Η τελετή λήξης του 69ου Φεστιβάλ προκάλεσε αρνητικές αντιδράσεις με τις οριακά παράλογες αποφάσεις της. Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής ήταν ο Τζορτζ Μίλερ, παρέα με τους Αρνό Ντεπλεσέν, Κίρστεν Ντανστ, Βαλέρια Γκολίνο, Μαντς Μίκελσεν, Λάζλο Νέμες, Βανέσα Παραντί, Καταγιούν Σαχάμπι και Ντόναλντ Σάδερλαντ. Ο Κεν Λόουτς απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα με μια ταινία που επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Η ταινία του παλαίμαχου δημιουργού μοιάζει με σκιά της παλιότερης και σαφώς ανώτερης φιλμογραφίας του. Βραβείο απέσπασε ο υπερτιμημένος και νάρκισσος Ξαβιέ Ντολάν με το «It's Only the End of the World», ενώ το Βραβείο Σκηνοθεσίας μοιράστηκε σε δυο πολύ διαφορετικούς σκηνοθέτες, τον Ρουμάνο Κριστιάν Μουντζιού για το «Bacalaureat» και τον πάντα φιλόδοξο Γάλλο Ολιβιέ Ασαγιάς για το «Personal Shopper».

Αγνοήθηκαν επιδεικτικά οι ταινίες του Τζιμ Τζάρμους, του Παρκ Τσαν-γουκ αλλά και το ομολογουμένως πετυχημένο «Elle» του Πολ Βερχόφεν. Η μεγάλη όμως αδικία ήρθε με το «Toni Erdmann» της Μάρεν Αντε, τη γερμανική πικρή κωμωδία που έλαμψε και ήταν η μεγάλη έκπληξη του φεστιβάλ.  

Ας δούμε αναλυτικά, τι συνέβη αυτό το δεκαήμερο στην Κρουαζέτ.

Μέρα 1η 

day 1.jpg

Για τρίτη φορά στην πολυετή καριέρα του ο Γούντι Αλεν ανοίγει το φεστιβάλ. Το παρόν έδωσε μαζί με τους πρωταγωνιστές του, τον Τζέσι Αϊζενμπεργκ, την Κρίστεν Στιούαρτ και την Μπλέικ Λάιβλι. Πρόκειται για μια παραδοσιακή γουντιαλενική κομεντί με τίτλο «Café Society» που ξετυλίγεται με έναν γοητευτικά παλιομοδίτικο αέρα. Aμέσως μετά τη δημοσιογραφική προβολή ο Γούντι Αλεν έδωσε συνέντευξη Τύπου στην οποία δήλωσε «Κάποτε θα ξυπνήσω και θα έχω πάθει εγκεφαλικό, θα καθίσω σε μία αναπηρική καρέκλα. Μέχρι τότε θα νιώθω νέος και θα γυρίζω ταινίες.» Στη συνέχεια δήλωσε: «Πάντα πίστευα ότι είμαι ρομαντικός, όχι με την έννοια του Κλαρκ Γκέιμπλ, αλλά σαν "ένας ρομαντικός ανόητος". Ομως εγώ έβλεπα πάντα ρομαντικά τη ζωή, την Νέα Υόρκη, την αγάπη. Βλέπω τη ζωή μέσα από τον ρομαντισμό των παλιών ταινιών.»

day 1b.jpg

Μέρα 2η 

day 2.jpg

Η δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ ξεκίνησε με την ταινία του Αλέν Γκιροντί «Restez Vertical», και την προβολή του ντοκιμαντέρ «Η Τελευταία Παραλία» των Θάνου Αναστόπουλου και του Ντάβιντε Ντελ Ντέγκαν. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται τις μέρες των λουόμενων στην παραλία Pedocin της Τεργέστης, όπου ένας τοίχος τριών μέτρων χωρίζει τους άντρες από τις γυναίκες. Η mainstream στιγμή της ημέρας ήταν το «Money Monster» της Τζόντι Φόστερ, με τον Τζορτζ Κλούνεϊ και την Αμάλ Αλαμουντίν στο κόκκινο χαλί αλλά και ξυπόλητη Τζούλια Ρόμπερτς. H πάντα άβολη με την δημοσιότητα Τζόντι Φόστερ δεν απέσπασε καλά σχόλια για την ταινία της.

day 2b.jpg

Μέρα 3η 

day 3.jpg

Η τρίτη μέρα του φεστιβάλ ξεκίνησε με μία κωμωδία εποχής! Ο Μπρουνό Ντιμόν υπέγραψε το «Ma Loute»: μια κωμωδία με αναφορές στο μπουρλέσκ και στο ξεχασμένο είδος του σλάπστικ. Μια ιστορία έρωτα με ταξικές αποχρώσεις στην Γαλλία του το 1910. Η ταινία ασκεί κριτική στον ταξικό διαχωρισμό στη Γαλλία. H άλλη μεγάλη προβολή της ημέρας ήταν η επιστροφή του Κεν Λόουτς με το ανθρωποκεντρικό δράμα «I, Daniel Blake» που κέρδισε και τον Χρυσό Φοίνικα. Ένας 60χρονος ξυλουργός έπειτα από ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο θα αναγκαστεί να πάψει να δουλεύει αλλά δεν μπορεί να λάβει το ανάλογο επίδομα σε ένα κοινωνικό κράτος χωρίς πρόνοια. Ο Λόουτς δήλωσε: «Μεροκαματιάρηδες άνθρωποι που τους λένε σήμερα ότι όποια περιουσία κι αν έκαναν, ένα σπίτι για παράδειγμα, είναι λάθος τους. Άνεργοι που νιώθουν ότι δεν έχουν δουλειά γιατί είναι λάθος τους. Δεν είναι λίγοι αυτοί οι άνθρωποι, αλλά χιλιάδες. Το φαινόμενο είναι μαζικό. Είναι σπαραχτικό αυτό που συμβαίνει σήμερα στον κόσμο...» Την ίδια μέρα προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμετο των Σκηνοθετών, το ευφάνταστο «Neruda» του Πάμπλο Λαραΐν, η βιογραφία για τον μεγαλύτερο ίσως Χιλιανό και νομπελίστα ποιητή είναι κινηματογραφημένη με αισθητική κόμικ, pulp αισθητικής και με φωτογραφία τεκνικολόρ που παραπέμπει στο 40, με πρωταγωνιστή τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ.

day 3b.jpg

Μέρα 4η 

day 4.jpg

Ο λεσβιακός ερωτισμός κυριάρχησε στο φεστιβάλ την 4η μέρα με την νέα ταινία του Παρκ Τσαν-γουκ, το «The Handmaiden», ένα θρίλερ εποχής στην Κορέα της δεκαετίας του '30. Σε μια έπαυλη, μια πλούσια κληρονόμος, η υπηρέτριά της κι ένας απατεώνας προσπαθούν να αποσπάσουν μια μεγάλη περιουσία. Ο ερωτισμός και η λαγνεία του γυναικείου σώματος έβαλαν φωτιά στην οθόνη. Ο σκηνοθέτης του «Oldboy», άφησε τις καλύτερες εντυπώσει, το ίδιο και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ που παρουσίασε τη νέα του ταινία, «The BFG». Η διασκευή στο βιβλίο του Ρόαλντ Νταλ είχε διάχυτη μελαγχολία με ισόποσες δόσεις σάτιρας στον καθωσπρεπισμό. Η ιστορία ενός αγαθού γίγαντα που θα απαγάγει ένα ορφανό κορίτσι και θα το μεταφέρει στη Χώρα των Γιγάντων ήταν κομμένη και ραμμένη για τον μεγάλο παραμυθά του Αμερικάνικου κινηματογράφου. Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ με τη μικρή Ρούμπι Μπάρνχιλ, τον Μαρκ Ράιλανς, τη Ρεμπέκα Χολ, την Πενέλοπι Γουίλτον και τη σύζυγό του, Κέιτ Κάπσοου βρέθηκαν φυσικά εκεί. 

day 4b.jpg

Μέρα 5η 

day 5.jpg

H πρεμιέρα της ταινίας της Νικόλ Γκαρσία «Mal des Pierres» είχε πρωταγωνίστρια τη μούσα του Ευρωπαϊκού σινεμά, την πανέμορφη Μαριόν Κοτιγιάρ. Μια άκρως θηλυκή ιστορία σεξουαλικής απελευθέρωσης στην μεταπολεμική Γαλλία είναι η πρώτη ύλη αυτού του μέτριου μελοδράματος. H μέρα επεφύλασσε την παρουσία του Ράσελ Κρόου και του Ράιαν Γκόσλινγκ με το «Nice Guys» του Σέιν Μπλάκ. Οι δυο τους αποδεικνύουν ότι έχουν μοναδική χημεία και η ταινία που παίζεται ήδη στους κινηματογράφους μπορεί να ξεκινήσει μια νέα σειρά ταινιών τύπου Φονικό Όπλο. Δυο ντεντέκτιβ, ο ένας πιο άγριος και του πεζοδρομίου κι ο άλλος πιο ατζαμής και λεπτεπίλεπτος, μπλέκουν σε μια υπόθεση διαφθοράς κι εγκλήματος στο Λος Άντζελες των τελών της δεκαετίας του 70. Χάρμα οφθαλμών και επιτέλους λίγο αθώο κινηματογραφικό fun.

day 5b.jpg

Μέρα 6η 

day 6.jpg

H έκτη μέρα του Φεστιβάλ ξεκίνησε με το υπέροχο «Loving» του Τζεφ Νίκολς. To γρήγορο πιστόλι του Αμερικάνικου σινεμά σκηνοθετεί μια ιστορία διαφυλετικού γάμου. Το highlight της ημέρας ήταν ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο που βρέθηκε ξανά στο φεστιβάλ για την πρεμιέρα του «Hands in Stone», στο οποίο υποδύεται τον προπονητή ενός πυγμάχου. O Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν ήταν παρόν στην προβολή στην οποία ο μεγαλύτερος ηθοποιός του πλανήτη βραβεύτηκε για την προσφορά του. Πρεμιέρα έκανε και το «Hell or High Water» του Ντέιβιντ Μακένζι, ένα μπασταρδεμένο νέο-γουέστερν με απόηχους αδελφών Κοέν, βουτηγμένο στη σκόνη. Την ίδια ημέρα, το «Personal Shopper» του Ολιβιέ Ασαγιάς με την Κρίστεν Στίουαρτ γιουχαΐστηκε πολύ από θεατές και κριτικούς. Αυτός όμως που έλαμψε με την παρουσία του ήταν ο – πιο cool πεθαίνεις- Τζιμ Τζάρμους που υπέγραψε το «Paterson», ένα μικρό διαμάντι που συνδυάζει την ποίηση με την Νευορκέζικο αστικό ρομαντισμό του περιθωρίου.

day 6b.jpg

Μέρα 7η

day 7.jpg

H 7η μέρα του Φεστιβάλ άνηκε στον Αλμοδόβαρ ο οποίος φέτος έφερε την τρυφερή «Julieta» στο φεστιβάλ. Το νέο του μελόδραμα δεν ανήκει στα αριστουργήματά του αλλά έχει στο επίκεντρο μια ηρωίδα του σε ένα ταξίδι στο παρελθόν και το παρόν και στα μικρά και μεγάλα γεγονότα που άνοιξαν και έκλεισαν πληγές και οδήγησαν στο ληθαργικό παρόν. Η δεύτερη μεγάλη πρεμιέρα ήταν η νέα ταινία του Ολιβιέ Ασαγιάς με πρωταγωνίστρια την Κρίστεν Στιούαρτ – μια καθόλου τυπική ταινία τρόμου που χρησιμοποιεί ικανοποιητικά το στοιχείο του μεταφυσικού. Η ταινία εισέπραξε τη χλεύη και τη γιούχα και περιμένει μια δεύτερη ευκαιρία στην Ευρωπαϊκή διανομή.

day 7 b.jpg

Μέρα 8η

day 8.jpg

Οι αδελφοί Νταρντέν με το «Αγνωστο Κορίτσι» επέστρεψαν στο Φεστιβάλ με την έβδομη συμμετοχή τους. Ο Ζαν-Πιερ κι ο Λικ Νταρντέν είναι οι πιο διάσημοι Βέλγοι σκηνοθέτες της εποχής μας και η νέα τους ταινία μιλάει για μια νεαρή γιατρό που κλονίζεται όταν συνειδητοποιεί ότι ακούσια σκότωσε μια κοπέλα. Οι Νταρντέν ξεδιπλώνουν όλο τον ουμανισμό τους αποσπώντας ήπιες αλλά σπαρακτικές ερμηνείες. Την ίδια μέρα, το στίγμα του άφησε ο Ξαβιέ Ντολάν με το «It's Only the End of the World» αλλά το φιλμ απογοήτευσε ακόμα και όσους είχαν ξεγελαστεί από το περσινό του Mommy. Ο ήρωας της ταινίας, ο Λουί, επιστρέφει στο πατρικό του έπειτα από πολλά χρόνια απουσίας. Η διάσπαση και η επανένωση τις οικογένειας και το πέρασμα του χρόνου στο μικροσκόπιο του αυτάρεσκου δημιουργού που με την επιδειξιμανία του και την έπαρσή του, κέρδισε ξανά την κριτική επιτροπή. Η Μαριόν Κοτιγιάρ, η Λέα Σεντού, ο Βενσάν Κασέλ, ο Γκασπάρ Ουλιέλ και η Ναταλί Μπε πρωταγωνιστούν την ταινία του.

day 8b.jpeg

Μέρα 9η

day 9.JPEG

Η πιο ροκ εντ ρολ στιγμή των Καννών εδώ και πολλά χρόνια ήρθε με το «Gimme Danger», το ντοκιμαντέρ του Τζιμ Τζάρμους για τους Stooges. Οι πνευματικοί πατέρες του Αμερικάνικου punk αποθεώνονται στο εθιστικό φιλμ του Τζάρμους με τον Ιγκι Ποπ διαθέσιμο να φωτογραφηθεί στο κόκκινο χαλί με σακάκι, αλλά δίχως πουκάμισο. Το «Gimme danger είναι ένα μουσικό ντοκιμαντέρ που πιάνει την ιστορία των Stooges από τα γεννοφάσκια τους, μέχρι τη στιγμή που βραβεύτηκαν με την είσοδό τους στο Rock and Roll Hall of Fame, με αφηγητή τον Iggy. Το παρόν έδωσε και ο Γουίλιαμ Φρίντκιν, ο οποίος παρέδωσε ένα masterclass για το σινεμά και τις δικές του εμμονές σαν δημιουργός. Μίλησε για τον «Εξορκιστή» και για όσα τον γαλούχησαν σαν αξιοσημείωτο σκηνοθέτη με τον ίδιο να δηλώνει ότι όσα ξέρει για το σινεμά τα έμαθα από τη Νουβέλ Βάγκ και τον Αλφρεντ Χίτσκοκ».

day 9 b.JPEG

Μέρα 10η

day 10.jpg

Η τελευταία μέρα του φεστιβάλ χρωματίστηκε από την (αναμενόμενα) φορτισμένη ατμόσφαιρα  μεταξύ της Σαρλίζ Θερόν και του Σον Πεν.  Οι πρώην εραστές αναγκάστηκαν να βρεθούν από κοινού στο photocall και τη συνέντευξη Τύπου και δεν αντάλλαξαν ούτε ματιά. Το «The Last Face» ανακηρύχθηκε σιωπηρά ως η χειρότερη ταινία του φεστιβάλ. Η παταγώδης αποτυχία του φιλμ είναι το ναδίρ στην καριέρα ενός από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της γενιάς του, από το οποίο είναι βέβαιο ότι θα ανακάμψει. Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε και το «The Neon Demon» του Νίκολας Βιντινγκ Ρεφν με πρωταγωνίστρια την Ελ Φάνινγκ. Ένα παράξενο και πανέμορφο μείγμα ομορφιάς και αίματος με επιρροές από Ντέιβιντ Λιντς και Γιοντορόφσκι που εντυπωσιάζει αισθητικά όσο ελάχιστες ταινίες τα τελευταία χρόνια αλλά αν έχουμε απαιτήσεις για κινηματογραφική ουσία πέρα από την επιφάνεια και για ειδικό βάρος στις εικόνες, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι χάσκει το κενό.

day 10 b.jpg

Τα βραβεία του Φεστιβάλ Καννών

Χρυσός Φοίνικας «I, Daniel Blake» του Κεν Λόουτς

Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής «It's Only the End of the World» του Ξαβιέ Ντολάν

Βραβείο Σκηνοθεσίας ex aequo στους Κριστιάν Μουντζιού για το «Bacalaureat» και Ολιβιέ Ασαγιάς για το «Personal Shopper»

Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Ασγκάρ Φαραντί για τον «Εμποράκο»

Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Ζακλίν Ζοζέ για το «Ma' Rosa» του Μπριγιάντε Μεντόζα

Βραβειο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Σαάμπ Χοσεϊνί για τον «Εμποράκο» του Ασγκάρ Φαραντί

Βραβείο της Επιτροπής «American Honey» της Αντρεα Αρνολντ

Χρυσή Κάμερα «Divines» της Ούντα Μπενιαμίνα (Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών)

Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους Ταινίας «Timecode» του Χουάνχο Χιμένες

Ειδική Μνεία Μικρού Μήκους Ταινίας «The Girl Who Danced With the Devil» του Χοάο Πάουλο Μιράντα Μαρία

Τιμητικός Χρυσός Φοίνικας στον Ζαν-Πιερ Λεό

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured