Ποιοι είναι οι αγαπημένοι δίσκοι των Dub Pistols;

 

 

Ένα πραγματικό αριστούργημα. Η σχέση μου με το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι μία και μοναδική, γνήσιας λατρείας, δίχως όρια. Πρέπει να παραδεχτώ πως πραγματικά τους γουστάρω αυτούς τους τύπους, όπως και την ενέργεια που βγάζουν επί σκηνής. Κι έφτιαξαν εδώ έναν δίσκο εξώκοσμο –από το εξώφυλλο μέχρι τη ραχοκοκαλιά του: ένα φανταστικό μίγμα από ροκ, dub και dance, με τέλειες εναλλαγές. Μια επιτομή της βρετανικής μουσικής! 

 

Μερικές φορές σκέφτομαι πως ήταν 1991 όταν βγήκε και συνειδητοποιώ πόσο πρωτοπόρο ήταν το Screamadelica τότε και πόσο επιδραστικό έχει πλέον γίνει. Θυμάμαι την πρώτη φορά που το άκουσα να σκέφτομαι «Θεέ μου, έχει φτιαχτεί για τα πάντα: για να αγαπάς, για προσωπικούς στοχασμούς, για πάρτυ, για άραγμα, για έμπνευση». Θα μπορούσα να εγκαταλείψω το ηλιακό σύστημα έχοντας μονάχα αυτόν τον δίσκο στη βαλίτσα μου. Το βάθος των μελωδιών του, οι ρυθμοί και τα συναισθήματα που σου προκαλεί είναι μοναδικά. Αγαπημένα κομμάτια το "Come Together", το "Higher Than The Sun" και το "Loaded". 

 

 

 

 

Ένα από τα πιο αγαπημένα μου! Εδώ είναι που έγινα πραγματικός fan των Happy Mondays, νομίζω πως ο Paul Oakenfold έκανε σπουδαία δουλειά στο να ενορχηστρώσει το χάος της μπάντας, δίχως να λειάνει την αιχμή της. Έχω σπουδαίες αναμνήσεις από τις ακροάσεις του συγκεκριμένου δίσκου, μαζί με μια παρέα φίλων, αραγμένοι με τα αυτοκίνητά μας στις όχθες μιας λίμνης, κάπου στο Yorkshire. Κάποιοι από μας είχαμε χάλια ηχοσυστήματα στα αμάξια μας κι έτσι ο φίλος μας ο Sid πήρε κάμποσο καλώδιο για ηχεία και 6-7 έξτρα ηχεία, τα καλωδίωσε στο σύστημά του και τα πέρασε σε όλους μας. Happy (mon)days! Αγαπημένα κομμάτια το "God's Cop" και το "Dennis And Lois".

 

 

Το πρώτο τους άλμπουμ μετά τον θάνατο του μπασίστα τους Cliff Burton σε ατύχημα με το βανάκι της περιοδείας. Ο Burton είναι μάλλον ο βασικός λόγος για τον οποίον έγινα μπασίστας: αν δεν τον έχεις ακούσει ποτέ να παίζει, ειδικά τα σόλο του, φαντάσου τον Jimi Hendrix με 4 χορδές. Αν και δεν παίζει στον συγκεκριμένο δίσκο, η επιρροή του διακρίνεται παντού. Πρωτάκουσα το ...And Justice For All όταν ήμουν 11-12 χρονών· μαζί με τον κολλητό μου, είχαμε στήσει μια σκηνή στην αυλή του πατρικού του, στον κήπο. Και θυμάμαι τον Tommy Vance, που παρουσίαζε στο ράδιο το Friday Rock Show, να κάνει μια ειδική εκπομπή για την κυκλοφορία του, με καλεσμένο τον Lars Ulrich. Παίχτηκε όλο το άλμπουμ, κομμάτι-κομμάτι! Αγαπημένα μου τραγούδια τα "Blackened" και "To Live Is To Die".

 

 

Πρώτος δίσκος ηχογραφημένος στο στούντιο το οποίο έφτιαξε για τη μπάντα ο ξυλουργός και κιμπορντίστας τους Money Marκ, κυκλοφορημένος στη δική τους εταιρεία, Grand Royal. Είναι ένα σπουδαίο ανακάτεμα χιπ χοπ, τζαζ, funk και πανκ και ακούγεται γαμιστερά ωμό. Ήταν καταπληκτικό να τους βλέπεις να πηδάνε πάνω-κάτω με τα όργανά τους και να εκφράζονται με τον κατάλληλο τρόπο, ιδίως τον MCA στο μπάσο, τον Ad Rock στις κιθάρες και τον Mike D στα ντραμς. Αγαπημένα κομμάτια είναι μάλλον το "Gratitude", το "Jimmy James" και το "So Whatcha Want". 

 

 

 

 

Το σπουδαιότερο άλμπουμ που βγήκε ποτέ, από τον σπουδαιότερο περφόρμερ –κατά τη γνώμη μου. Με τη μία επιτυχία πίσω από την άλλη: "Thriller", "Beat It", "Billie Jean", "Human Nature" και "P.Y.T.". Και υπάρχουν τόσα είδη μουσικής ανακατεμένα στη διάρκειά του, ώστε ποτέ να μη βαριέσαι. Είναι ο δίσκος που θυμάμαι ν' ακούω περισσότερο σαν παιδί και ο δίσκος που κάνει ακόμα και σήμερα τους γείτονές μου να παραπονιούνται πως παίζω υπερβολικά δυνατά. Ο καλύτερος!

 

 

Πρέπει οπωσδήποτε να μπει στη λίστα μου, αφού είναι ο λόγος για τον οποίον ξεκίνησα να παίζω ντραμς! Αφήστε δε που το εξώφυλλο ήταν πολύ... ενδιαφέρον για ένα 14χρονο αγόρι! Χρειάστηκε να το αγοράσω 3-4 διαφορετικές φορές μέσα στα χρόνια, καθώς συχνά καταστρεφόταν από το υπερβολικό παίξιμο. Πάντα μου φέρνει στον νου σπουδαίες καλοκαιρινές αναμνήσεις, θυμάμαι να μεγαλώνω παρέα με τους κολλητούς μου στην ιδιαίτερη πατρίδα μου –το νησί Γκέρνσεϊ. Με έκανε επίσης να πιστέψω ότι το να είσαι σε μπάντα, ήταν κάτι δυνατό για τον οποιονδήποτε. 

 

 

Το "Don't Look Back In Anger" είναι μάλλον το πιο όμορφο τραγούδι που έχει γραφτεί! Το άλμπουμ αυτό βγήκε όταν ήμουν 8 χρονών και τραγουδάω διαρκώς τα κομμάτια του από τότε. Είναι όλο γεμάτο από καλογραμμένες μελωδίες και εγγυώμαι ότι μόλις αρχίσεις να μουρμουράς κάποιο από τα τραγούδια του σε μια παρέα, θα αρχίσουν όλοι να σιγοτραγουδούν μαζί σου. Ακόμα ένας δίσκος γεμάτος αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια με τα φιλαράκια μου και τις πρώτες πραγματικές επαφές με τη μουσική. 

 

 

 

 

Ένας από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους, ηχογραφημένος στα 1970 από τον Clement 'Coxsone' Dodd. Με ενθουσιάζει γιατί είναι μονοφωνικός, οπότε φωνητικά και μουσική μοιράζονται, αντίστοιχα, δεξιά και αριστερά. Κάτι που μου έδινε την ευκαιρία να κλείνω όταν ήθελα τα φωνητικά και να μένω μόνο με τις οργανικές δονήσεις. Επίσης, μου θυμίζει τη μητέρα μου να μαγειρεύει ρύζι και φασόλια τις Κυριακές, έχοντας μουσική να παίζει στο φόντο.

 

 

Το Aces International ηχογραφήθηκε ζωντανά στην Τζαμάικα, σε έναν από τους μεγαλύτερους dancehall χώρους του νησιού, το Skateland. Μου το έφεραν οι γονείς μου ως δώρο Χριστουγέννων και με βοήθησε πολύ να αναπτύξω τις ικανότητές μου ως MC. Θυμάμαι να παίζω τον δίσκο κάθε πρωί, πριν φύγω για το σχολείο! Συμμετείχαν σ' αυτόν ο King Yellowman, οι Toyan, Eek The Mouse, Little John, Buro Bantan και πολλοί ακόμα...

 

 

Από τον έναν και μοναδικό σερ John Holt, ο Θεός να τον αναπαύσει... Κάθε οικογένεια που γνωρίζαμε στην καραϊβική κοινότητα του Λονδίνου είχε μια κόπια του συγκεκριμένου δίσκου, είτε σε βινύλιο, είτε αντεγραμμένη σε κασέτα. Τραγούδια σαν τα "Baby I'm A Want You" και "Help Me Make It Thru The Night" φέρνουν αναμνήσεις των γονιών μου να χορεύουν στα οικογενειακά πάρτυ. Και τα τραγούδια του Bob Marley παίζαμε βέβαια πολύ τότε, όμως δεν είχαν την επίδραση του σερ John Holt.