xarisadm

To νέο τεύχος του Dead As Dreams (επιτέλους) δημοσιεύθηκε. Μακρά η παύση της στήλης, ομολογουμένως, ύστερα από αποχή πολλών εβδομάδων, αλλά τα κατάστoιχά της αναμένεται να επανέλθουν δριμύτερα, με πλήθος δημοσιεύσεων και σχετικών αφιερωμάτων. Aφορμή για τη νεκρανάσταση αυτή δεν ήταν άλλη από την επικείμενη επίσκεψη των Αμερικανών Profanatica (18 Μαρτίου, στο Temple): της πιο αγαπητής αλλά και μισητής συνάμα μπάντας ολόκληρου του αμερικάνικου black metal. Έτσι, στο παρακάτω κείμενο θα βρείτε έναν αναλυτικό οδηγό για τη δισκογραφία τους, όπως και για τους υπόλοιπους σημαντικούς σταθμούς του «πολύ» Paul Ledney.

Reh. 90' [1990]
Putrescence Οf... As Tears Οf Blood Stain Τhe Altar Οf Christ [1990]
Broken Throne Οf Christ [1990]
Weeping in Heaven [1991]
Live Αt G. Williker's [1991]
Tormenting Holy Flesh/Ola De Violencia (split με τους Κολομβιανούς Massacre) [1992]

Μια σωρεία από demos, rehearsal κασέτες και μια split κυκλοφορία έφεραν τους Profanatica πιστούς στο tape trading κίνημα που άνθισε την περίοδο των late 1980s/early 1990s. Η κατεύθυνση της μουσικής εντυπωνόταν βίαιη, ωμή και καθόλα «straight to the point», καθιστώντας τους ως μια από τις πιο ακραίες μπάντες του αμερικανικού black/death φάσματος –αν όχι την πρώτη αυθεντική black metal μπάντα στις Η.Π.Α.. Η δε θρυλική φωτογράφηση με τα ...απόκρυφα σημεία τους άφησε εποχή, όντας μία από τις πιο ασυνήθιστες αποφάσεις στο όλο κίνημα. Διανύοντας άλλωστε μια εποχή στην οποία ο νόμος καθιστούσε απαραίτητη την πρόκληση για χάριν της πρόκλησης, οι Profanatica είχαν μόνο έναν σκοπό: να είναι όσο πιο αμφιλεγόμενοι και αιματηροί γίνεται.

{youtube}Rf3R9L90eiI{/youtube}

Broken Jew [2002]
The Enemy Οf Virtue [2006]

Παρότι διαλυμένοι, το ενδιαφέρον κοινού και underground δισκογραφικών δεν απομακρύνθηκε από τους Profanatica, καθώς εξακολουθούσε σποραδικά η διάθεση σχετικών κυκλοφοριών. Ακολουθώντας το split με τους Impiety, τη live κυκλοφορία από το label του Ledney, όπως και τη συλλογή του αρχετυπικού τους υλικού μέσω της War Hammer Records, το γκρουπ τελικώς επέστρεψε με το Broken Jew 7" και το The Enemy Οf Virtue, το οποίο και αποτελεί την πληρέστερη έως το δεδομένο χρονικό σημείο συλλογή των Profanatica. Το δε Broken Jew δείχνει τη μπάντα σταθερή στις φόρμουλες που την καθιέρωσαν, έστω κι αν δεν είχαν ακόμα κατασταλάξει στις μέλλουσες κατευθύνσεις των παραγωγών τους.

{youtube}N70RHcSn3j4{/youtube}

Profanatitas De Domonatia [2007]

Το Profanatitas De Domonatia αποτελεί το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ των Profanatica έπειτα από μια ιστορία 17 ολόκληρων ετών. Προσπερνώντας το Dethrone The Son Of God των Havohej, που ήταν (κατά μια έννοια) ο πρώτος ανεπίσημος δίσκος της μπάντας, ο Paul Ledney έπραξε με σύνεση, προδίδοντας παράλληλα μια αίσθηση διαφοροποίησης από το παρελθόν αναφορικά με την ηχογράφηση. Καταρχήν, ο ήχος της κιθάρας φαντάζει εμπλουτισμένος με αρκετά μπάσα, απορρέοντας ένα ιδιαίτερο χρώμα σε τονικότητα, το οποίο δεν συναντάται συχνά. Τα τύμπανα όμως καταλήγουν κάπως πλαστικά, αφαιρώντας πόντους σε αισθητική και γενικότερο vibe –είναι και το ουσιωδέστερο μειονέκτημα εδώ.

{youtube}li72TKixByM{/youtube}

Disgusting Blasphemies Against God [2010]

To Disgusting Blasphemies Against God ακολούθησε έπειτα από μια σειρά παράπλευρων κυκλοφοριών, στις οποίες οι Profanatica εξαργύρωσαν το cult status τους. Αφού συνέδραμαν λοιπόν στο split Trampling Τhe Holy Faith με τους Unholy Crucifix, Goatsodomy και Nuclear Desecration, μετέβησαν σε ποικίλα side releases, από live συναυλίες, ακυκλοφόρητα rehearsals και επανηχογραφήσεις υλικού, όλα απευθυνόμενα σε die-hard συλλέκτες της μπάντας. Χρειάστηκαν 3 χρόνια έως τη διάθεση ενός νέου άλμπουμ, το οποίο θα επιβεβαίωνε αν η επιστροφή τους ήταν πυροτέχνημα ή μια σύμπραξη που ήρθε για να μείνει.

Από τις πρώτες ακροάσεις, τα σημεία αποκαλύπτουν πως ο Ledney έμαθε από τις ατέλειες του παρελθόντος. Αυτήν τη φορά η κιθάρα βγάζει ξανά μπάσα, μα είναι τόσο ξεχαρβαλωμένη και τραγανή, όσο και τα αειθαλή, βίαια φωνητικά. Ο ήχος των τυμπάνων είναι επίσης πιο φυσικός εν συγκρίσει με το Profanatitas De Domonatia, αλλά και αρκετά σφρυγιλός, ώστε να προσθέτει bonus στην αισθητική. Και το σημαντικότερο: ο δίσκος έχει ταυτότητα, ηχεί σαν Profanatica, και αποτελεί ένα βήμα μπροστά στις εξερευνήσεις τους.

{youtube}Hxo_jrTjzHM{/youtube}

Sickened By The Holy Ghost [2012]

Με το Sickened By The Holy Ghost οι Profanatica κάνουν, κατά μία έννοια, ένα βήμα πίσω αλλά και μπροστά συνάμα, καθότι στοχεύουν να εγκλωβίσουν δύο διαφορετικού τύπου αισθητικές στην ίδια κυκλοφορία. Το πρώτο της μέρος αναπαράγει μια Necrovore-ίστικη διάθεση, δίχως όμως το αποτέλεσμα να μοιάζει πεπαλαιωμένο, καθώς ο στόχος είναι να αναπαράγουν τη 1990s ταυτότητα του συγκροτήματος, καταδεικνύοντας παράλληλα πώς θα ηχούσε το The Raping Οf Τhe Virgin Mary, αν είχε ποτέ κυκλοφορήσει. Το δε δεύτερο μέρος παρουσιάζει το ίδιο υλικό (5 νέα τραγούδια και 2 παλαιότερα) υπό την οπτική των 2 πρώτων άλμπουμ, αλλά δίχως να παραλείπει τις εννοούμενες διαφοροποιήσεις που σημειώνονται σε κάθε δίσκο του Ledney.

{youtube}t9NNl5DBxEQ{/youtube}

Thy Kingdom Cum [2013]

Εδώ οι Αμερικανοί δρουν αντίστροφα, καθώς ο πριμάτος ήχος της κιθάρας κυριαρχεί στη κυκλοφορία. Η τονικότητα παραμένει ζωτικής σημασίας, μαζί με τα τραγανιστά φωνητικά, έστω και αν ο Ledney επέλεξε μια πιο ευθύβολη οδό αυτή τη φορά για το αποστεωμένο μήνυμά του. Είναι αλήθεια πως το απογυμνωμένο, μα σφιχτό μοτίβο δεν αφήνει στον ακροατή πολλά περιθώρια να αναπνεύσει: λες και η βία έχει πρόσωπο συμπαγές και κοφτερό, σαν ανοξείδωτο ξυράφι.

{youtube}d6ngORaR_2Y{/youtube}

The Curling Flame Οf Blasphemy [2016]

Στο Curling Flame Οf Blasphemy η μπάντα επιστρέφει με έναν πλούσιο, μπασάτο ήχο στην κιθάρα και τύμπανα ξερά, μα πλήρως ισοσταθμισμένα με την υπόλοιπη μουσική. Ενδεχομένως να αποτελεί τον πιο επαγγελματικά ηχογραφημένο δίσκο των Profanatica, μιας και τα πάντα μοιάζουν άριστα ισοσταθμισμένα στη μίξη, σε σημείο να ακούγονται σχεδόν σαν τα γκρουπ που οι ίδιοι επηρέασαν. Παρόλα αυτά, το Curling Flame Οf Blasphemy διατηρεί την ταυτότητά του επενδύοντας σε βάθος, συνεχίζοντας έτσι στην οδό που χάραξαν οι προκάτοχοι, μα κοιτώντας ένα βήμα μπροστά.

{youtube}AstnZNzQaak{/youtube}

Incantation - Reh.1.3.90 [1990]

Υλικό που προστίθεται στον απολογισμό για αρχειακούς λόγους, μιας και οι Profanatica ιδρύθηκαν από 3 μέλη των επίσης Αμερικανών Incantation. Η διασκευή του "The Third Οf The Storms" των Hellhammer αποκαλύπτει μια επιρροή βασική για τα μέλη, τη στιγμή που η πρωτόλεια εκτέλεση του "Profanation" αποτελεί το πρώτο ουσιαστικά κομμάτι στη δισκογραφία των Incantation. Ως υλικό, επανακυκλοφόρησε αργότερα και ως split με τους Archgoat από τη Nuclear War Now! Productions, με ορισμένα live tracks να προστίθενται στην πρώτη πλευρά και το "Jesus Spawn" των Archgoat στη δεύτερη.

{youtube}ejB9VbHycys{/youtube}

Toten - Misery [1987] & Macabre [1988]

Κατά πολλούς, η πρώιμη εκδοχή των Profanatica. Γέννημα άκρατα πρωτόλειο, απευθυνόμενο σε μυημένους μύστες της κασετικής αισθητικής. Κιθαριστικές στιγμές του φανερώνουν ποικίλες 1980s metal επιρροές, ενόσω οι ρυθμοί φαντάζουν καλπάζοντες και η ορμή καθόλα ευθύβολη. Για την ιστορία, η μπάντα σχηματίστηκε από τους Paul Ledney, Alex Gabriel & John Gelso, με τον τελευταίο να συνδράμει –πέραν των Profanatica και, μετέπειτα, των The Royal Arch Blaspheme– στην ηχογράφηση της rehearsal κασέτας των Abomination του Ledney.

{youtube}8mmcB_n_lCo{/youtube}

Havohej - Dethrone Τhe Son Οf God [1993]

Ακολουθώντας την κυκλοφορία του 7" Unholy Darkness Αnd Impurity (1993), οι Havohej (ή «Jehovah», προσφωνημένο αντιστρόφως) του Paul Ledney κυκλοφορούν την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθειά τους, συμπεριλαμβάνοντας κατά λεόντεια μερίδα τραγούδια των Profanatica. Το  επανηχογραφημένο υλικό περιλαμβάνει σε περίοπτη θέση τα κομμάτια του split με τους Κολομβιανούς Massacre, τιτλοφορούμενα τώρα ως "Christ Dethroned", ενώ το δεύτερο μέρος, "Burning Paradise", επιδίδεται μεταξύ άλλων σε αθέατο υλικό από το άδοξα ακυκλοφόρητο The Raping Οf Τhe Virgin Mary. Ο μύθος λέει πως τα master tapes του καταστράφηκαν ενόσω η Osmose Productions είχε ήδη ξεκινήσει το ανάλογο promo, αποκαλύπτωντας πώς έμελλε να φαντάζει το τελικό artwork.

Στο Dethrone Τhe Son Οf God, λοιπόν, ο Paul Ledney επιδίδεται σε μια πιο πριμάτη επιλογή ανασκόπησης των κομματιών, διαχωρίζοντας το προσωπικό του project από τη μπασάτη γκρούβα των διαλυμένων πλέον Profanatica. Το υλικό, παρότι σύντομο σε διάρκεια, αναδεικνύεται ως εξαιρετικά πιασάρικο και χορταστικό, ακόμη και μέχρι το επικήδειο spoken track "Dethrone The Son Of God", όπου ο Ledney επιδίδεται σε φωνητικό παραλλήρημα, ως πρώτη έκφανση της πειραματίζουσας τάσης του.

{youtube}CkqSnAxgjo8{/youtube}

Havohej - Black Perversion [1994] & The Black Mist [1994]

Στα δύο αυτά EP, ο Paul Lendey φανερώνει τις διαφορετικού τύπου ροπές τις οποίες τρέφει, εν συγκρίσει με τις αρχετυπικές εκφάνσεις του ανίερου black/death metal. Πειραματιζόμενο υπό το έμβλημα των Havohej, το Black Perversion εστιάζει στο ambience που εκρέει η παραμόρφωση της ηλεκτρικής του κιθάρας, πάνω από το οποίο αφοσιώνονται υποτυπώδη (κατά το μεγαλύτερο μέρος) drum tracks, αλλά και τα χαρακτηριστικά κονιορτοποιητικά φωνητικά του Ledney.

Το Black Mist συνεχίζει ακριβώς από εκεί όπου σταμάτησε το Black Perversion. Η ειδοποιός διαφορά είναι πως τα όργανα ηχούν εμφανώς απογυμνωμένα, με τη προσοχή να εστιάζεται πλέον σε ambient περάσματα και ανάλογα επικήδεια samples. Ενδεχομένως, αποτελεί τη πιο αλλόκοτη κυκλοφορία του Ledney, σίγουρα μη απευθυνόμενη στο παραδοσιακό κοινό των Profanatica, αλλά μήτε και στο πεπειραμένο κοινό των εκάστοτε πειραματικών μουσικών.

{youtube}_-VQrOG8dU4{/youtube}

Havohej - Man Αnd Jinn [2000]

Το Man Αnd Jinn σημειώνει τη δισκογραφική επανεμφάνιση των Havohej έπειτα από μια παύση 6 ολόκληρων ετών. Οι ambient επιρροές του Black Mist και η διαστρεβλωμένα noisy αντίληψη του Black Perversion όχι μόνο ανασύρονται ξανά, αλλά διαπλέκονται με το black/death υπόβαθρο του Ledney, προσφέροντας ένα αμάλγαμα συγκροτημένο από κάθε άποψη. Ενδεχομένως, σημειώνεται ως η πρώτη κυκλοφορία των Havohej στην οποία οι πειραματικές πινελιές είναι τόσο άριστα ισοσταθμισμένες με τα αμιγώς metal στοιχεία, έστω κι αν ως αποτέλεσμα δεν ενδείκνεται να αρέσει στην πλειονότητα της μερίδας των παραδοσιακών.

{youtube}BMu3TYXI0BQ{/youtube}

Havohej - Tungkat Blood Wand [2007]

Η πρώτη απόπειρα του Ledney σε πιο συγκροτημένες noise/ambient φόρμες. Εκεί που το υλικό των Black Perversion και Black Mist ηχούσε πρωτόλειο, το Tungkat Blood Wand φανερώνει πιο αμιγή noise περάσματα, περισσότερο απομακρυσμένα από το ηχοτρόπιο της παραδοσιακής metal. Έτσι, απελευθερωμένη από διλήμματα, και παρά το γεγονός ότι ως κυκλοφορία φέρει το λογότυπο των Havohej, σημαντικό τμήμα του δίσκου δεν μοιάζει να διαφέρει σημαντικά από κάποια δουλειά εφάμιλλης μπάντας της σύγχρονης noise κουλτούρας. Το αποτέλεσμα κρίνεται φυσικά επιτυχημένο, μιας και ως ηχόχρωμα φαντάζει συγγενές με τις πιο βέβηλες καταβολές του Ledney, όντας σκληρό, ψυχρό και καθόλα απάνθρωπο.

{youtube}JZ7iReIteYo{/youtube}

Havohej - Hornbook Seytan [2008]

Εδώ συναντάμε μια ουσιαστική διαφοροποίηση, καθώς το noise/ambient υπόβαθρο του Ledney στρέφεται πια σε πιο drone φόρμες. Διαχωρισμένο σε 2 κομμάτια, το "Hornbook" περιλαμβάνει –πέραν του feedback των ενισχυτών– κανονικά τύμπανα και φωνητικά ικανά να ραγίζουν κάθε παλλόμενο τζάμι, τη στιγμή που το "Seytan" φαντάζει ως πιο τυπικό drone κομμάτι, με ορισμένες minimal πινελιές στο υπόβαθρο. Το 10" που κυκλοφόρησε συμπεριλαμβάνει επίσης το Man And Jinn EP, μιας και η αρχική του κυκλοφορία διατέθηκε μόνο ως CD από το DIY label του Ledney ονόματι Necroscope Records.

{youtube}uE4Cd52LOIY{/youtube}

Havohej - Kembatinan Premaster [2009]

Το Kembatinan Premaster αποτελεί τη 2η full-length κυκλοφορία των Havohej, καθώς και την προτελευταία πριν το Purple Cloak EP του 2012. Η κατεύθυνση αυτήν τη φορά κλίνει ελαφρώς προς πιο industrial τοπία, έστω κι αν το ακραίο metal στοιχείο δηλώνει παρών και εμβληματικά ενισχυμένο. Το γεγονός πως το υλικό αφήνει μια γεύση επαναλαμβανόμενη ενισχύει τη δυστροπική του ατμόσφαιρα, όπως και την αίσθηση της διαφοροποίησης σε σχέση με προγενέστερα έργα –κάτι που μοιάζει σαφής στόχος του Ledney. Είναι αλήθεια, άλλωστε, ότι καμία κυκλοφορία των Havohej δεν μοιάζει με κάποια άλλη: όλες ακολουθούν παραμετρικές αναδρομές μιας κοινής πειραματίζουσας τάσης.

{youtube}WbfwOijvUDE{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured