Φυσικά και οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν κάνει τρομερά λάθη, σε όλη την πορεία της σύντομης ιστορίας του κράτους. Αλλά το πρόσφατο κείμενο του Σπύρου Βλέτσα στην Athens Voice αγνοεί επιδεικτικά τις διεθνείς παραμέτρους στις οποίες καλείται να υπάρξει μια χώρα σαν την Ελλάδα...
Ο συναισθηματισμός είναι εγγενές στοιχείο της Αριστεράς, ωστόσο η υπερίσχυσή του έναντι της διαλεκτικής παράγει τα αντίθετα αποτελέσματα. Περισσότερο συσκοτίζει, παρά διαφωτίζει...
Βούτηξε στην επιτυχία, την άρπαξε, όπως θα έκανε κάθε γνήσιο τέκνο μιας λαϊκής συνοικίας. Κάθε παιδί, σαν αυτά που συνέρρευσαν στη κηδεία του, που η καθημερινή τους έγνοια είναι πώς θα φτάσει το Σαββατόβραδο να φορέσουν τα «καλά» τους για να πάνε να προσκυνήσουν το νέο αστέρι της πίστας...
Βόλτα στην Τεχεράνη μας πάει σήμερα το Streaming Stories. Για να καταγράψει πώς η μουσική έχει τη δύναμη να παραγκωνίζει ακόμα και τις πιο στυγνές διεθνείς διπλωματικές σχέσεις...
Το βαλκανικό τοπίο, οι «κοφτοί» τόποι και η απέραντη φτώχεια δεν συνάδει με τον ηλεκτρικό τοίχο που έφτιαξε η PJ Harvey. Ο (πρόσφατα εκλιπών) θείος του Κοσόβου, ο οποίος χορεύει με το ποτήρι στο κεφάλι, δεν γνωρίζει πιθανότατα τίποτα για τη new rock κληρονομιά που απογειώνει η δημιουργός. Εκείνη όμως γνωρίζει καλά...
Περισσότερα: Η PJ Harvey, η Ειδομένη και οι μουσικογραφιάδες
Μπορεί να ήταν εκείνος που συνέλαβε το σχέδιο του θρυλικού και απόλυτα άρτιου ραδιοφωνικού υπερτραγουδιού ονόματι "Hotel California", όμως καμία φωτιά δεν πήραν τα social media στην είδηση του θανάτου του
Καθισμένος σε ακρωτήρι ελκυστικό, λάμβανε τις συγκλίνουσες δυνάμεις του περιγύρου του στη δεκαετία του 1970, κατά την οποία η απέχθεια γινόταν καθημερινότητα. Φρόντιζε όμως να αναπνέει και να συλλογίζεται ως ένα παιδί μεγαλωμένο στο Brixton. Αλήθεια, πόσοι το κατάφεραν αυτό;
Αν λοιπόν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τότε ο Lemmy θα συνεχίζεται να καταγράφεται ως ένας απλά περίεργος τύπος με λαρυγγικό τρόπο τραγουδιού. Και ο Γιώργος Λούκος ως ο άγιος (εργοδότης).
Περισσότερα: STREAMING STORIES Μεταξύ Lemmy και Λούκου, ένα μισθολόγιο δρόμος
Πρόκειται για μια περίοδο κατά την οποία τα όρια ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον γίνονται δυσδιάκριτα, ενώ ουδείς δύναται να γνωρίζει με σιγουριά αν ξετυλιγόταν το τέλος μιας εποχής ή ξεκινούσε μια νέα. Αυτή η αίσθηση της αιώρησης πάνω από την ιστορία μοιάζει με το σήμερα...
Αποκαλύφθηκε λοιπόν πώς είναι δομημένη η πολιτιστική δημοσιογραφία στην Ελλάδα: δημόσιες σχέσεις, παραμάγαζα, κλίκες και προνομιακοί συνομιλητές διοικούντων...
Περισσότερα: Με αφορμή το Ελληνικό Φεστιβάλ: οι κλίκες αντεπιτίθενται
Σελίδα 4 από 13
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia