Από το κομμάτι των εορτών του Πάσχα κρατάω πάντα μέσα μου όλο αυτό το κατανυκτικό κλίμα που για κάποιο ιδιαίτερο λόγο με κρατάει ήρεμο. Μια από τις πιο δυνατές μου αναμνήσεις θα είναι πάντα η Μεγάλη Εβδομάδα στο Metropolis όπου δούλευα στις αρχές του 2000 και βάζαμε μόνο ιδιαίτερους δίσκους που «ταιριάζουν» με την εποχή. Ορχήστρες, κλασσική μουσική, σύγχρονες κυκλοφορίες με κινηματογραφικό ήχο και soundtracks. Μέσα στα Digging χρόνια που έχω διανύσει θα πιάσω πολλές φορές τον εαυτό μου να ευχαριστιέται δίσκους που έχουν ώς αναφορά την θρησκεία. Ένας από αυτούς είναι και το καταπληκτικό Release Of An Oath των The Electric Prunes του 1968 στην Reprise Records.
Τα’ χω με αυτούς τους μουσικούς που πάντα πίστευαν πως απλά έγραφαν την μουσική τους χωρίς όμως να γνωρίζουν (πως θα το γνώριζαν βασικά;) πως μετά από χρόνια αυτή μόνη της θα «έχτιζε» μια νέα σκηνή και θα έντυνε μια ολόκληρη γενιά μουσικά. Τα παραδείγματα πολλά. Giorgio Moroder, David Axelrod, Λένα Πλάτωνος κ.α. Στο μικροσκόπιο ο τεράστιος ήχος του συνθέτη που αγάπησε όλη η hip hop γενιά. Ήταν αρκετά χρόνια πριν όταν ο DJ Shadow, ο J Dilla, o Dr. Dre, o James Lavelle και αρκετοί άλλοι hip hop παραγωγοί ανακάλυψαν τα steady beats στις συνθέσεις του David Axelrod. Ο συνθέτης που συνδύασε με μοναδικό τρόπο τη soul και την jazz με την ψυχεδελική ποπ και τον avant-garde ήχο. Και όλα αυτά πάνω σε μετρονομικά - κοφτερά τύμπανα έτοιμα να γίνουν λούπες και να πιτσαριστούν σωστά για να πετάξουν φωτιές σε κάθε νέα παραγωγή.
Στο πικάπ το τέταρτο κατά σειρά LP των Electric Prunes υπό την διεύθυνση του Axelrod. Βασισμένο σε χριστιανικές και εβραϊκές λειτουργίες. Ένα όμορφο χάος γεμάτο μελωδικά έγχορδα, funk μπάσα, φοβερά τύμπανα (όπως πάντα) και τις παρεμβάσεις των Electric Prunes με τις κιθάρες και τα vocals τους. Με τις ευλογίες και των δύο δεκαετιών που στιγμάτισαν την μουσική παγκοσμίως, τα 60s και τα 70s, το Release of an Oath κυκλοφόρησε επίσημα το 1968 στην Reprise έχοντας αυτό το απίθανο artwork στο cover του. Για άλλη μια φορά υπερήφανος που ο ακόμα ένας δίσκος όπως ο συγκεκριμένος κόπηκε και στην Ελλάδα, πράγμα που δείχνει την μουσική που πέρναγε στην χώρα μας εκείνη την περίοδο. Το "Kol Nidre" που ξεκινάει τον δίσκο με την φοβερή εισαγωγή είναι και το track που βασίστηκε το φοβερό "Dark Soldier" του Roland Appel. Οπότε μιλάμε για έναν δίσκο που δεν προίκισε μόνο το hip hop αλλά και την dance σκηνή κατα κάποιο τρόπο. Κατανυκτικό Diggin μέρες που έρχονται.
