Πιθανότατα το πιο ενδιαφέρον πειραματικό όνομα του επερχόμενου Synch είναι η συνεύρεση του Schneider TM, Ilpo Vaisanen και της Hildur Gudnadottir. Λίγο πριν τους παρακολουθήσουμε ζωντανά (Κυριακή 15/06, 02:45) τους θέσαμε τις ερωτήσεις μας...
 |
Ξεκινήσατε αυτό το σχήμα το 1999. Με ποια μουσικά χαρακτηριστικά θέλατε να πειραματιστείτε που δεν μπορούσατε να κάνετε με υπόλοιπα σχήματα που δουλεύετε (Pan Sonic, Schneider TM κτλ.);
«Θέλαμε να αυτοσχεδιάσουμε μόνο με ωμό θόρυβο. Χωρίς καμία συνειδητή αρμονία ή δυσαρμονία ή κάποια ενορχήστρωση. Αγνή επικοινωνία με την χρήση των λιγότερων δυνατών εργαλείων και μια μουσική γλώσσα που θα περιλάμβανε και τα όποια λάθη προκύψουν. Θέλαμε να κάνουμε κάτι πολύ ωμό. Κάτι πολύ τίμιο».
Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα της μπάντας;
«Τους Angel τους ξεκινήσαμε σε ένα εστιατόριο της Ρώμης στης αρχές του 1999. Καθώς μεθούσαμε εμφανίστηκε στο μαγαζί ένας τύπος με ένα καλάθι γεμάτο αναπτήρες. Αγόρασα έναν που είχε το σχήμα ενός αγγέλου με αστραφτερά κόκκινα μάτια και η φλόγα έβγαινε από εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει το πέος. Η μπάντα πήρε το όνομα της από αυτόν τον αναπτήρα».
 |
Με την προσθήκη της Hildur Gudnadottir (σ.σ. συνεργάτης των Mum) παρατηρεί κανείς μια αλλαγή στον ήχο σας, αφού τα κιθαριστικά drones και όλα τα υπόλοιπα συστατικά της μουσικής σας είναι ισομερώς μιξαρισμένα με τον ήχο του τσέλου.
«Ναι, βασικά δεν έχουμε ποτέ κάποια συγκεκριμένη ιδέα όταν ξεκινάμε να παίζουμε. Η Hildur και εγώ ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί το 2004, όταν κυκλοφορήσαμε τον δίσκο Good Sound με το όνομα Mr.Schmuck’s Farm. Ήθελα καιρό να την καλέσω να παίξει με τους Angel γιατί είναι μια εξαιρετική αυτοσχεδιάστρια. Δεν νομίζω ότι υπήρχε ποτέ η ιδέα να βάλουμε τον ήχο του τσέλου στην μπάντα. Επί τη ευκαιρία να σου πω ότι η Hildur παίζει και zither (σ.σ. έγχορδο, χοντρικά κάτι σαν επιτραπέζια κιθάρα)».
Μπορείς να μας πεις μερικά πράγματα για τον καινούργιο σας δίσκο Kalmukia;
«Αρχικά δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πλάνο. Συναντηθήκαμε τυχαία τον Ιανουάριο του 2006 στο σπίτι μου στο Βερολίνο. Δεν ήξερα ότι ήταν στην πόλη και η Hildur και ο Ilpo. Για τελείως διαφορετικούς λόγους βρισκόμασταν και οι τρεις στριμωγμένοι σε μια αρκετά δύσκολη και απελπισμένη κατάσταση και ξεκινήσαμε να αράζουμε στο Club, το πρώην bar κάτω από το σπίτι μου. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι με τη φιλία που έχουμε αναπτύξει οι τρεις μας και ανεβήκαμε στο σπίτι μου για να παίξουμε λίγο μουσική. Τρεις μέρες μετά είχαμε τελειώσει το Kalmukia. Λίγο καιρό μετά, ενώ ακούγαμε τις ηχογραφήσεις στο καλοκαιρινό εξοχικό του Ilpo στην Φιλανδία, ο Ilpo έκατσε και έφτιαξε την ιστορία και τις ζωγραφιές που μπορείτε να δείτε στο βιβλιαράκι του δίσκου».
 |
