Είναι ένας καλός δίσκος, χωρίς όμως να σφραγίζει ούτε την πορεία τους, ούτε και τον ακροατή. Ρέει πάντως πολύ όμορφα και ακούγεται απνευστί...
Περισσότερα: A Moon Shaped Pool: τα έγχορδα απογειώνουν τους Radiohead
Τα μωβ κοστούμια του, οι μεγαλειώδεις εικόνες, οι εντυπωσιακές παραγωγές, η αντιφατική προσωπικότητα ενός βραχύσωμου θαυματοποιού, δεν ήταν δυνατόν να γίνουν αντιληπτά μέσα από τους ευρωπαϊκούς «φακούς» με τους οποίους έχουμε συνηθίσει να κοιτάμε όσα συμβαίνουν στην αμερικάνικη πραγματικότητα...
«Το Horses άλλαξε τη ζωή μου, αλλά έχω αναγνωρίσει ότι υπήρχε κάτι σχεδόν υπερφυσικό στις εξουσίες που αξιοποιούσε, κάτι που κανένας καλλιτέχνης ή κοινό μπορεί να αναμένει κάθε φορά σε αυτού του είδους το βάπτισμα μέσα στις ουράνιες φλόγες»...
Ας λείπουν οι μεγαλοστομίες. Ο κόσμος βλέπει τηλεόραση, αλλά τη σιχαίνεται. Θα κάνουμε τίποτε για να αναβαθμίσουμε την ενημέρωση ή θα αρκεστούμε να μετράμε νίκες ή ήττες της εκατέρωθεν προπαγάνδας;
Όλοι συνασπίστηκαν για να μην γυρίσει σελίδα ένα φεστιβάλ το οποίο αντικειμενικά δεν προήγαγε καμία σπουδαία «ελληνικότητα» τα τελευταία έτη. Από εκείνους τουλάχιστον που ύψωναν την «ευρωπαϊκές σημαίες» με κάθε ευκαιρία, θα περιμέναμε λίγη συνέπεια λόγων και πράξεων...
Ας μην ψάχνουμε τους λόγους σε κάποια «κακοδαιμονία». Η κρίση μας χτυπά αδυσώπητα, αλλά με διαφορετική ένταση. Και όσο τα συναισθήματα ποικίλουν, η εκφραστική δεινότητα, όπως και ο «στόχος», διαφέρει σημαντικά από τάξη σε τάξη...
Περισσότερα: Γιατί δεν φτιάχνεται μουσική «σκηνή» στην Αθήνα της κρίσης;
Μόλις λίγα 24ωρα πριν τις τρομοκρατικές επιθέσεις, στεκόμουν στο κάγκελο του αεροδρομίου στο Ζάβεντεμ καπνίζοντας και κοιτώντας τους 4 αστυνομικούς, που κι εκείνοι με τη σειρά τους κάπνιζαν ανέμελοι...
Φυσικά και οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν κάνει τρομερά λάθη, σε όλη την πορεία της σύντομης ιστορίας του κράτους. Αλλά το πρόσφατο κείμενο του Σπύρου Βλέτσα στην Athens Voice αγνοεί επιδεικτικά τις διεθνείς παραμέτρους στις οποίες καλείται να υπάρξει μια χώρα σαν την Ελλάδα...
Ο συναισθηματισμός είναι εγγενές στοιχείο της Αριστεράς, ωστόσο η υπερίσχυσή του έναντι της διαλεκτικής παράγει τα αντίθετα αποτελέσματα. Περισσότερο συσκοτίζει, παρά διαφωτίζει...
Βούτηξε στην επιτυχία, την άρπαξε, όπως θα έκανε κάθε γνήσιο τέκνο μιας λαϊκής συνοικίας. Κάθε παιδί, σαν αυτά που συνέρρευσαν στη κηδεία του, που η καθημερινή τους έγνοια είναι πώς θα φτάσει το Σαββατόβραδο να φορέσουν τα «καλά» τους για να πάνε να προσκυνήσουν το νέο αστέρι της πίστας...
Σελίδα 3 από 13
© 1996 - 2024 Avopolis. All Rights Reserved. Powered by Brainfoodmedia