Πρόσφατα ανακοινώσατε ότι τον Ιανουάριο του 2020 θα κυκλοφορήσετε το νέο σας άλμπουμ Cell-0. Πώς αποφασίσατε να βγάλετε ορχηστρικό δίσκο μετά από 17 χρόνια;
Ξέρω ότι θα σου φανεί κλισέ η απάντηση που θα σου δώσω, αλλά η διαδικασία της απόφασης προέκυψε με «φυσικό» τρόπο. Όπως πολύ καλά γνωρίζεις, εδώ και 2 χρόνια βρισκόμαστε σε περιοδεία για τα 20 χρόνια του Plays Metallica Βy Four Cellos, στην οποία παίζουμε 15-18 τραγούδια των Metallica, πάντα σε ορχηστρική μορφή. Βάλε και τις πρόβες που είχαμε κάνει γι' αυτά τα κομμάτια και καταλαβαίνεις ότι επί 2 χρόνια παίζουμε μονάχα ορχηστρικά. Οπότε, όταν ήρθε η ώρα για νέο άλμπουμ, μας βγήκε από μόνο του να συνεχίσουμε σε ανάλογη πορεία.
Καθώς έχω ακούσει μόνο το single "Ashes Of The Modern World", μπορείς να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες για το Cell-0;
Μπήκαμε στο Sonic Pump στούντιο στο Ελσίνκι το καλοκαίρι που μας πέρασε και, καθώς είχαμε 3 μήνες κενό μεταξύ των περιοδειών, εκμεταλλευτήκαμε τον χρόνο αυτόν για να ηχογραφήσουμε. Την περίοδο εκείνη δεν είχαμε υπογράψει με κάποια δισκογραφική, κάτι που μας βγήκε σε καλό, αφού δεν είχαμε από πάνω μας πίεση από εταιρεία ώστε να είμαστε έτοιμοι σε συγκεκριμένη ημερομηνία.
Επίσης αποφασίσαμε να μην χρησιμοποιήσουμε παραγωγό, όπως τον διάσημο Nick Raskulinecz (Rush, Korn, Foo Fighters), τον οποίον είχαμε στο προηγούμενό μας άλμπουμ Shadowmaker (2015). Κάναμε εμείς την παραγωγή. Η μίξη έγινε κατόπιν από τον Andrew Scheps (Red Hot Chili Peppers, Lana Del Rey, Metallica and Black Sabbath), του οποίου το βιογραφικό μιλά από μόνο του! Θέλαμε, κατά κάποιον τρόπο, να επιστρέψουμε στις ρίζες μας και στα πρώτα μας άλμπουμ. Και πιστεύω ότι τα καταφέραμε, με τον καλύτερο τρόπο.
Ο Franky Perez, ο τραγουδιστής του Shadowmaker, είναι ακόμα μέλος των Apocalyptica; Έχω την εντύπωση γι' αυτόν ότι, ενώ είναι αρκετά καλός, εάν δεις τα συγκροτήματα στα οποία έχει πάρει μέρος (π.χ. Scars On Broadway), κάνει ένα άλμπουμ και τη σχετική περιοδεία και μετά φεύγει…
Τώρα που το λες, σαν να έχεις ένα δίκιο! (γέλια). Ήταν και για λίγο καιρό στους Velvet Revolver, αλλά τότε αποφάσισαν οι Slash & Duff McCagan να μην συνεχίσουν το συγκρότημα. Ο Franky Perez ανήκει στην «ευρύτερη» οικογένεια των Apocalyptica. Τώρα είναι απασχολημένος με το project Deadland Ritual (Geezer Butler, Matt Sorum & Steve Stevens) και με τα δικά του πράγματα. Όπως είπα, ήταν απόφασή μας να μην έχουμε φωνητικά στο νέο άλμπουμ. Εάν στο μέλλον σκεφτούμε να έχουμε ξανά τραγουδιστή για ολόκληρο δίσκο ή για μερικά τραγούδια και εάν ο Franky Perez είναι διαθέσιμος, θα το εξετάσουμε.
Να σε ρωτήσω κάτι, έχεις καταφέρει να ζεις από τη μουσική; Ή χρειάζεται να κάνεις και κάτι άλλο part-time, για να βγάζεις χρήματα;
Από μικρή ηλικία είχα αποφασίσει ότι θα γίνω επαγγελματίας μουσικός. Εκτός από τους Apocalyptica, είμαι session ντράμερ και σε άλλα συγκροτήματα –από ποπ, μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς. Τώρα που το σκέφτομαι, πρέπει να φτάνω στις 300 συναυλίες τον χρόνο κατά μέσο όρο, οπότε πού χρόνος να κάνω διαφορετική δουλειά.
Όπως σου είπα πριν, όταν ηχογραφούσαμε το νέο άλμπουμ, δεν είχαμε δισκογραφική. Και όμως, αυτό δεν μας πτόησε. Χρησιμοποιήσαμε τα χρήματα που είχαμε διαθέσιμα, κάτσαμε στο στούντιο για αρκετό καιρό, πληρώσαμε για τη μίξη τον βραβευμένο με Grammy Andrew Scheps και προς το τέλος των ηχογραφήσεων ήρθε και η συμφωνία με τη Silver Lining Music. Η οποία και μας ανακούφισε, με την έννοια ότι τώρα υπάρχουν άτομα από πίσω μας για να τρέχουν όλα τα διαδικαστικά.
Από ότι είδα, μόλις τελειώσετε τις συναυλίες για τα 20 χρόνια του Plays Metallica By Four Cellos, θα βγείτε στον δρόμο με τους Sabaton. Πριν μερικά χρόνια υπήρχε η περιοδεία Sabaton & Accept, η οποία είχε περάσει και από την Ελλάδα (εδώ). Υπήρχε λοιπόν μια «γκρίνια» που οι Accept ήταν support και όχι headliners. Μπορείς να μας πεις τη γνώμη σου, για το εάν ιστορικές μπάντες πρέπει να έχουν τον ρόλο του support σε νεότερα γκρουπ;
Absolute Yes (αμετάφραστο). Έχεις δει τις αρένες στις οποίες θα παίξουν οι Sabaton στην περιοδεία που θα είμαστε κι εμείς μαζί τους, παρέα με τους Amaranthe; Πολλές από αυτές είναι των 10.000 θεατών. Κακά τα ψέματα, ούτε οι Accept –τους οποίους αγαπώ– ούτε εμείς, ούτε πολλά ακόμα συγκροτήματα είναι σε θέση να γεμίσουν τέτοιους χώρους.
Και σκέψου κι εμάς: μπορεί να είμαστε γνωστοί στην Ελλάδα, σε μερικές χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, αλλά στον υπόλοιπο κόσμο παραμένουμε άγνωστοι. Πότε δεν είχαμε ένα hit για να το παίξουν τα ραδιόφωνα. Και στις συναυλίες των Sabaton θα δεις μεν και 40άρηδες, αλλά ως επί το πλείστον θα πάνε πιτσιρίκια, που ενδεχομένως να μας ακούσουν κι εμάς. Είναι λοιπόν μια win-win κατάσταση για όλους, νομίζω. Άλλωστε πάντα θα υπάρχουν οι δικές μας εμφανίσεις για τους οπαδούς.
Θα σε ρωτήσω κάτι, ελπίζω να μην το πάρεις στραβά. Ήρθατε στην Ελλάδα το 2017 και παίξατε σε έναν μεγάλο χώρο, ενώ και τώρα θα εμφανιστείτε σε ανάλογους χώρους, τόσο στην Αθήνα, όσο και στη Θεσσαλονίκη. Αυτό γίνεται ωστόσο επειδή θα παίξετε Metallica. Εάν ερχόσασταν για το νέο άλμπουμ, αμφιβάλλω εάν θα μαζεύατε 500 άτομα. Με όλα αυτά λοιπόν, με τις επετειακές περιοδείες κτλ., τι ακριβώς παίζει;
Ας μιλήσουμε ειλικρινά, έχεις απόλυτο δίκιο. Απλά πρέπει να καταλάβεις και τη θέση του εκάστοτε συγκροτήματος. Ανακοινώνεις μια περιοδεία επετειακή, με λίγες συναυλίες. Και ξαφνικά δέχεσαι μια σειρά από προσφορές για περισσότερες εμφανίσεις. Τι κάνεις; Μπορείς να τις απορρίψεις; Και όταν έχεις ξεκινήσει αυτό το τουρ το 2017 και 2 χρόνια μετά ακόμα ζητάνε να ξαναπαίξεις στην ίδια χώρα, δεν μπορείς να το αφήσεις. Μάλιστα από αυτήν την περιοδεία κυκλοφορήσαμε και το live άλμπουμ Plays Metallica By Four Cellos - A Live Performance, που είναι ένα καλό ηχητικό ντοκουμέντο.
Και επανέρχομαι στην προηγούμενη απάντησή μου. Σε τέτοιες περιοδείες θα έρθει ο οπαδός με την κοπέλα του, καθώς και άτομα τα οποία δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το συγκρότημα. Εάν μπορείς λοιπόν να κρατήσεις μερικούς από αυτούς, πάλι κέρδος θα είναι.
Μια ερώτηση που συνηθίζω να κάνω: σε όλα τα μεγάλα metal φεστιβάλ, παίζουν headliners καλλιτέχνες με 30 μέχρι και 50(!) χρόνια ιστορίας –σαν τους Kiss, Metallica, Iron Maiden, Def Leppard, Judas Priest, Ozzy Osbourne κτλ. Ποιοι μπορούν να πάρουν τη θέση τους, όταν φτάσει η στιγμή να αποσυρθούν;
Ξεκινάμε με το δεδομένο ότι θα υπάρχουν ονόματα που θα έχουν αργά ή γρήγορα τη θέση των headliners. Τώρα μάλιστα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον αργά! (πολλά γέλια και από τις δύο πλευρές). Μπορώ πάντως να φανταστώ τους Gojira και τους Bring Me The Horizon να είναι μερικά από αυτά τα συγκροτήματα.
Θα μπορούσα να προσθέσω και τους Ghost...
Σωστά, έχεις δίκιο. Και μάλιστα έχει την πλάκα του που οι Ghost στο τελευταίο άλμπουμ (δείτε εδώ) παραήταν ποπ. Κι όμως, ήταν τόσο εθιστικό. Για να επανέλθω, όμως, κανένα από αυτά τα «καινούρια» συγκροτήματα δεν μπορεί να έχει τον αντίκτυπο των Metallica π.χ. ή των παραπάνω ονομάτων που αναφέρεις. Το τελευταίο γκρουπ που μου έρχεται στο μυαλό ότι έφερε κάποια «επανάσταση» στον ήχο, ήταν οι Slipknot. Και πάλι, ωστόσο, μιλάμε για μια περίπτωση που πια βρίσκεται 20 χρόνια στη σκηνή.
Ξέρεις λοιπόν τι σκέφτομαι; Αυτό που λείπει, είναι το να έχεις έναν ήχο αποκλειστικά δικό σου. Να μπορείς να ορίσεις μια νέα σκηνή, ένα ιδίωμα. Σκέψου τους U2, σκέψου τους Radiohead. Δεν ήταν πρωτοπόροι από την αρχή. Κάπου είχαν πατήσει σε άλλα συγκροτήματα, σε διαφορετικούς ήχους, μετά από λίγο όμως όρισαν εκείνοι το πού κινούνταν. Έχουν καμία σχέση οι Radiohead εποχής Pablo Honey (1993) με το OK Computer (1997); Μπορεί το Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band των Beatles να είναι το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών, αλλά για εμένα το OK Computer είναι το πιο σημαντικό. Η παραγωγή, η ατμόσφαιρα, οι συνθέσεις, είναι απίστευτα.
OK Computer ή Kid A; Αρκετοί κριτικοί υποστηρίζουν το δεύτερο…
Τώρα τι μου κάνεις! Μπορώ να μιλάω ημέρες γι' αυτό το δίλημμα. Σκέψου ότι όλοι περίμεναν το επόμενο βήμα των Radiohead μετά το OK Computer και κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ δίχως singles, δίχως βιντεοκλίπ, προτείνοντας μια νέα μουσική κατεύθυνση. Μπορώ να καταλάβω τους κριτικούς που στήριξαν το Kid A, αλλά, και πάλι, το OK Computer παραμένει αξεπέραστο.
Μιας και ο χρόνος μας τελειώνει, θέλω να σε ρωτήσω πώς και αποφασίσατε να συμπεριλάβετε ένα τραγούδι των Metallica (“Escape”), που οι ίδιοι το έχουν παίξει συνολικά κάτω από 10 φορές. Τι άλλο να περιμένουμε από τις επικείμενες εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;
Ούτε που θυμάμαι ποιος από εμάς πρότεινε να παίξουμε το "Escape". Έχουν περάσει 2 χρόνια από τις πρώτες πρόβες, οπότε δεν θυμάμαι. Αρέσει όμως στον κόσμο και σε εμάς –γι' αυτό και το κρατάμε. Τώρα, για τα επερχόμενα λάιβ; Οι εμφανίσεις στην Ελλάδα είναι από τις τελευταίες για τη συγκεκριμένη περιοδεία. Σε όσους μας παρακολούθησαν το 2017 (δείτε εδώ), μπορώ να υποσχεθώ ένα kick ass σόου: τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Όσοι δε θα έρθουν για πρώτη φορά σε συναυλία μας, θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν Metallica με τσέλο! Σας περιμένουμε όλους…
{youtube}q91AVkQf7x8{/youtube}
