Ηρακλής Βαβάτσικας

30΄. Μια σόλο παρουσίαση ορχηστρικών κομματιών, στο πρώτο μέρος, και τραγουδιών, στο δεύτερο, από τον δεξιοτέχνη του ακορντεόν και συνθέτη Ηρακλή Βαβάτσικα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι βασισμένο στην πρώιμη περίοδο του ρεμπέτικου, αλλά και την πρώτη περίοδο που ηχογραφήθηκε το ρεμπέτικο από τις φωνογραφικές εταιρίες που προσέτρεξαν στην Αθήνα από Ευρώπη και Αμερική για να καταγράψουν ένα καινούργιο, πλούσιο σε ηχοχρώματα και ρυθμούς είδος την εποχή εκείνη. Τον συνοδεύει στο τραγούδι και την κιθάρα ο Κώστας Καλαφάτης.
Πρόκειται για μια πρόταση του Ηρακλή Βαβάτσικα, που αγκαλιάστηκε από το «Πέραν», και αφορά στην παρουσίαση από σύγχρονους σολίστες του ακορντεόν, διαφορετικών προγραμμάτων ο καθένας, με κοινό σημείο αναφοράς τη «θέση» του οργάνου στην ορχήστρα. Δηλαδή, προγράμματα επικεντρωμένα σε μουσικές και τραγούδια όπου το κυρίαρχο σολιστικό όργανο της λαϊκής ορχήστρας θα είναι το ακορντεόν, όπως τότε, την περίοδο 1920-1932, που το μπουζούκι εξέλειπε σαν κυρίαρχο σολιστικό όργανο της λαϊκής ορχήστρας και πρωταγωνιστούσαν, κυρίως, το βιολί, το μαντολίνο και η αρμόνικα, που μεσουρανούσε επί 30 χρόνια ως λαϊκό όργανο στην Ελλάδα, πριν αντικατασταθεί από το ακορντεόν. Η ιδέα αυτή του Ηρακλή Βαβάτσικα βασίζεται στη μελέτη του σχετικά με τη «θέση» της αρμόνικας στη μουσική της περιόδου 1920-1932 και, ιδιαίτερα, στον προπολεμικό μουσικό Αντώνη Αμιράλη, ή αλλιώς «Παπατζή».
Ο Αντώνης Αμιράλης γεννήθηκε το 1896 στο Κορδελιό της Σμύρνης και ήταν συνθέτης, στιχουργός και ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες δεξιοτέχνες της αρμόνικας, ο οποίος είναι άγνωστος στον κόσμο. Είχε ηχογραφήσει 68 ορχηστρικά κομμάτια, εκ των οποίων τα 25 είναι γνωστά, ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται σε χέρια συλλεκτών. Ήταν μουσικός  μιας εποχής που οι συνθέτες με τους οργανοπαίχτες, τους στιχουργούς, τους τραγουδιστές είναι όλοι ένα, όταν το δημοτικό τραγούδι μεταλλάσσεται στην πρώτη του – καταγεγραμμένη, τουλάχιστον- ρεμπέτικη μορφή. Αυτή η εποχή ουσιαστικά «εκπαιδεύει» την επόμενη γενιά του ρεμπέτικου, που όλοι γνωρίζουμε και έχει περάσει πια στο DNA μας, τον Μάρκο, τον Τσιτσάνη κτλ. Οι νέοι μουσικοί που ήρθαν από τη Σμύρνη έδωσαν την αισθητική πλευρά αυτής της μουσικής. Η συγκεκριμένη μελέτη του Ηρακλή Βαβάτσικα αποσκοπεί στην ανάδειξη ενός ρεπερτορίου, το οποίο ήταν κρυμμένο σε συρτάρια συλλεκτών.
Αφιερωμένες  -και αφοσιωμένες- βραδιές, λοιπόν, στην, παρεξηγημένα χαμένη στο χρόνο, αρμόνικα και την τεχνική του μουσικού θρύλου και βιρτουόζου Αμιράλη, ο οποίος μπόρεσε να περικλείσει, αλλά και να αναπτύξει τα κυρίαρχα μουσικά μοτίβα της εποχής εκείνης και να δημιουργήσει, ταυτόχρονα, έναν δικό του κώδικα παιξίματος στα κουμπιά του, εκφράζοντας με ένα συναρπαστικό τρόπο τη μουσική της εποχής του.

Πληροφορίες-Κρατήσεις: 210-25.33.896