Νυχτερινή Απόδραση

Σεμνοί και φιλόδοξοι. Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ένα από τα λίγα συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής στα οποία κυριαρχεί το γυναικείο φύλο (μην ξεγελιέστε από τη φωτογραφία!), αλλά και η διάθεση για δημιουργία ξεχωριστών ακουσμάτων που ξεκινούν έχοντας ως βάση την έντεχνη δόμηση, αφήνουν τα πνευστά ελεύθερα να τιθασεύσουν αρμονικά τον ήχο αλλά και τις κιθάρες να τον εκτραχύνουν -πάντα με μέτρο. Η συνομιλία μας με ένα από τα νέα group του χώρου ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη, καθώς επεκτάθηκε και σε θέματα που αφορούν τη μουσική βιομηχανία, τον ηλεκτρονικό τύπο αλλά και το ελληνικό τραγούδι. 

Δε θα μπορούσαμε όμως να αρχίσουμε καλύτερα από την συνήθη -άχαρη- προσπάθεια να περιγράψουμε το συναίσθημα. Να ορίσει κανείς τον ήχο του είναι δύσκολο, ειδικά αν έχει χωνέψει πολυσυλλεκτικά ακούσματα. Να τον περιγράψει όμως με τα συναισθήματα που ίσως προκαλεί, μπορεί άραγε; Τα παιδιά του group έχουν τη δική τους άποψη: "Το ίδιο άκουσμα δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα στον κάθε ακροατή, ανάλογα με τα μουσικά και άλλα βιώματά του. Η ερώτησή αυτή ίσως μπορεί να απαντηθεί με διάφορα σχόλια που έχουμε ακούσει κατά καιρούς: "Ξαφνιάστηκα", "Περίεργος ήχος" "Μου θυμίζει κάτι, αλλά δεν ξέρω τι", "Πολλές δεν είστε; (άσχετο).."

Ίσως πάλι ένα group δεν είναι παρά τα χωνεμένα ακούσματά του με τις δικές του εξερευνήσεις επί αυτών, κι αν δεν είναι μάλλον το βεβιασμένο αποτέλεσμα είναι φανερό ακόμα και στον πιο ανυποψίαστο ακροατή. Μήπως θα έπρεπε να τους παρουμε μαζί σε μία από τις βόλτες μας στα δισκοπωλεία της Αθήνας; Καλό παράδειγμα θα έλεγε κάποιος ή καλύτερα μια ιδανική αρχή για να γνωρίσεις ένα μουσικόφιλο καταρχήν και κατόπιν μουσικό. Από τον Σωκράτη Μάλαμα στον Philip Glass κι από εκεί στον Carlos Santana. Άλλωστε και η ίδια η μουσική τους δεν είναι παρά ένα πάντρεμα:
1. Σωκράτης Μάλαμας, Ο φύλακας κι ο βασιλιάς
2. Carlos Santana, Supernatural
3. Rye Gooder, Paris-Texas
4. Διάφανα Κρίνα, Έγινε η απώλεια συνήθειά μας 
5. Ravi Shankar-Philip Glass, Passages

Ακούγοντας βέβαια τον ίδιο τον ήχο του group διαπιστώνει κανείς αυτό πάντρεμα, όπως επίσης και μια εμμονή στο φυσικό ήχο... "Στη ζωή και στην τέχνη τίποτα δεν αποκλείεται", μας λένε οι Νυχτερινή Απόδραση, απαντώντας στην ερώτησή μας, εαν θα προσέθεταν και ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο τους, και συνεχίζουν: "Το επιτυχημένο δέσιμο του ηλεκτρονικού ήχου και των φυσικών οργάνων δημιουργεί αποτελέσματα εντυπωσιακά. Η αλήθεια είναι, όμως πως ο ηλεκτρονικός ήχος πολλές φορές τείνει να γίνει ψυχρός και απρόσωπος, γι' αυτό και η προτίμησή μας στρέφεται προς τα φυσικά όργανα. Εξ' άλλου, έτσι θα μπορούμε να παίζουμε και μετά τη μεγάλη καταστροφή, όπου δεν θα υπάρχει πια ηλεκτρισμός (Πώς; Φυσικά και θα επιζήσουμε!)".

Η κουβέντα σιγά σιγά προχωράει στην ελληνική μουσική... Η άποψη ενός συγκροτήματος που επιχειρει να παντρέψει διαφορετικούς ήχους διατηρώντας μια σαφή ελληνικότητα στον ήχο του, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα: "Πολλά όμορφα τραγούδια γεννιούνται, ενώ συγχωνεύονται όλο και περισσότερα διεθνή ακούσματα. Κάποτε, π.χ., ο συνδυασμός ανατολίτικων και ροκ στοιχείων θεωρούνταν πειραματισμός, ενώ τώρα έχει γίνει "must". Κατά τα προηγούμενα χρόνια είδαμε αυτούς που σνόμπαραν το δημοτικό τραγούδι και τους άξιους ερμηνευτές του είδους να το μετονομάζουν σε "ethnic" και να το ακροάζονται με κατάνυξη. Επίσης είδαμε σκληρές ροκ κιθάρες να εισβάλλουν στο λαϊκό τραγούδι. Κάτι καλό μάλλον πάει να βγει από όλο αυτό το ανακάτεμα, παρά τις -μερικές φορές κακόγουστες- υπερβολές. Χρειάζεται ίσως μεγαλύτερη τόλμη εκ μέρους των εταιριών, έτσι ώστε να προβάλλονται διαρκώς νέα πράγματα και να μην αναμασιούνται τα παλιά".

Φτάνοντας σε ένα από τα ζητήματα που ανέκαθεν μας αρέσει να ρωτάμε τους πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες -τουλάχιστον δισκογραφικά και ως ομάδα- μάλλον περιμένουμε να ακούσουμε τα ίδια παράπονα. Όμως τελικά δεν ξέρουμε αν τα ποιοτικά και ξεχωριστά ακούσματα τα αγκαλιάζουν πιο εύκολα οι ανεξάρτητες δισκογραφικές, ή αυτό είναι ένας μύθος... "Όλες οι δισκογραφικές εταιρείες είναι εμπορικές επιχειρήσεις και συντηρούνται από τις πωλήσεις, άρα είναι λογικό να σκέφτονται λογιστικά", μας λένε οι Νυχτερινή Απόδραση. "Οι ανεξάρτητες εταιρείες, επειδή δημιουργούνται πολλές φορές για λόγους ιδεολογικούς και μόνο, μπορεί πιο εύκολα να παρουσιάσουν καλλιτέχνες και δουλειές "αντιεμπορικές". Συχνά το κριτήριο επιλογής των καλλιτεχνών είναι καθαρά το τι ακούνε οι ιδιοκτήτες της εταιρίας και ο κύκλος τους, πράγμα που ίσως οδηγεί σε κάποια "γκετοποίηση". Ας μην ξεχνάμε, όμως, πόσα σημαντικότατα συγκροτήματα και καλλιτέχνες έχουν αναδειχθεί μέσα από ανεξάρτητες εταιρίες, οι οποίες στρώνουν κυριολεκτικά το τραπέζι στις πολυεθνικές".

Οι εποχές όμως αλλάζουν και στη νέα διαδικτυακή μουσική οικονομία οι δισκογραφικές εταιρείες θα έχουν κάποιο ξεχωριστό ρόλο, σημαντικό ή μη: "Σίγουρα οι δισκογραφικές εταιρείες θα φροντίσουν να εκμεταλλευτούν εμπορικά το χώρο του διαδικτύου όσο γίνεται περισσότερο. Ήδη, εξάλλου, η αρχή έχει γίνει και κάποιες έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι".

Στο παιχνίδι όμως δεν έχουν μπει μόνο οι δισκογραφικές εταιρίες αλλά και ο ηλεκτρονικός Τύπος παρουσιάζει τελευταία βήματα σημαντικής προόδου. Ιδιαίτερα στη χώρα μας μεγαλώνει ίσως και δυσανάλογα με το κοινό που το υποστηρίζει. Βέβαια, και τα συγκροτήματα και οι καλλιτέχνες έχουν μεγαλύτερα περιθώρια να ανδείξουν τη δουλειά τους μέσα από μια πιο ανοιχτό και σε πολλές περιπτώσεις αγνό βήμα -με διάφορους τρόπους. "Το διαδίκτυο μας δίνει -καταρχην- πρόσβαση σε περισσότερο κόσμο", δηλώνουν, συμπληρώνοντας ευθύς αμέσως: "Ο ηλεκτρονικός Τύπος προς το παρόν στηρίζεται από άτομα με μεράκι που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν και να προβάλλουν κάθε τι το νέο. Επομένως, σε σύγκριση με τον κατεστημένο συμβατικό Τύπο, παρουσιάζουν πιο εύκολα νέες δουλειές και καλλιτέχνες, όπως εμείς".

Τη δικιά μας άποψη την είπαμε στην αρχή. Όμως δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε να ρωτήσουμε τους ίδιους τι είναι αυτό που πιστεύουν ότι τους ξεχωρίζει από το σωρό: "Οι ενορχηστρωτικές μας επιλογές και η θεματολογία των στίχων", μας λένε χωρίς δεύτερη σκέψη κι εμείς δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε: "Φανταστικές, καθημερινές ιστορίες και πραγματικά παραμύθια"...