xarisadm

Ride

Like A Daydream (από το ΕΡ Play, 1990)

Φορτσάτες 1990s κιθάρες φυτεμένες σε jangle pop υπόστρωμα, δίνουν τη βρετανική εκδοχή –μιας εκ των αρκετών πτυχών– του Paisley Underground. Αποτελεί την ιδανική γνωριμία με τους Ride και είναι από αυτά τρίλεπτα κομμάτια που κολλάνε στο μυαλό και δεν ξεκολλάνε με τίποτα.

{youtube}gBtQ8bkl04Y{/youtube}

In A Different Place (από το Nowhere, 1991)

Ξεκινάει με τελετουργικά τύμπανα, για να ακολουθήσει ένα εντυπωσιακό μείγμα από κυκλωτικές και συμπορευόμενες new wave και rock κιθάρες, που σε συνδυασμό με τα ατμοσφαιρικά φωνητικά μεταφέρουν πραγματικά τον ακροατή σε άλλα μέρη.

{youtube}koSUwG_0id8{/youtube}

Leave Them All Behind (από το Going Blank Again, 1992)

Πιο δυναμικό και αυτό που λέμε «σε αρπάζω απ’ τα μούτρα» ξεκίνημα, λίγες φορές θα συναντήσει κανείς σε pop/rock άλμπουμ. Ένα επικό (σε ένταση αλλά και διάρκεια) κομμάτι, γεμάτο τσαγανό και αυτοπεποίθηση, τα οποίο αποδεικνύει ότι οι Ride ήταν αρκετά περισσότερα από μία καλή shoegaze μπάντα.

{youtube}xcyfPXF770U{/youtube}

Time Machine (από το Going Blank Again, 1992)

Όχι αδικαιολόγητα το «χιτάκι» της μπάντας. Ένα feel-good, mid-tempo κομμάτι, ικανό να συντροφεύσει ατελείωτες ονειροπολήσεις και νοερά ταξίδια καθώς και να σκορπίσει ομορφιά με τη χαρακτηριστική του μελωδία.

{youtube}5zdq_L4K64w{/youtube}

Moonlight Medicine (από το Carnival Of Light, 1994)

Ποιο shoegaze; Εδώ μιλάμε για καραμπινάτη ψυχεδέλεια: με τα σιτάρ της, ένα heavy riff που θα ζήλευαν και οι Queens Of The Stone Age, μοντάδικο hammond, σχεδόν prοg αφήγηση, φευγάτα ονειρικά φωνητικά και τελικό αποτέλεσμα που σε ωθεί να πατήσεις το repeat πολλές φορές.

{youtube}OpFROtvPi3g{/youtube}

Slowdive

008bArt_2.jpg

Avalyn I & Avalyn II (από το ΕΡ Slowdive, 1990)

Δυστυχώς δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα από τα δύο μέρη του "Avalyn", οπότε τα παραθέτω αμφότερα. Στην παρθενική τους εμφάνιση, με τα 3 κομμάτια του ομώνυμου EP τους, οι Slowdive φρόντισαν να κάνουν ολοφάνερο ότι κάτι μοναδικό συνέβαινε στην περίπτωσή τους. Ανεξαρτήτως του πόσοι το πήραν τότε άμεσα χαμπάρι, ο ήχος τους θα χαρακτήριζε μια εποχή, ενθουσιάζοντας έκτοτε μουσικόφιλους αρκετών γενεών.

{youtube}5uUoaq_X8oc{/youtube}

When The Sun Hits (από το Souvlaki, 1993)

Θυμάμαι σα να 'ναι χτες την πρώτη φορά που άκουσα το "When The Sun Hits". Σε γνωστό (και μη υπάρχον εδώ και χρόνια) indie μαγαζί της Συγγρού, καθημερινή, με ελάχιστο κόσμο και τον DJ ελεύθερο να βάλει τα δικά του, πριν σχεδόν δύο δεκαετίες. Ο τίτλος του έγινε κυριολεκτικός: με χτύπησε το φως κατακούτελα. Είχα μόλις ανακαλύψει τη χρυσή τομή ανάμεσα στο ethereal, new/dark wave και στo κιθαριστικό indie, είδη που ήδη αγαπούσα και άκουγα, μα τελικά ήταν το σημείο όπου συνέπεσαν το οποίο έμελλε να γίνει εκείνο που εξέφραζε περισσότερο τον ήχο της αρεσκείας μου (και πολλών πολλών ακόμη, απ’ ό,τι έδειξε η ιστορία). Ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια των 1990s.

{youtube}2INLBsRYVBs{/youtube}

Souvlaki Space Station (από το Souvlaki, 1993)

Ε, με τέτοιον τίτλο και στη χώρα που ζούμε, οι αναλύσεις περιττεύουν. Απλά το ακούς και ό,τι γίνει. Χαμένος-η, δύσκολο να βγεις πάντως.

{youtube}DaXSCHE8SDI{/youtube}

Crazy For You (από τα Pygmalion Demos, 1995)

Με μικρότερη διάρκεια και με πιο ερασιτεχνικό ήχο σε σύγκριση με την εκτέλεση του άλμπουμ, το βάθος μεταφέρεται στα τύμπανα και ο ρυθμός γίνεται σχεδόν breakbeat. Όπως και να 'χει, το κρύσταλλο της κανονικής εκτέλεσης θαμπώνει λίγο, αλλά η μαγεία παραμένει ίδια και απαράλλαχτη.

(Μιξάρεται ιδανικά με τη διασκευή του “All Cats Are Grey” των Cure από τους δικούς μας Sound Devise)

{youtube}F2YJbTrxeos{/youtube}

Blue Skied An’ Clear (από το Pygmalion, 1995)

«Pure bliss», όπως θα έλεγαν και οι ομιλούντες την αγγλική. Πράγματι, αγνή μακαριότητα αναδύεται από το συγκεκριμένο κομμάτι. Και μπορεί με το άλμπουμ Pygmalion οι Slowdive να κατέστρεψαν την καριέρα τους τη δεδομένη χρονική στιγμή, δημιούργησαν όμως ταυτόχρονα τα θεμέλια του μύθου τους. Ελπίζω να μην τον αμαυρώσουν με την επανένωση, αλλά δεν το νομίζω –είναι ωραίοι τύποι αυτοί. Δύσκολα βγάζεις άλλωστε άλμπουμ σαν το Souvlaki και το Pygmalion, αν δεν είσαι.

Το ρισπέκτ στους Talk Talk (της δεύτερης περιόδου) είναι επίσης ολοφάνερο στο “Blue Skied An’ Clear”.

{youtube}tYerbroPX34{/youtube}

Αν, γνωρίζοντας τους Slowdive και τους Ride, κάποιος επιθυμεί να βουτήξει βαθύτερα στον κόσμο του shogaze, μπορεί να ρίξει μια ματιά κι εδώ. Στο άρθρο αυτό από το 2011, για το εξαιρετικό mic.gr, είχα την τιμή να συνδράμει μαζί μου ο Σεραφείμ Διακουράκης, σε μία από τις ελάχιστες εμφανίσεις του.

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Featured