Σε ηλικία 94 ετών και από φυσικά αίτια έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός Burt Bacharach, για πολλούς ο "αρχιτέκτονας" της χρυσής εποχής της αμερικανικής ποπ μουσικής. Εκπρόσωπός του επιβεβαίωσε ότι ο μουσικός πέθανε στο σπίτι του στο Los Angeles.
Γεννημένος στο Kansas City το 1928 και μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη, ο Bacharach τρύπωνε κρυφά σε jazz clubs όταν ήταν ακόμα ανήλικος, ώστε να ακούσει καλλιτέχνες όπως ο Count Basie και ο Dizzy Gillespie, μελετώντας παράλληλα το έργο κλασικών συνθετών όπως ο Stravinsky και ο Ravel.
Σπούδασε κλασική μουσική σε σχολές στο Montreal, τη Νέα Υόρκη και την California και αφού ολοκλήρωσε τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό, συμμετέχοντας στον πόλεμο της Κορέας, έγινε session πιανίστας μουσικών όπως ο Vic Damone, οι Ames Brothers αλλά και η πρώτη του σύζυγος, Paula Stewart. Εργάστηκε ακόμη ως ενορχηστρωτής και μαέστρος για τη θρυλική Marlene Dietrich όταν εκείνη περιόδευε στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του '50 και στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Το 1957, όταν ο Bacharach συνάντησε τον στιχουργό Hal David στη Νέα Υόρκη σημείωσε τις πρώτες του μεγάλες επιτυχίες, φτάνοντας στο νούμερο 1 των charts του Ηνωμένου Βασιλείου με τα κομμάτια “The Story of My Life” του Marty Robbins και το “Magic Moments” του Perry Como.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του δημιούργησε εξαιρετικές ενορχηστρώσεις με στενή φωνητική εναρμόνιση, τμήματα εγχόρδων, τζαζ πιάνο και λεπτομέρειες που θα χαράσσονταν για πάντα στη μουσική ιστορία, όπως τα τρεμάμενα κρουστά και οι μελωδίες με σφυρίγματα.
Μαζί με τον Hal David, δημιούργησαν μια σειρά από τραγούδια που θεωρούνται σήμερα κλασικά, όπως το “I Say a Little Prayer” της Aretha Franklin, το “What’s New Pussycat?” του Tom Jones, το “The Look of Love” της Dusty Springfield, το “Make It Easy on Yourself“ των Walker Brothers, και πολλά ακόμα.
Το “Raindrops Keep Falling on My Head”, που ερμηνεύτηκε από τον BJ Thomas και παρουσιάστηκε στην ταινία Butch Cassidy and the Sundance Kid, απέφερε στον Bacharach Grammy και ένα Όσκαρ το 1969, ενώ η μουσική του για την ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης πρωτότυπης μουσικής.
Η Dionne Warwick υπήρξε μια από τις πιο διαχρονικές συνεργάτιδες του Bacharach, με τις επιτυχίες τους να περιλαμβάνουν τα κομμάτια “Walk on By”, “Do You Know the Way to San Jose?”, “Anyone Who Had a Heart”, “A House is Not a Home” και τη δική της πρωτότυπη εκδοχή του “I Say a Little Prayer”. Μετά το τέλος της συνεργασίας τους, η Warwick μήνυσε τον άλλοτε στενό της συνεργάτη, που την είχε αφήσει χωρίς υλικό, και κέρδισε τη δικαστική μάχη. Οι δυο τους ωστόσο συμφιλιώθηκαν για το φιλανθρωπικό single “That's What Friends Are For” του 1985, που ακουγόταν σε καμπάνια ενημέρωσης για το AIDS.
Μετά το διαζύγιό του με τη Stewart το 1958, ο Bacharach παντρεύτηκε άλλες τρεις φορές, την Angie Dickinson το 1965, την Carole Bayer Sager το 1982 και την Jane Hansen το 1993.
Από τον τελευταίο του γάμο, ο οποίος κρατούσε μέχρι και τη μέρα του θανάτου του, απέκτησε δύο παιδιά. Η Nikki Bacharach, η κόρη του με την Dickinson, αυτοκτόνησε το 2007, σε ηλικία 40 ετών, μετά από ιστορικό προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Ο Bacharach απέσπασε συνολικά 6 βραβεία Grammy και 3 Oscars κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ενώ υπήρξε ο πρώτος μουσικός μαζί με τον Hal David που τιμήθηκε με το Gershwin Prize for Popular Song από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Στο μικρότερης ηλικίας κοινό έγινε γνωστός πέρα από τη σπουδαία μουσική του και για τα ξεκαρδιστικά cameos του στις κωμικές ταινίες Austin Powers.
Ολόκληρο το μουσικό στερέωμα θα τον θυμάται με αγάπη και θαυμασμό ως μια από τις σημαντικότερες μουσικές προσωπικότητες όλων των εποχών.
