Συνέντευξη Μωρά στη Φωτιά

Ο πρώτος δίσκος θεωρείται σαν ένα από τα κορυφαία δείγματα του ελληνόφωνου ροκ. Τον ακούτε ακόμα και σήμερα; Αν ναι, τι συναισθήματα νοιώθετε πλέον, έπειτα από 16-αν δεν κάνω λάθος- χρόνια;

Όχι μόνο τον ακούμε «παθητικά», αλλά και «ενεργητικά» στις συναυλίες μας. Κάποιες στιγμές αισθάνομαι πως είναι αξεπέραστος, μερικές φορές αισθάνομαι κάπως προκατειλημένος γι’ αυτά τα τραγούδια, αλλά μόλις τα ξαναπαίξουμε, ξεπερνώ τις αναστολές μου και συνεχίζω να «εκπλήσομαι» από την πληρότητα με την οποία καταφέραμε από τότε να υλοποιήσομε στην πράξη τις αρχές που είχα θέσει κατά τη δημιουργία του συγκροτήματος.

Τι μεσολάβησε ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο δίσκο σας; Γιατί σας πήρε τόσο πολύ χρόνο (12 χρόνια;) για να ξαναβγείτε στο δισκογραφικό και συναυλιακό προσκήνιο σαν συγκρότημα; Ξέρω όπως έχετε πει, πως ποτέ δεν σταματήσατε να παίζετε σαν συγκρότημα; Ποιος λόγος της «ντροπής» σας να παρουσιαστείτε στο πιο ευρύ κοινό;

Σίγουρα πέρασε «μια ζωή».Στο διάστημα της οποίας συνέβησαν πολλά πράγματα, ανάμεσά τους προσωπικά, στα οποία δεν θα θελα να αναφερθώ.

Η ιστορία με τον Παυλίδη και τα Σπαθιά τι αναμνήσεις σας έχει αφήσει; Είναι χαζή ερώτηση i know τόσα χρόνια μετά, αλλά νομίζω ότι πολλοί αναγνώστες, θα ήθελαν μία δήλωση για το συγκεκριμένο θέμα.

Δεν υπάρχει κάποιο σχετικό θέμα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ

«Ελληνικό ροκ». Ποια η γνώμη σας για τον εν λόγω όρο (τι είναι τελικά το ελληνικό ροκ) και ποια βλέπετε πλέον να είναι η εμπορική, αλλά και η καλλιτεχνική του δυναμική, κυρίως σε ό,τι αφορά τις νέες μπάντες; Υπάρχουν αξιόλογες τέτοιες;

Δε μπορώ να πω ότι συμφωνώ μ’αυτήν την «εξειδίκευση» ως προς τον όρο. Είμαι θαυμαστής του ροκ με την ευρύτερη του έννοια. Θεωρώ ότι η καλλιτεχνική του δύναμη είναι ισχυρότατη και παρότι δεν είναι η μουσική που ακούγεται από τους πολλούς, όλες τις ώρες, θεωρώ ότι επιδρά καταλυτικά σε όλα τα άλλα είδη μουσικής και στιχουργικά και μουσικά, γιατί συνήθως ανοίγει καινούργιους δρόμους. Όσο για την εμπορικότητα θεωρητικά δεν υστερεί σε τίποτα από τα άλλα είδη μουσικής με τη μόνη διαφορά ότι συνήθως δε στηρίζεται από τις εταιρίες και δε διαφημίζεται γι αυτό το λόγο.

Σαν συνθήκες ήταν καλύτερα τότε ή τώρα;

Ήταν πάντα το ίδιο.

Η επιλογή ανάμεσα στον ελληνικό και τον αγγλόφωνο στίχο τέθηκε ποτέ σαν ζήτημα και γιατί;

Θα μπορούσαν να γράφω και να τραγουδάω σε οποιαδήποτε γλώσσα. Όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω, πειραματιζόμουν και με τις δύο γλώσσες, δίνοντας περισσότερη βαρύτητα μάλιστα στην Αγγλική, που ηχητικά με «εισήγαγε» στο ροκ, ως ακροατή. Σαφώς αποτελούσε πρόκληση για μένα να «προτείνω» τη μητρική μου γλώσσα «παντρεύοντας» την μ’αυτόν τον «ξένο» ήχο.

Ποιά είναι τα όνειρα των Μωρά Στη Φωτιά; Ποια είναι, αν θέλετε η «ουτοπία» στην οποία θα θέλατε να μετέχετε σαν καλλιτέχνες και «επαγγελματίες» και είναι αυτή υλοποιήσιμη; Αν όχι, γιατί;

Το όνειρό μου όταν πρωτοξεκινούσαμε ήταν να δημιουργηθεί μια παράδοση του ροκ ήχου στην Ελλάδα, και σαφώς προσπαθήσαμε σοβαρά να δημιουργήσουμε το καλύτερο δυνατό προηγούμενο, με τον πρώτο μας δίσκο. Αυτό πολλοί μπορεί και να το θεώρησαν ουτοπία. Ποτέ από μας, που πιστεύαμε τότε, ότι όλα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Μια ουτοπία πραγματοποιήθηκε, τουλάχιστον ως προς το ένα της σκέλος, που είναι η προσφορά συγκεκριμένων συγκροτημάτων σε πολλές αντίξοες συνθήκες. Να μπορεί δηλαδή αυτό το είδος μουσικής να ξεκινάει από την ίδια αφετηρία με άλλα είδη που τυγχάνουν μεγαλύτερης υποστήριξης, κι όχι να είναι «μπαλάκι» στις διαθέσεις των εταιριών που άλλοτε χρησιμοποιούν και τις περισσότερες φορές του κλείνουνε την πόρτα.

Τι ακούτε τον τελευταία καιρό;

Εγώ προσωπικά ακούω κλασσική μουσική, jazz μέχρι punk. Και κυρίως την εκπομπή του Γιάννη Σημαντήρα, στον 102 fm, της Θεσσαλονίκης.

Η γνώμη σας για το Sonik και το Avopolis.gr (να ρωτήσουμε και για τα «παιδιά» μας, ε;);

Το avopolis.gr είναι το πρώτο ηλεκτρονικό μουσικό περιοδικό, που μου συνέστησαν πρίν από χρόνια στο internet, και εξακολουθεί να είναι από τα πρώτα site που επισκέπτομαι μόλις μπω στο διαδίκτυο. Το Sonik το είδα πρόσφατα και η πρώτη μου εντύπωση είναι πολύ θετική.

Αληθεύει ότι είστε εναντίον της διακίνησης mp3 ανάμεσα σε φίλους ή μέσω internet ανάμεσα σε διάφορους χρήστες; Ποιες είναι οι σκέψεις σας για αυτό;

Δεν αληθεύει. Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να δηλώσετε, αλλά δεν υπάρχει κάποιος έξυπνος δημοσιογράφος (καλή ώρα...) να σας δώσει την κατάλληλη ευκαιρία, με την ανάλογη ερώτηση;

Τα «καλύτερά» μου τα λέω γράφοντας τραγούδια.