Όγδοη στούντιο δουλειά για τους Όναρ, με τίτλο Όσα Αντίο Μας Μένουν και περιεχόμενο 11 τραγούδια σε μουσική και στίχους του Λευτέρη Πλιάτσικα και της Πένυς Ραμαντάνη –των δύο ανθρώπων δηλαδή που αποτελούν και τον πυρήνα του γκρουπ από ιδρύσεώς του (1999).  Βάζοντας το άλμπουμ να παίξει, ξανασκέφτομαι την εξ’ αίματος συγγένεια των Όναρ με τους Πυξ Λαξ, η οποία δεν κρύβεται –και δεν νομίζω άλλωστε ότι επιχειρήθηκε ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο. Κι αυτό γιατί, για ακόμα μία φορά, ο Λευτέρης Πλιάτσικας και η Πένυ Ραμαντάνη δεν το κουνάνε ρούπι από το γνωστό στυλ. Ίδιες κι απαράλλαχτες οι μελωδικές φόρμες, τα ίδια ποιητικίζοντα στιχάκια –ακούγονται σταθερά σαν οδηγίες από το Εγχειρίδιο της Ζωής– οι ίδιες «μπαρουτοκαπνισμένες» ερμηνείες. Ούτε οι σκόρπιες φράσεις από το βιβλίο Χάρτινος Έρωτας της Ζοέλ Λοπινό-Μαστραντώνη στο “Η Ζωή Είναι Επανάσταση”, ούτε το μεταφρασμένο ποίημα του Μπρεχτ στο “Ερωτήσεις” αλλάζουν κάτι. Ίσως το μη εξοικειωμένο αφτί να ξεγελαστεί από τους προκάτ ήχους των συνθετητών, από μια reggae πινελιά εδώ ή από ένα σπανιόλικο τρικ εκεί. Ίσως, ακόμα, κάποιος που δεν έχει υπόψη του το παρελθόν του γκρουπ να βρει τα τραγούδια του Όσα Αντίο Μας Μένουν έως και συμπαθητικά. Για όλους τους υπόλοιπους, πάντως, ο νέος δίσκος των Όναρ δεν έχει να πει τίποτα καινούργιο –αν κι αυτός είναι ο λόγος που θα κάνει, πιθανότατα, τους φανατικούς τους φίλους να τον λατρέψουν. Προσωπικά, ακούω τον στίχο «πάντα το ίδιο κακό αστείο/μα δε γελάει ποτέ κανείς/καπετάνιοι σε τρύπιο πλοίο/δε θα μας σώσει κανείς» και αναρωτιέμαι μήπως κάποια στιγμή το ντουέτο θα έπρεπε να σκεφτεί ότι τέτοια λόγια δεν αντιμετωπίζονται από όλους ως γενικόλογες περιγραφές όσων γίνονται γύρω μας, μα ως πράγματα που, καλό θα ήταν, να αποτελέσουν καλλιτεχνικές παραδοχές και για τους ίδιους.  Στο Όσα Αντίο Μας Μένουν άκουσα, τελικά, τον επιθανάτιο ρόγχο ενός στυλ. Δεν ξέρω πόσα «χαίρετε» και πόσα «αντίο» ακόμα έχουν σκοπό να μας πουν οι Όναρ, και δεν μου πέφτει βέβαια και λόγος. Ωστόσο, νομίζω ότι έχει φτάσει ο καιρός να μας ξανασυστηθούν, υπό νέους όρους. Το ποιοι θα είναι αυτοί ας το βρουν μόνοι τους...