Dark αισθητική, «βρώμικα» μπάσα, ηχηρά τύμπανα, ηλεκτρισμένα riffs και ανισόρροπες δοξαριές. Να οι πρωταγωνιστές του περίφημου Αγίου Βαλεντίνου για φέτος, στο σχεδόν γεμάτο Temple· όπου το πάθος έβαλε τα μαύρα του κι ωστόσο έλαμψε, χωρίς ούτε μια «ανέραστη» στιγμή στις 3,5 ώρες του συναυλιακού προγράμματος.
Με τον κόσμο να έχει γεμίσει από νωρίς τον χώρο, το πρόγραμμα ξεκίνησε ακριβώς στην ώρα του. Και στις 21:30 οι Their Methlab έδωσαν ήδη από την έναρξη του set τους το σήμα για την παγίωση του σκοτεινού κλίματος που θα συνόδευε όλη τη βραδιά, με το μπάσο του Δημήτρη Σπανού και τα τύμπανα του Νίκου Βαταλάχου να χτυπάνε κατευθείαν στο στέρνο, όσο τα αργά, σαγηνευτικά riffs του Μιχάλη Σπανού προετοίμαζαν για την κορύφωση.
Κι ενώ η επιβλητική ρυθμική μπότα ήταν μάλλον το ηπιότερο δυνατό καλωσόρισμα, οι Γιαννιώτες post-rockers πέρασαν σύντομα σε εκστατική διάθεση, με υπόκωφες δονήσεις, ψυχεδελικά κιθαριστικά σόλο και πειραματισμούς στα πετάλια να δημιουργούν μια ηχητική δίνη, η οποία σε κατάπινε σχεδόν εθιστικά. Κι όλα αυτά με ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς να υψώνεται στο κάδρο της σκηνής, γεννώντας τη σκέψη ότι αυτά τα riffs (και όλη η συνοχή του line-up, εν τέλει) ήταν ίσως μια επιλογή με περισσότερο αισθησιασμό από πολλές άλλες που ενδεχομένως να προέβλεπε η συγκεκριμένη μέρα.
Αμέσως μετά, η σκηνή του Temple στήθηκε για τους «βετεράνους» της βραδιάς One Hour Before The Trip, οι οποίοι επέδειξαν το συναυλιακό τους know-how με μια πολύ δυναμική είσοδο, γύρω στις 22:40. Διαλέγοντας την αντίστροφη ροή από εκείνη των Their Methlab, μας ξεκίνησαν από τα «βαριά», για να παρεμβάλλουν στη συνέχεια (και κατά τόπους) τον λυρισμό των πλήκτρων και την ψυχεδέλεια των δοξαριών, στο άγγιγμα των χορδών της ηλεκτρικής κιθάρας. Έτσι, οι One Hour Before The Trip διατήρησαν υφολογική ισορροπία ανάμεσα σε heavy post-rock ξεσπάσματα και λυρικές αιωρήσεις, που έκαναν τη μουσική τους ένα instrumental rock trip για να απολαύσεις με κλειστά τα μάτια.
Απολαμβάνοντας και οι ίδιοι το set τους με ασταμάτητο headbanging επί σκηνής, οι One Hour Before The Trip στάθηκαν το αποκορύφωμα στην ένταση και στα «γκάζια» που είχε να δώσει η βραδιά. Η έξοδός τους χαρακτηρίστηκε από αλλεπάλληλες τυμπανοκρουσίες και μπαγκέτες, που, μέσα στο παραλήρημά τους, δεν δίστασαν να κρούσουν ακόμη και τα πλήκτρα, σε μια ωδή στο χάος για το κλείσιμο.
Η εμφάνισή τους κράτησε μέχρι τις 23:40, οπότε άρχισε να παρατηρείται και μια μικρή κινητικότητα προς την έξοδο του Temple, χωρίς πάντως να το αφήνει άδειο για τους Underwater Chess που ακολούθησαν.
Ήταν άλλωστε και καθημερινή, γεγονός που έκανε από μόνο του «ρίσκο» την εμφάνιση των Underwater Chess στις 00:00, δίνοντας έτσι ελάχιστα περιθώρια σε όσους ήθελαν να τους δουν, αφού θα είχαν και το άγχος της μετακίνησης στο μυαλό τους.
Παρόλα αυτά αρκετός ήταν ο κόσμος που έμεινε για να δει το ντουέτο από τη Θεσσαλονίκη, το οποίο τον υποδέχθηκε με ένα ανισόρροπο βιολί, μια στιβαρή ηλεκτρική κιθάρα και λούπες περίτεχνα ηχογραφημένες σε πραγματικό χρόνο, να ντύνουν διάτρητα τον ήχο του. Έναν ήχο που χαρακτηρίζεται αναπόφευκτα από την κλασικότητα του βιολιού, αλλά και από το groove της κιθάρας, τα εμμονικά μουσικά μοτίβα και τους παρανοϊκούς αυτοσχεδιασμούς.
Έτσι οι Underwater Chess γεννούν ένα ηχητικό σύνολο που σε κάνει να θες να πλησιάσεις, να ακούσεις προσεκτικά, να ακολουθήσεις την αλληλουχία των ετερόκλητων συστατικών του, όσο ο Μιχάλης Βρεττάς (βιολί) και ο Πάνος Παπάζογλου (κιθάρα) επιδίδονται σε βαθείς βρυχηθμούς, άναρθρες κραυγές, αλλά και οξείες τονικότητες· παίζοντας έντονα με την ψευδαίσθηση της πολυφωνίας.
Γύρω στη 1:00 έκλεισαν το set με το “Séa Vai Séa” από τον πιο πρόσφατο δίσκο τους Seriality (2017), με τους τελευταίους εναπομείναντες να σιγοτραγουδούν με υψωμένες τις γροθιές.
Έτσι ολοκληρώθηκε η μουσική συνάντηση των Their Methlab, One Hour Before The Trip και Underwater Chess, με σημεία διασταύρωσης τη σκοτεινή διάθεση, τις έντονες δονήσεις και τον post-rock προσανατολισμό, ενισχυμένο με αισθητές δόσεις ψυχεδέλειας. Μια επιτυχημένη βραδιά από άποψη ατμόσφαιρας, δυναμισμού, συνοχής, αλλά και ανταπόκρισης του κοινού στο φαινομενικά «κόντρα» στη μέρα σκοτεινό κάλεσμα του Temple.
{youtube}qX6X82dPmbM{/youtube}
