιέται προς τι ο ζήλος. Το ροζ πουκάμισο του Jenkins ήταν ίσως ο μόνος συνδετικός κρίκος μεταξύ της μπάντας και του ‘ροζ’ κοινού. Κοινώς 'not fabulous enough darling'. Ευχάριστοι για ένα ηλιόλουστο απόγευμα ή ενα σχολικό/φοιτητικό πάρτυ, αλλά τίποτα παραπάνω.
Οι En Vogue ήταν το κάτι άλλο. Έμπειρες περφόρμερ, οι οποίες ξεκίνησαν αρχικά σαν κουαρτέτο, αλλά από το 2003 και μετά έχουν γίνει τρίο. Πανέμορφες παρουσίες με τρεις υπέροχες φωνές, οι οποίες δένουν με απόλυτη αρμονία μεταξύ τους. Οι En Vogue είναι από τα λίγα γυναικεία γρούπ (αν όχι το μοναδικό) όπου όλα τα μέλη έχουν ίση κατανομή φωνητικών (σε αντίθεση π.χ με τις Destiny’s Child, οπου η Beyonce έχει τα ηνία). Κλασσικά κομμάτια όπως το 'My Lovin' (You're Never Gonna Get it)', 'Whatta Man' και 'Free Your Mind' παρέλασαν ανάμεσα στα υστερικά χειροκροτήματα του κοινού. Τα κορίτσια τα έσπασαν για κανένα 45λεπτο χωρίς να ιδρώσει ούτε ένα τους δαχτυλάκι. Ή είμαστε ντίβες ή δεν είμαστε. 
Ουδέν σχόλιον για τη μικρά κορασίδα από το American Idol και τον Χαβανέζο τυπά που έχει λέει τραγουδήσει και στο Superbowl. Έχουμε και κάποια στάνταρντς βρε αδερφέ.
Α, και δε σας είπα...όλα αυτά τα απολαύσαμε δωρεάν, με την ευγενική χορηγία του πιο φάνκι δημάρχου του πλανήτη Γκάβιν Νιούσαμ στην πιο πολύχρωμη πόλη του κόσμου. Stand Up, Stand Loud and Stand Proud baby!
