To ‘αυτός-ο-δίσκος-δεν-ακούγεται-πασαρέ-τον-στον-Θανόπουλο’ είναι παλιά δοκιμασμένη συνταγή για τα κέντρα λήψεως αποφάσεων του Avopolis. Με έναν ανάλογο τρόπο έφτασε και αυτό εδώ το cd στα χέρια μου. Κακά τα ψέματα είναι δύσκολο να εκτιμήσεις μια τόσο μίνιμαλ πειραματική μουσική αν δεν βρίσκεσαι σε ανάλογο χώρο και σίγουρα τα πολύβουα νεοσύστατα γραφεία του Avopolis δεν ενδείκνυνται.

Για να δούμε όμως τι μπορεί να αποφέρει η ακρόαση του Transiency σε ένα πιο ήρεμο χώρο. Είναι γεγονός ότι οι Main κινούνται σε τόσο abstract και minimal τοπία που το συγκεκριμένο EP στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο από διάσπαρτους ήχους και θορύβους εν μέσω απόλυτης σιωπής. Καμιά σχέση με δηλαδή με τις τυπικές βαρυφορτωμένες με samples κυκλοφορίες της tigerbeat6, μέσω της οποίας κυκλοφορεί και το Transiency. Ίσως αυτή η κυκλοφορία αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ένα φόρο τιμής των νεαρών computer-junkies της Tigerbeat6 στον κύριο Robert Hampson που κρύβεται πίσω από τους Main.

Ο Hampson ξεκίνησε τους Main πίσω στα 1991, μαζί τον Scott Dawson στις αρχές, μέσα από τις στάχτες των Loop. Έκτοτε κυκλοφόρησε μια σειρά από δίσκους σε διάφορα format, από σύντομα EPs μέχρι το τριπλό lp Motion Pool. Ένας κιθαρίστας δηλαδή που χάθηκε στο δαιδαλώδες μονοπάτι των πειραματισμών, φέρνοντας στο νού μας περιπτώσεις σαν αυτή του Fennesz.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως του Transiency, ο ήχος μας πάει ακόμα πιο μακριά, σε περιοχές που σύχναζε ο Stockhausen και ο Ξενάκης. Το Transiency αποτελείται από 20 λεπτά χωρίς καμιά συνθετική δομή, θυμίζοντας περισσότερο μια μελέτη πάνω σε ήχους και συχνότητες παρά ένα μουσικό έργο. Ακόμα και οι τίτλοι των κομματιών αριθμούνται απλά με λατινικούς χαρακτήρες από το ένα ως το τέσσερα. Η σημείωση επίσης στο οπισθόφυλλο ότι το Transiency ηχογραφήθηκε από το διάστημα 1998 έως 2002 μάλλον προδίδει ότι πιθανόν να πρόκειται για ξεχασμένες ηχογραφήσεις που βεβιασμένα είδαν το φως της κυκλοφορίας.

Το καλό είναι ότι στα δυο τελευταία κομμάτια –ή καλύτερα μέρη- η συνοχή είναι σαφώς μεγαλύτερη και μειώνονται τα κενά σημεία. Απλά αυτό που θα πρέπει να προσεχτεί είναι το ότι η ύπαρξη του σήματος της Tigerbeat6 δεν θα πρέπει να παρασύρει τους οπαδούς του βαρυφορτωμένου ήχου των υπολοίπων μουσικών του label (βλέπε Kid606) να αποκτήσουν την συγκεκριμένη κυκλοφορία, η οποία κατά τα φαινόμενα αφορά περισσότερο τους φίλους των ambient και πειραματικών διαδρομών άλλων labels, όπως για παράδειγμα της FAX του Pete Namlook.

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured