Χάρης Συμβουλίδης

To Cocoa Sugar είναι βεβαίως το 3ο άλμπουμ των Young Fathers, μα την ίδια στιγμή είναι και πολλά περισσότερα: σηματοδοτεί τα 10 χρόνια παρουσίας τους στα πράγματα (διότι όλα ξεκίνησαν, πολύ αθόρυβα, το 2008, όταν εκδόθηκε το single Straight Back On It), γιορτάζοντας την αισθητική τους και την επιδίωξή τους να υπάρχουν ως ένα Παράξενο Φρούτο με τολμηρή, εξωτική «γεύση».

Μπορεί δηλαδή πίσω στο 2014 αρκετοί να ξεμπέρδεψαν με το Dead αποκαλώντας το «alternative hip hop», έτσι βιαστικά όπως έπεσαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω στο γκρουπ –ελέω της αναπάντεχης βράβευσης του άλμπουμ με το Mercury– μα το White Men Are Black Men Too (2015) θρυμμάτισε αποτελεσματικά αυτήν την ετικέτα ως ανεπαρκή. Ναι, οι Graham Hastings, Kayus Bankole & Alloysious Massaquoi μπλέκονται με τους κώδικες της χιπ χοπ αισθητικής. Αλλά το κάνουν κατά το δοκούν, θέλοντας περισσότερο να προσδώσουν σύγχρονο «μαύρο» χαρακτήρα στα τραγούδια τους, παρά να υπηρετήσουν το είδος. Το χιπ χοπ δεν είναι λοιπόν παρά συνιστώσα σε έναν ήχο που συνειδητά περιφρονεί τις νόρμες και διεκδικεί το δικαίωμά του να αντλεί από ό,τι του καπνίσει: λίγη soul εδώ, λίγα ηλεκτρονικά εκεί, λίγο TV On The Radio παρακάτω, ακόμα και το gospel μπορεί να μπει στο παιχνίδι, όπως χαρακτηριστικά δείχνει το "Lord".

Ασφαλώς, χαρμάνια έχουμε δει πολλά εδώ και 15+ χρόνια και ευτυχώς έχει ξεπεραστεί πια η zeros τάση του άκριτου ενθουσιασμού με τα ανακατώματα μεταξύ των μουσικών ειδών –έστω και αν δεν έχει μορφοποιηθεί ακόμα με τη δέουσα παρρησία η θέση «μπορεί απλά να ανακάτεψες 2,3 ή και 4 πράγματα επειδή δεν έβρισκες τι άλλο να κάνεις». Αυτή πάντως η τριβή και η όποια κατακτημένη αυστηρότητα μας κάνει να επικοινωνούμε ευκολότερα με τον εκλεκτικισμό των Young Fathers, αναγνωρίζοντας ότι έχουμε να κάνουμε με γνήσιους εραστές του Αχαρτογράφητου και όχι με μοδάτα συνθετικά αδιέξοδα που εκμεταλλεύονται τις σύγχρονες δυνατότητες παραγωγής.

Όλα αυτά, όμως, δεν σημαίνουν ότι δεν γίνονται διακριτές διαβαθμίσεις σε ό,τι κάνουν οι Young Fathers· τα πρώτα non-album singles ήταν άγουρες alt-hip hop αναζητήσεις, το Dead ήταν περισσότερο ενδιαφέρον παρά καλό και το White Men Are Black Men Too αποτυπώθηκε ως ξεκάθαρο βήμα μπροστά, θέτοντας έναν ορίζοντα που το Cocoa Sugar δεν υπερβαίνει. Τον καθιστά ωστόσο πιο διαυγή, πετυχαίνοντας κάτι εξαιρετικά σημαντικό: απλοποιεί το τι προσπαθούν να κάνουν χωρίς απλουστεύσεις και δίχως να νερώνει το κρασί τους. Ίσως γιατί και η ίδια η μπάντα έχει πλέον μια πιο καθαρή λογική δημιουργίας, με την έννοια ότι δεν γίνεται τώρα προσπάθεια σύγκλισης με κάποια ποπ κοσμολογία. Αντιθέτως, οι όποιες τέτοιες τάσεις αφήνονται να παφλάσουν στην ακτή των πιο «δύσκολων» στοχεύσεων, προσφέροντας έτσι κάτι το απελευθερωτικό σε τραγούδια σαν το "Fee Fi", το "Toy", το "In My View" ή το προαναφερθέν "Lord".

Μια ένσταση που εύκολα σχηματοποιείται, βέβαια, είναι ότι το μέχρι στιγμής καλλιτεχνικό όραμα των Young Fathers βολεύεται στην κατάκτηση της ιδιαιτερότητας και δεν ασχολείται με το πώς αυτή θα μπορούσε να γίνει πιο συνεκτική –στο 3ο δηλαδή άλμπουμ μάλλον αρχίζεις και το αιτείσαι, έστω κι αν σημαίνει πολλά το να μη μοιάζεις με κανέναν σε εποχές όπου επικροτείται το αντίθετο. Από την άλλη, μια τέτοια «αντίφαση», σε συνδυασμό με τον προσωπικό τόνο της στιχουργικής του γκρουπ (το οποίο αποφεύγει να ασχοληθεί με τα μεγάλα ερωτήματα του σήμερα για τον κόσμο μας), κάνει το Cocoa Sugar μια θαυμάσια αντανάκλαση της κυριαρχίας του πληθυντικού αριθμού στο Δυτικό άστυ του 21ου αιώνα. Συνεπικουρούμενη από μια hi-tech, multimedia κουλτούρα, μια τέτοια κυριαρχία καθιστά αδύνατη την όποια συνοχή, με το πάγιο έτσι ζητούμενο της επικοινωνίας (στις ζωές μας, άρα και στην τέχνη) να τείνει ν' αγκιστρώνεται στις αναδυόμενες μοναδικότητες.

Ένα τέτοιο πρίσμα ομολογουμένως γίνεται λίγο φιλοσοφικό και αρχίζει και μπλέκεται με πολλά «χωράφια» –και διάβολε, για έναν δίσκο συζητάμε εδώ, όχι για κάποια τρέχουσα κοινωνιολογική πραγματεία. Έχω ωστόσο την αίσθηση ότι διαπλέκεται με τις μουσικές επιδιώξεις των Young Fathers και ότι μπορεί εν τέλει να τους εξηγήσει, μα και να τους στηρίξει ως φίνους εκπροσώπους του ανήσυχου τώρα.

{youtube}Uz-uEW_Rur4{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured