“2” δίσκοι, από τώρα στη δεκάδα της στήλης για το 2007…
-> Of Montreal – “Hissing Fauna, are you the destroyer?” [Polyvinyl – January 2007]
 |
+ Συγκρότημα που επιδείχνει από την αρχή της διαδρομής του μια αξιοζήλευτα ανοδική πορεία, που όμοιά της σε καμία περίπτωση δεν βρίσκει κάποιος στις μέρες μας, επιστρέφει δύο χρόνια μετά το “The sunlandic twins” με ένα άψογο album.
Το “Hissing Fauna, are you the destroyer?” είναι μια διαρκής έκπληξη ακόμα και στα αυτιά ατόμων που έχουν «σπουδάσει» τη μπάντα από την Αθήνα της Γεωργίας. Και εδώ ίσως είναι το μυστικό που κάνει το καινούργιο βήμα της παρέας του Kevin Barnes τόσο μα τόσο ελκυστικό!
Πολλά πρέπει να γραφτούν για το επικό αριστούργημα, που ακούει στο όνομα ‘The past is a grotesque animal’, ένα απόσπασμα που με άνεση μπορεί να βρεθεί στη δεκάδα με τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί στη τρέχουσα δεκαετία. Αλλά πέρα από αναλύσεις και κόντρα αναλύσεις ας μείνω σε μία επίμονη προτροπή για άμεση ακρόαση, ο Βογιατζής εξάλλου το περίγραψε επιτυχέστατα σε πρόσφατη κριτική.
Πρώτο single είναι το ‘Heimdalsgate like a promethean’, ένα κλασσικό Of Montreal δείγμα γραφής, και εξίσου αγαπημένο το ‘A sentence of sorts in Kongsvinger’.
Μήπως πρέπει να τους μάθουν και στην χώρα μας λίγο περισσότερο;
-> Loney, Dear – “Loney, noir” [Sub Pop – February 2007]
 |
+ Το καινούργιο απόκτημα της Sub Pop ακούει στο όνομα Emil Svanangen, ηχογραφεί με την επωνυμία Loney, Dear και αποτελεί το αντίπαλο δέος του συμπατριώτη του και μουσικού φαινόμενου Jens Lekman.
Ό,τι πιο φρέσκο κυκλοφόρησε τους πρώτους δύο μήνες της τρέχουσας χρονιάς είναι αυτά τα δέκα αποσπάσματα του “Loney, noir”. Και είναι αυτά τα αποσπάσματα που μου άνοιξαν την όρεξη να βρω το περσινό, πρώτο επίσημο, album του Loney, Dear (“Sologne”) και να με φορτώσουν με μεγάλη περιέργια να ακούσω τις δύο cd-r κυκλοφορίες του, με home recordings, που πουλάει μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του.
Indie pop, indie folk, παιχνιδιάρικα φωνητικά, mini ορχήστρα πίσω από κάθε σύνθεση και 33 μόλις λεπτά απίθανης και συνάμα κολλητικής μουσικής…
Τα ‘Saturday waits’, ‘Hard days 1, 2, 3, 4’, ‘Carrying a stone’ θα κάνουν εβδομάδες ολόκληρες να φύγουν από το μυαλό σας και αν θέλετε κι άλλο δοκιμάστε τα ‘The city, the airport’, ‘I lose it all’ από το “Sologne”.
Σίγουρα θα ακούσετε πολλά γι’ αυτόν εδώ τον τύπο στο μέλλον!
-------------------------------------------------------------------------------------------
“2” «στανταράκια» από το δανέζικο πρωτάθλημα…
-> Kissaway Trail
 |
+ Ίσως ό,τι καλύτερο μας έρχεται από τη Δανία σε νέο αίμα… Οι Kissaway Trail είναι μια πεντάδα μουσικών από το Odense που απέκτησε δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Bella Union μέσω του MySpace. Το μεγάλο κεφάλι της εταιρείας, Simon Raymonde, ακούγοντας δύο αποσπάσματα από τη σελίδα τους ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που αμέσως τους ζήτησε υλικό. Το υλικό που έφτασε στα χέρια του ήταν το ήδη ηχογραφημένο ντεμπούτο και με συνοπτικές διαδικασίες τους πρότεινε να το κυκλοφορήσουν από την Union.
Το ομότιτλο παρθενικό album θα κυκλοφορήσει μέσα στον επόμενο μήνα στην Ευρώπη και για μένα έχει πάρει από τώρα υποψηφιότητα για το καλύτερο ντεμπούτο του 2007. Με ήχο που παραπέμπει άμεσα σε μπάντες σαν τους Arcade Fire (το artwork μάλιστα επιμελείται η Tracy Maurice που ήταν υπεύθυνη και για αυτό του “Funeral”) ή τους New Pornographers, το “Kissaway Trail” είναι ένα σύνολο αποσπασμάτων που γοητεύει με την ισχυρή δυναμική του, τις άπειρες μελωδίες και τα καλοστημένα φωνητικά του.
Θα πούμε περισσότερα στο μέλλον γι’ αυτούς όταν ο δίσκος τους θα κυκλοφορήσει και στη χώρα μας, οπότε μέχρι τότε τρέξτε στο MySpace τους για ακούσετε τα τρία φανταστικά τραγούδια που υπάρχουν εκεί (τα οποία βρίσκονται και στο δίσκο)…
links: MySpace || Official Site
-> Moi Caprice
 |
+ Αρκετά πιο αναγνωρίσιμοι στη χώρα τους από ότι οι Kissaway Trail, οι Moi Caprice είναι ένα πολύ καλά κρυμμένο μουσικό μυστικό για τους υπόλοιπους ευρωπαίους… Βρισκόμενοι λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία της τρίτης δισκογραφικής τους δουλειάς (“The art of kissing properly” – Glorious Records) οι τέσσερις μουσικοί αποπνέουν ωριμότητα από μίλια μακριά!
Ο δίσκος είναι θαυμάσιος και αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι ανώτερος από τους δύο πρώτους (“Once upon a time in the north” – ’03 & “You can’t say no forever” – ’05), που παρεμπιπτόντως είχαν πάρει αρκετά καλές κριτικές, τότε ίσως μερικοί να έχασαν ένα από τους ομορφότερους δίσκους για την περσινή χρονιά.
Οι φίλοι των Echo & The Bunnymen, των Go-Betweens και των Mercury Rev ας βρουν στο διαδίκτυο τα cds τους – με προτεραιότητα το “The art of kissing properly” – και θα με θυμηθούν…
links: MySpace || Official Site
-------------------------------------------------------------------------------------------
“2” χαριτωμένα video clips…
-> Postmarks – ‘Goodbye’
+ Από το ντεμπούτο των Postmarks – ο οποίος δίσκος κυκλοφορεί αποκλειστικά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού – ένα single-κομψοτέχνημα και ένα εξίσου φανταστικό video clip…
Η σκηνοθεσία ανήκει στην ομάδα Radical Friend, που έχει επιμεληθεί εκτός των άλλων το video του ‘Insomnia’ των Electric President και εκείνο του ‘Requiem for O.M.M.2’ των Of Montreal.
-> Au Revoir Simone – ‘Fallen snow’
+ Για τις τρεις κοπελιές θα τα πούμε, κάπως πιο διεξoδικά, σε ένα review που βρίσκεται στα σκαριά… αξίζουν σίγουρα την προσοχή μας!
-------------------------------------------------------------------------------------------Previous:vol. 2:Scanners - HeadlightsCyann & Ben - Lady & BirdJe Suis Animal - Paperplanevol. 1:Beirut - GuillemotsRadio Dept. - Peter Bjorn And JohnArcade Fire - Rufus Wainwright
