Αναλογικά με το μέγεθός του, ο Καναδάς έχει βγάλει λίγους καλλιτέχνες στη μουσική. Με τη μόνη διαφορά ότι, όλοι, είναι ένας και ένας –από τον Paul Anka, τον Neil Young και τους Guess Who, ως τον Leonard Cohen, τους Rush, την Alanis Morissette, αλλά και τους Nickelback, Céline Dion και Shania Twain. Ξέχασα κάποιον;

Το 1991 κυκλοφόρησε η ταινία του Kevin Reynolds Robin Hood: Prince of Thieves, στο soundtrack της οποίας βρισκόταν το "(Everything I Do) I Do It For You", που μετράει πωλήσεις άνω των 15.000.000 αντιτύπων ως single. Ήταν η πρώτη μου επαφή με τον Bryan Adams, του οποίου στη συνέχεια έμαθα βέβαια και το "Summer of '69", αλλά και το "Run Τo You" (αμφότερα από το 1984), τραγούδια που έχουν γράψει τη δικιά τους ιστορία στο rock. Εκείνα άλλωστε τα χρόνια ο Adams ήταν σούπερ σταρ, ικανός να γεμίζει 2 μέρες σερί το Wembley Stadium, αλλά και συχνός επισκέπτης των νούμερο 1 στα charts. Από τα '00s και μετά άρχισε η εμπορική κάμψη, ωστόσο έδειξε τότε το ταλέντο του ως φωτογράφος, κερδίζοντας μάλιστα και αρκετά βραβεία για τη δουλειά του.

Σήμερα ο Bryan Adams είναι πια 60 ετών και με το Shine A Light φτάνει στο 14ο στούντιο άλμπουμ της καριέρας του. Στο οποίο, το πρώτο που παρατηρείς είναι ότι 3 τραγούδια έχουν τη λέξη «love» στον τίτλο τους. Το δεύτερο, μια προσπάθεια του Καναδού να δείξει ότι διαθέτει επαφή με το σήμερα, συνεργαζόμενος με τον Ed Sheeran για το "Shine A Light"· και το τρίτο, ότι επιδιώκει να αναβιώσει τις παλιές, καλές ημέρες, κάνοντας ξανά ντουέτο με ένα μεγάλο γυναικείο όνομα της pop –τότε, στο "When You're Gone" (1998), ήταν η Melanie C των Spice Girls, τώρα, στο "That's How Strong Our Love Is" είναι η Jennifer Lopez. Μόνο που τέτοια τραγούδια, περνούν και δεν ακουμπούν.

Από εκεί και πέρα, πάντως, ο Adams αφήνεται ελεύθερος, παίρνει την κιθάρα του, και μας δίνει ένα τραγούδι ιδανικό να το βάλεις στο αμάξι σου την ώρα που οδηγείς, σαν το "Driving Under The Influence Of Love". Για να μας θυμίσει δε ότι υπήρξε ρόκερ, τα 2-3 ακόρντα του "All Or Nothing" μας παραπέμπουν έστω και ελάχιστα στους AC/DC, ενώ το "No Time For Love" και το "Talk To Me" είναι μακράν καλύτερες μπαλάντες από εκείνη με τη Lopez. Για το κλείσιμο του άλμπουμ, παρουσιάζει τη δικιά του εκδοχή στο χιλιοδιασκευασμένο "Whiskey Ιn Τhe Jar", το οποίο τιμά και στις πρόσφατες συναυλίες του.

Έχοντας πάντα μαζί του τον σταθερό συνεργάτη Jim Vallance στη συγγραφή των περισσότερων τραγουδιών, αλλά και τον Bob Rock (Metallica, Mötley Crüe) στην παραγωγή, τον φαντάζομαι να μπαίνει στο στούντιο με σκοπό –πρώτα από όλα– να περάσει καλά· κι ύστερα να γράψει μερικά τραγούδια ώστε να είναι έτοιμος να βγει ξανά στον δρόμο για συναυλίες. Από καλλιτεχνικής πάντως πλευράς, από όποια πλευρά και εάν το δεις, το Shine A Light είναι ένα μέτριο άλμπουμ. Ωστόσο αυτό είναι το λιγότερο που απασχολεί τον Bryan Adams: ούτε ο ίδιος έχει πια προσδοκίες να φτάσει τα μεγαλεία του παρελθόντος, ούτε και το πιστό του κοινό περιμένει τα καινούρια του τραγούδια για να πάει να τον δει live.

Και είναι τόσο πιστό το κοινό του, ώστε αυτό το μέτριο Shine A Light βρέθηκε εν έτει 2019 νούμερο 1 στον Καναδά, νούμερο 2 στην Αγγλία και νούμερο 3 στη Γερμανία. Με τον Bryan Adams να ανταποδίδει στις συναυλίες, πάντα σε μεγάλες αρένες, παίζοντας –αναλόγως τη διάθεσή του– 25 με 30 τραγούδια, από τα οποία τα 15 (τουλάχιστον) έχουν πράγματι χαράξει τη δικιά τους ιστορία. Αυτά να τα βλέπουν σύγχρονοι καλλιτέχνες, όσοι παίζουν μάξιμουμ 15 τετράλεπτα κομμάτια, μην και κουραστούν στα 30 τους πάνω στη σκηνή.

{youtube}h7JmInA5n_s{/youtube}

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured