Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς ήταν αυτό που με έσπρωξε να παρακολουθήσω τις βετεράνους Babes In Toyland. Ίσως ήθελα να θυμηθώ τα "νιάτα" μου, ίσως πάλι ήμουν απλά περίεργος. Έχουν περάσει ήδη έξι χρόνια από την τελευταία δισκογραφική κυκλοφορία και τη διάλυση του ιστορικού αυτού γυναικείου Αμερικάνικου group αλλά λόγω ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων προς την εταιρία τους, μέσα σε λίγους μήνες δύο νέες κυκλοφορίες είδαν το φως. Με την ευκαιρία λοιπόν οι Babes In Toyland επανενώθηκαν για μία τελευταία Ευρωπαϊκή περιοδεία. Το φετινό line up αποτελείται από την Kat Bjelland, φυσικά, την Lory Barbero και το νεότερο μέλος, την μπασίστρια Jesse Farmer.

Καταλαβαίνω που πάει το μυαλό σας. Άδειασε ο τραπεζικός τους λογαριασμούς και πήραν τους δρόμους για μία ακόμα αρπαχτή, όπως κάνουν βέβαια δεκάδες groups του παρελθόντος. Θα μπορούσε σίγουρα να ήταν αυτή η πραγματικότητα. Όμως η εμφάνισή τους δικαίωσε τον αρκετά μεγάλο σε αριθμό κόσμο που αποφάσισε να περάσει την βραδιά μαζί με τις τρεις riot grrrls.

Θα αποφύγω να αναφερθώ στα δύο αδιάφορα groups που άνοιξαν την βραδιά, τους Dystemper και τους 68 Special, για να περάσουμε αμέσως στο set των Babes In Toyland. Το πρώτο που παρατηρήσαμε είναι ότι ο χρόνος αν μη τι άλλο έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω στην Kat και στην Lory. Εμφανώς επηρρεασμένες από την ηλικία τους, 38 και 40 χρονών αντίστοιχα, και παρά την προσπάθεια της Lory με τα μαθητικά κοτσιδάκια να δείξει μικρότερη από ότι είναι, οι ρυτίδες έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφανισή τους. Εάν όμως κάποιος είχε την εντύπωση ότι αφού τις πήραν τα χρόνια, θα είχαν "μαλακώσει" τον ήχο τους και τις εμφανίσεις τους, αυτός θα έκανε ένα μεγάλο λάθος.

Στο γύρω στα 100 λεπτά set τους, οι αγριόγατες μας έδειξαν τα σουβλερά νύχια και δόντια τους. Η Kat γρύλιζε και ούρλιαζε σαν δαιμονισμένη και μας τρόμαξε με την τρομακτική της ματιά καθώς έφτυνε τους στίχους. Παράλληλα βέβαια οργίασε με τα βρώμικα riffs μιας άλλης εποχής. Κάτι λιγότερο από 10 χρόνια πριν, αυτό που ονομάστηκε από τους μουσικογραφιάδες grunge ήταν ακόμα στην ακμή του, και η κιθάρα της Kat Bjelland "περπατούσε" στα πιο επικίνδυνα μονοπάτια, μεταξύ θορύβου και σκοτεινών μελωδιών.

Σήμερα, οι Babes In Toyland αυτό που προσφέρουν είναι μια υπενθύμιση εκείνης της εποχής, ανατρέχοντας στις περισσότερες από τις καλύτερες στιγμές τους, εκτελεσμένες με τον πιο κατάλληλο δυνατό τρόπο. Από τα Pain In My Heart, Never και You are Right μέσα από το πρωτόλειο Spanking Machine, στα Blood, Bruise Violet, Real Eyes και Won't Tell μέσα από το εκπληκτικό Fontanelle και από εκεί στα Oh Yeah!, Drivin', Killer On The Road, All By Myself από το τελευταίο τους επίσημο album, το άνισο Nemesisters.

Στο encore το Sweet 69 η Kat το αφιέρωσε στον Kurt. Ακολούθησαν ζητωκραυγές από το 90% των παρευρισκομένων. Όλων αυτών δηλαδή που φορούσαν μπλούζες των Nirvana. Θα γινόμουν κακός, αλλά ο γιατρός μου συνέστησε να το αποφεύγω.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured