Τι να πρωτοπεί κανείς για τον James Lavelle, τον ιθύνοντα νου των UNKLE; Συνεργαζόμενος με κορυφαίους μουσικούς και παραγωγούς, αρχής γενομένης από τον DJ Shadow στα ηρωικά 90s, έχει παρουσιάσει μια σειρά μοναδικών κυκλοφοριών. Τα δύο πρώτα του άλμπουμ, Psyence Fiction (1998) και Never Neverland (2003), ήταν κομβικής σημασίας για εξέλιξη του trip hop, ενώ στο War Stories του 2007 έμπλεξε αριστοτεχνικά το alt-rock με την electronica. Επίσης, εμβληματικές είναι οι συνεργασίες του με κάποιες από τις μεγαλύτερες φωνές των τελευταίων τριάντα ετών: Thom Yorke, Richard Ashcroft, Ian Brown, Josh Homme, Mark Lanegan, Michael Kiwanuka.
Ένα σταθερό χαρακτηριστικό των UNKLE είναι η μελαγχολία, η οποία σπάνια ανοίγεται σε μια δύσκολη αισιοδοξία. Θα περιμέναμε, λοιπόν, η διετία κάτω απ’ τη σκιά του κορονοϊού να οδηγήσει τον Lavelle σε πιο σκοτεινά δημιουργικά μονοπάτια. Κι όμως, στην πρώτη κυκλοφορία των UNKLE κατά τη διάρκεια της πανδημίας το -πλέον - περσινό mixtape Rōnin I, αυτή τη γνώριμη νοσταλγική και μελαγχολική ατμόσφαιρα παρασέρνει ένας αέρας ελπίδας και αισιοδοξίας.
To Rōnin I αποτελείται από remixes του ίδιου του Lavelle σε δικό του υλικό, που έχει κυκλοφορήσει πρωτύτερα, είτε ως μέρος της προτελευταίας του πλέον full-length κυκλοφορίας, The Road Part 2: Lost Highway (2019), είτε σε singles και EPs. Τα μουσικά στιλ ξεδιπλώνονται σε μια συναρπαστική ροή: από το υπόγειο trip hop του "Ar.Mour (Rōnin Dub)", στο "The Other Side (Rōnin Def Mix)" με το Tom Smith των Editors στα φωνητικά, ένα synthpop άσμα το οποίο θα ζήλευαν ακόμα και οι Depeche Mode, για να ακολουθήσει μια εκδοχή του υπέροχου τραγουδιού "On My Knees" -από το soundtrack του φιλμ Roma- με την ταυτόχρονα ταπεινή και μεγαλειώδη ερμηνεία του Michael Kiwanuka.
Κι εδώ έρχεται η μεγάλη έκπληξη για τα μέχρι τώρα δεδομένα του ήχου των UNKLE, καθώς έπονται δύο tracks ζεστού disco-funky groove, ιδανικά για το ημίφως του dancefloor: "If We Don’t Make It" και "Do Yourself Some Good", αμφότερα ρεμιξαρισμένα ως Rōnin Throwdown. Ο Lavelle σε συνέντευξη του δήλωσε ότι τα συνέθεσε για να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα της συνάντησης και του χορού μετά το τέλος της πανδημίας. Το mixtape -ή να πούμε καλύτερα άλμπουμ;- συνεχίζεται με μια ατμοσφαιρική breakbeat εκδοχή του "Find An Outsider" με τη συμμετοχή των Big Pink και ολοκληρώνεται με τρία τραγούδια ενός αιθέριου tech-house, όπου αυτή η αίσθηση θετικότητας παγιώνεται.
O James Lavelle επανέρχεται ανανεωμένος και μαζί κατασταλαγμένος. Έτσι, το Rōnin I λες και στιλβώνεται από ένα επίσης πρωτόγνωρο lush, cool και noir feeling το οποίο εν πολλοίς οφείλεται στην παραγωγή που ακολουθεί τη λογική ενός εξωστρεφούς wall of sound. Βέβαια, αυτή η ηχητική άποψη απέχει παρασάγγας από κάθε εύκολη εμπορικότητα.
“Rōnin” ονομάζονταν οι samurai που χωρίς αφέντη περιπλανιόντουσαν στη μεθόριο της κοινωνίας μα και στους ανοιχτούς ορίζοντες της ύπαρξης. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι ένα τα πιο γνήσια τέκνα της βρετανικής urban ηλεκτρονικής σκηνής των 90s επιλέγει αυτόν τον τίτλο για την πιο ώριμη ως τώρα κυκλοφορία του.
